Por a e di se çfarë është në të vërtetë? Egoja është produkt i emocioneve, mendimeve dhe kujtimeve që ke grumbulluar gjatë gjithë jetës tënde. Por ka të bëjë edhe me besime të caktuara që të bëjnë ta shohësh realitetin në një mënyrë të caktuar dhe të besosh se kjo është e vetmja mënyrë e vërtetë.
Egoja tenton të marrë etiketa, të tilla si kombësia ose raca. Ajo gjithashtu identifikohet me gjithçka që zotëroni, përfshirë imazhin që i paraqisni shoqërisë. Por çfarë ndodh nëse e humbni këtë në një moment? Çfarë ndodh nëse duhet të hiqni dorë nga kombësia juaj sepse zhvendoseni në një vend tjetër ose nëse humbni pasuritë tuaja?
Në momentin që zhduket gjithçka me të cilën identifikohesh, zhytesh në një boshllëk ekzistencial, sepse beson se ke humbur identitetin tënd. Ky boshllëk jetësor ndodh sepse harron se nuk je ai zë në kokën tënde. Nuk je egoja jote, edhe pse egoja jote është pjesë e jotja.
Cili është funksioni i atij zëri në kokën tuaj?
Mund të pyesni veten, nëse egoja është, në një farë mënyre, “negative”, pse është aty dhe pse është kaq e vështirë për ne ta parandalojmë atë nga sundimi i jetës sonë? E vërteta është se egoja nuk është gjë tjetër veçse një mekanizëm për të mbijetuar në shoqërinë në të cilën jetojmë. Sepse që nga momenti që lindim, ne e ndërtojmë në mënyrë të pavetëdijshme egon tonë.
Çfarë bëjnë prindërit sapo kanë një fëmijë? Ata i vënë një emër, forma e parë e identifikimit. Më vonë, ai fëmijë fillon të rritet dhe kupton se ka fjalë zotëruese si “e imja” që i lejojnë të zotërojë gjëra dhe të identifikohet me to: “Kjo kukull është imja, jo e jotja”.
Ndërsa ai vazhdon të rritet, mjedisi i tij i mëson rregulla dhe zakone. Ai do të kuptojë se çfarë mund dhe nuk mund të bëjë dhe do të fillojë të sillet në një mënyrë të caktuar. Ai gjithashtu do të përvetësojë bindjet që mbizotërojnë në familjen e tij: “Të gjithë burrat janë të barabartë”, “Nëse u thua jo gjithçkaje, njerëzit nuk do të të pëlqejnë”.
Ai zë në kokën tënde të lejon të mbijetosh, duke mësuar rregullat e lojës që qeverisin jetën shpejt, në mënyrë që të përshtatesh. E di që në këtë mënyrë mund të fitosh dashuri dhe vëmendje nga të tjerët. Megjithatë, egoja jote gjithmonë shikon nga jashtë, duke të bërë të besosh se ke nevojë për partnerë, shumë miq dhe miratim të jashtëm për të qenë i lumtur. Por, në realitet, nuk është kështu.
“Egoja është individualiteti artificial i krijuar nga familja dhe shoqëria. Kafazi juaj mendor.” -Alejandro Jodorowsky
Pas egos, fshihet vetja juaj e vërtetë
Për t’u shkëputur nga ky identifikim me egon, është e rëndësishme të reflektosh mbi ndryshimin midis asaj që mund të të thotë ai zë dhe asaj që je në të vërtetë . Sa herë që gjykon dikë ose krahason veten me dikë, duhet të ndalesh dhe të thuash: “Prit, ky nuk jam unë. Kjo është thjesht ajo që egoja ime më thotë se jam.” Është ai zë në kokën tënde që do të të bërtasë, “Ai djalë është më i mirë se ti”, që do të të bëjë të ndihesh i pavlerë dhe që do të të ndihmojë të kultivosh vetëvlerësim të ulët . Është ai zë që do të të bëjë të ndihesh gjithmonë i pasigurt, edhe në situata ku e di që je i mirë dhe ke potencial. Kjo është ajo me të cilën duhet të jetosh.
Pas egos është vetja jote e brendshme. Një vetje që zakonisht nuk e dëgjon, por që bërtet shumë, më beso. Një vetje që të thotë “lëre atë partner abuziv”, por zëri i egos së së cilës mezi dëgjohet me mendime të tilla si “çfarë do të bëhet me ty në moshën tënde dhe pa partner? Më mirë lëre të shkojë”.
Edhe pse ai zë në kokën tënde të ka lejuar të mbijetosh që nga lindja, duke u përshtatur me shoqërinë në të cilën jeton, ekziston një vijë përtej së cilës ai ndalon së të ndihmuari dhe kalon në anën e armikut. Pra, nëse nuk e edukon, do të të bëjë gjithmonë të krahasosh veten, duke të bërë të ndihesh se janë të tjerët ata që mund të të bëjnë të lumtur ose të pakënaqur… Për më tepër, me kalimin e viteve, ky identifikim ndoshta do të bëhet më i fortë.
Çliro veten nga nevoja për të qenë i famshëm, për të fituar, për të pasur gjithmonë të drejtë, për të qenë superior, për të pasur më shumë. Çliro veten nga nevoja për t’u lidhur me gjërat dhe njerëzit, çliro veten nga ndjesia e ofendimit kur dikush të thotë diçka që nuk të pëlqen. Ai zë në kokën tënde është egoja jote; zbute atë.
Bëj të kundërtën! Shkëputu prej saj, vëre në dyshim . Egoja ndonjëherë është një gënjeshtare e madhe dhe identifikimi me të është një gabim i madh. Nuk do të jetë e lehtë ta bësh të tërhiqet mënjanë, ta zvogëlosh autoritetin e saj; në fakt, madje mund të të bëjë të dyshosh nëse mund të jesh diçka pa të. Mbulo veshët. Egoja shpesh është thjesht një sharlatan, zëri i frikës tënde.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
