Më bën të vuaj por nuk mund ta lë… kushtuar të gjitha grave që jetojnë një dashuri të pashpërblyer, grave që përpiqen dëshpërimisht të pushtojnë një burrë që nuk i do dhe/ose që nuk dëshiron të angazhohet dhe që pavarësisht se i bën të vuajnë, ato ndihen shumë të dashuruara dhe nuk mund ta lënë atë.
E dua me çdo kusht!
Në dashuritë e pashpërblyera ka një komponent obsesiv: për të pasur objekt dashurie, njeriu kalon tradhtinë, ftohtësinë, mungesën e dukshme të respektit. Edhe nëse ai provon të jetë egoist, anafektiv dhe nuk tregon gatishmëri për të ndërtuar diçka, ajo nuk e merr seriozisht idenë për të kërkuar një partner më të disponueshëm: përkundrazi, ajo “bie në dashuri” akoma më shumë.
Sa më shumë që ai e trajton atë keq ose rezulton i pakapshëm dhe i padisponueshëm, aq më shumë ajo dyfishon përpjekjet e saj për ta fituar atë. Ndjenja e saj nuk ndikohet nga interesi i tij i dobët dhe i pandërprerë, pasi edhe nëse marrëdhënia rezulton e pakënaqshme që në fillim, ajo absolutisht nuk dëshiron të heqë dorë nga ajo që e konsideron një dashuri të madhe.
Jeta ime ka kuptim vetëm nëse ai më do
Ku vjen kjo kokëfortësi në përpjekjen për të pushtuar me çdo kusht (ndonjëherë edhe deri në pikën e lëndimit) një njeri që ju bën të ndiheni të vetmuar dhe të padashur? Pse doni një burrë që nuk ju do, ndërkohë që partnerët më të arritshëm dhe më të përshtatshëm quhen si jo interesantë dhe jo tërheqës?
Çështja është shumë komplekse sepse nuk ka asnjë motiv të vetëm që funksionon për të gjitha gratë, pavarësisht nga personaliteti dhe historia e tyre e kaluar. Një shpjegim i mundshëm është se ajo po lufton një betejë të rëndësishme për vetëvlerësimin e saj në një përpjekje për ta bërë veten të dashur nga një burrë i pakapshëm dhe joafektiv, një betejë që ajo absolutisht nuk dëshiron ta humbasë.
Në mënyrë tipike, gratë që janë ngjitur pas marrëdhënieve të pakënaqshme rriten në një familje që nuk i ka vlerësuar kurrë, kanë vetëbesim të ulët dhe vendosin të gjitha pritshmëritë e tyre për përmbushjen personale në marrëdhënie. Burri që ato duan bëhet arsyeja e tyre për të jetuar, sepse vetëm kur ndihen të dashura prej tij, ato mund të ndjejnë se vlejnë diçka.
Gratë me këto probleme do të kishin një nevojë të madhe për të pasur pranë tyre shoqërues të pranishëm dhe të dashur, për fat të keq ato priren të tërhiqen vetëm nga burra të ftohtë dhe emocionalisht të padisponueshëm, të ngjashëm me objektet e tyre të para të dashurisë.
Dinamika e dashurisë së pashpërblyer
Hulumtimet psikologjike kanë treguar se gratë që priren të përfshihen në marrëdhënie të vështira me burrat, kanë pasur një figurë babai pak prezent dhe të dashur. Në përpjekjen për të marrë dashurinë e një njeriu egoist dhe jo të dashuruar, njeriu përpiqet të fitojë betejën e humbur gjatë viteve të rritjes: atë të të qenit i dashur nga një baba që është gjithmonë diku tjetër, sepse është marrë nga dikush tjetër ose mungon fizikisht.
Një konsideratë tjetër është se këto histori ndodhin më lehtë në periudha të brishtësisë më të madhe personale, veçanërisht pas një periudhe të gjatë vetmie emocionale ose pas një ndarjeje ose një dështimi sentimental që ende dhemb. Në raste si këto, njeriu bëhet edhe më këmbëngulës në ndjekjen e qëllimit, sepse këtë herë duhet të funksionojë me çdo kusht, (edhe nëse nuk ka kushte): historia e re duhet të kompensojë dështimin e mëparshëm.
Sa më shumë kohë dhe energji të ketë investuar në përpjekjen e kotë për t’u dashuruar nga një njeri i paaftë për dashuri të thellë, aq më e vështirë dhe më e dhimbshme bëhet kthimi pas dhe përfshin pagesën e një çmimi shumë të lartë për sa i përket vetëbesimit.
Nëse jam mjaftueshëm i mirë, do të më duash
Në fakt, këto histori nisin nga një supozim i rremë: ai i të qenit në gjendje të bësh tjetrin të dashurohet falë dashurisë së pakushtëzuar. Gruaja që përjeton dashuri të pashpërblyer është e bindur se nëse ajo është mjaft e mirë, ai do të kapërcejë fobinë e saj të angazhimit dhe do t’i ofrojë asaj një marrëdhënie të qëndrueshme.
Për ta arritur këtë ajo do të luajë kartën e joshjes duke u paraqitur si e dashura ideale (do të jetë seksi, e ëmbël në momentin e duhur, nënë por jo shumë, e gëzuar dhe me humor të mirë më pas e fortë dhe e pavarur për të mos e trembur atë me kërkesat e saj).
Për ta mbajtur atë me çdo kusht, ajo do t’i nënshtrojë nevojat dhe dëshirat e saj tek të tijat: nëse, për shembull, ajo është e zemëruar për një arsye shumë të mirë (ai nuk ka marr në telefon për dy javë) ajo do të përpiqet të tregohet e rezervuar në mënyrë që të mos duket posesive, të mos nxitohet dhe rrezikoj ta acaroj me pyetjet e saj dhe ta bëj të ikë. Një qëndrim i tillë i vetëkënaqur ka shumë pak gjasa që ta bëjë një mashkull të dashurohet pa marrë parasysh se nuk është baza për një marrëdhënie të shëndetshme.
Dashuria (e vërteta) bazohet në autenticitetin, në shfaqjen e vetvetes për atë që është, me forcat dhe dobësitë e veta. Nga ana tjetër, në marrëdhëniet e bazuara në joshje, ajo mban maskën e gruas së përsosur dhe nuk mund të përjetojë gëzimin e të qenit i dashur në tërësinë e qenies së saj dhe të vlerësohet edhe me papërsosmëritë dhe brishtësinë e saj të vogël.
Nuk e dua për atë që është në të vërtetë, por për atë që mund të ishte
Motivimi që e shtyn një grua të tolerojë mungesën e dashurisë së partnerit të saj është fantazia e fshehtë që ai mund të ndryshojë falë saj. Karakteristika kryesore e shumë marrëdhënieve të tilla është se ato jetohen më shumë në fantazi sesa në realitet. Ajo jep shumë dhe merr shumë pak në këmbim, por e pranon sepse e konsideron marrëdhënien si një investim: ajo nuk e vlerëson marrëdhënien bazuar në atë që është në të vërtetë, por në bazë të asaj se si mund të jetë nëse ai bie në dashuri.
Ato janë fantazi për gatishmërinë e ardhshme të partnerit për t’i mbajtur gratë të lidhura me vite në një marrëdhënie poshtëruese dhe të pakënaqshme. Në përgjithësi, këto gra bien në dashuri me potencialin e një mashkulli sesa me mashkullin e vërtetë përballë tyre. Partneri idealizohet: shihen vetëm aspektet më të mira të tij (ne fokusohemi në momentet e rralla në të cilat ai është i disponueshëm dhe i dashur) dhe ne shpërfillim momentet (shumë më të shpeshta) në të cilat ai është i ftohtë, i pandjeshëm, egoist.
Burimi / https://psicoadvisor.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
