Zilia është një ndjenjë mungese, me shije të thartë dhe të hidhur. Është formula e vërtetë e pakënaqësisë dhe vuajtjes së përjetshme. Por a ka ndonjë ilaç për ta zhdukur atë? Përgjigja është po.
Francisco de Quevedo tha se “zilia është e hollë dhe e verdhë, sepse kafshon, por nuk ha”. E vërteta është se ne mund të dilnim me dhjetëra përkufizime krijuese në lidhje me këtë emocion. Sepse pak përvoja psikologjike janë më të dëmshme për ata që e vuajnë atë drejtpërdrejt sesa zilia, por edhe për ata që vuajnë hijen e përhershme të një njeriu ziliqar. Por a ka një antidot për zilinë?
Nëse psikologjia është e interesuar për të, kjo ndodh sepse zilia është një emocion i promovuar nga rrjetet sociale. Këta skenarë dixhitalë janë terreni ideal për krahasim. Miliona njerëz kontrollojnë aplikacionet e tyre çdo ditë për të mësuar rreth jetës së njerëzve të tjerë dhe papritmas ndjejnë një ndjenjë mungese.
Mendja gradualisht mbushet me një sërë shqetësimesh. “Unë nuk e kam atë trup”; “Më zemëron që nuk e kam talentin e këtij personi”; “Pse nuk kam pasur fatin të arrij atë stil jete, e kam atë punë, është shtëpia, ai partner…?” Rrëfimi mendor është i ngopur me helm dhe urrejtje për tjetrin dhe pakënaqësia nuk vonon të shfaqet.
Edhe pse është e mundur të njihet kjo sjellje në disa figura në mjedis, askush nuk përjashtohet nga përjetimi i zilisë në një moment. Prandaj, nëse e keni njohur veten në këtë situatë, do të jetë e dobishme të dini se ekziston një strategji ideale dhe efektive për të shuar këtë emocion.
Zilia është një nga emocionet më komplekse dhe gjithashtu një nga më pak të studiuara. Megjithatë, pak përvoja janë më të përsëritura në jetën tonë të përditshme. Zilia është një fenomen veçanërisht i zakonshëm në vendin e punës.
Zilia është kundërproduktive dhe ndikon në shëndetin mendor
Ne e kuptojmë zilinë si atë formë mjerimi, zemërimi ose shqetësimi që dikush ndjen për të mos zotëruar atë që tjetri ka dhe atë që dëshiron. Nuk duhet ngatërruar me xhelozinë, pra me atë gjendje që ndjen njeriu kur përballet me mundësinë e humbjes së dikujt me të cilin ka një lloj marrëdhënieje.
Epo, prej disa kohësh ata po përpiqen të na bindin se ka një zili “të mirë” dhe një zili “të keqe”, kur në realitet, siç tregojnë një studim si ai i kryer në Universitetin e Nju Jorkut, ekziston vetëm një lloj. dhe gjithmonë nga vetëvlerësimi i paqëndrueshëm.
Në këtë mënyrë, diçka që duhet të kuptojmë për këtë emocion është se megjithëse është normale ta përjetosh herë pas here, është shumë kundërproduktive. Është si një tronditje, një zile alarmi që duhet të na alarmojë: na vendos në një pozicion të pakënaqësisë së përhershme me karakteristikat tona, rezultatet, atë që zotërojmë dhe aftësitë tona.
Po kështu, siç e theksuam në fillim, në këtë të tashmen e dominuar nga Instagrami apo Tik Tok, zilia është fara e shqetësimit, konfliktit mes përdoruesve dhe më shumë se një problemi të shëndetit mendor. Punime të tilla si ato të kryera në Universitetin e Chongqing, në Kinë, lidhin përdorimin e rrjeteve sociale me përvojën e zilisë dhe çrregullimeve të humorit.
Pas zilisë zakonisht qëndron turpi dhe mungesa e vetëvlerësimit. Është një ndjenjë e përhershme të mos jesh në gjendje të punosh dhe të mendosh se të tjerët janë gjithmonë më me fat se ne.
Të jesh vetvetja: antidoti i vërtetë për zilinë
Nuk gabohemi nëse theksojmë se për këtë emocion duhet thënë shumë më tepër. Ka shumë negativitet rreth tij. Ne jemi shumë të shpejtë në zbulimin e ziliqarëve, por shumë të ngadaltë në të kuptuarit se edhe ne e përjetojmë këtë nga dora e parë. Krahasimi social ushqen zilinë dhe bashkë me të ndjenjën e inferioritetit, urrejtjes ndaj të tjerëve dhe vuajtjes.
Janë të shumtë të rinjtë që kalojnë një pjesë të mirë të kohës para ekranit të celularit, duke diskutuar apo duke uruar për atë që kanë të tjerët. Fizika e tyre, miliona pëlqimet e tyre, jeta e tyre në dukje perfekte. Kjo çon jo vetëm në përbuzje për të tjerët; edhe në humnerën e depresionit, të refuzimit të trupit, të ekzistencës së dikujt.
Ne duhet të kultivojmë një antidot ndaj zilisë dhe kjo nuk është gjë tjetër veçse të jemi vetvetja dhe të kultivojmë një identitet të fortë, pozitiv dhe të shëndetshëm. Të jesh vetvetja është një sfidë në një botë me njerëz të barabartë. Por si të arrihet? Këta faktorë i diskutojmë më poshtë.
1.Sqaroni se kush jeni: antidoti i parë për zilinë
Kur nuk e dimë se kush jemi, ne nënkontraktojmë identitetet e njerëzve të tjerë: imitojmë, lëmë veten të magjepsemi, supozojmë përkufizime abstrakte të asaj që do të thotë të jesh i lumtur, i suksesshëm, tërheqës. Prandaj, ne distancohemi nga vetja dhe mbetemi të errësuar nga masa, pa vlera të forta, pa synime apo besime të forta. Nga ajo nëntokë është shumë e lehtë të dëshirojmë atë që kanë të tjerët, sepse ne nuk dimë se çfarë kemi.
Për të zhvilluar antidotin tuaj ndaj zilisë, mendoni për sa vijon:
Çfarë ju bën të ndiheni mirë?
Përshkruani cilat janë vlerat tuaja.
Sqaroni se çfarë ju pëlqen të bëni, cilat janë pasionet tuaja.
Mendoni për sukseset që keni pasur në të kaluarën.
Kërkoni këshilla nga ata që ju duan më shumë se çfarë është më e mira për ju.
Shikoni në të ardhmen dhe imagjinoni se çfarë dëshironi dhe cilat janë ëndrrat tuaja.
2.Mendoni se çfarë ju bën unik dhe vlerësojeni atë
Ju mund të keni kaluar një sezon pa e kuptuar se çfarë ju bën unik, magjik dhe të jashtëzakonshëm. Ky është avantazhi juaj, mbani mend këtë. Kjo është fuqia juaj. Sepse ata me potencial dhe karakteristika ekskluzive nuk kanë asgjë për të pasur zili nga të tjerët. Të jesh vetvetja është një ushtrim guximi që do t’ju bëjë të dalloheni nga të tjerët. Praktikoni pa frikë.
Zilia është e kundërta e vetënjohjes dhe vetëvlerësimit. Sepse sa më pak e vlerësoni veten dhe sa më pak e njihni veten, aq më shumë kujdeseni për të tjerët për të marrë një ide se sa është vlera juaj. Në këtë mënyrë do të ndiheni gjithmonë në disavantazh.
3.Kujdesuni për vetëvlerësimin tuaj duke shmangur krahasimet sociale
Kundërhelmi ndaj zilisë është të jesh vetvetja dhe të kujdesesh për muskujt e vetëvlerësimit çdo ditë. Një strategji për ta arritur këtë është shmangia e krahasimeve me të tjerët. Mos i kushtoni rëndësi pjesës tjetër për të vlerësuar veten, për të parë se çfarë nuk keni, çfarë ju mungon, çfarë ka tjetri që nuk keni. Vëzhgoni të tjerët vetëm nëse kërkoni motivim dhe frymëzim për veten tuaj.
Mos harroni se rrjetet sociale janë një substrat shumë i lëngshëm për krahasime, kështu që do të ishte e përshtatshme të ndalonit ndjekjen e atyre numrave që ju shqetësojnë. Kërkoni njerëz që ju motivojnë, që ju japin mjete për t’u bërë më të mirë, që janë figura për të mësuar. Jo ata që duhen pasur zili për jetën e tyre ideale në dukje. Vetëvlerësimi i mirë është një balsam për të ndaluar ndjesinë e zilisë ndaj të tjerëve.
Reflektime përmbyllëse
Kundërhelmi për zilinë është universal. Shpesh harrojmë të drejtojmë vëmendjen tek ajo që kemi në vend të asaj që na mungon. Nga ana tjetër, ekziston rreziku i tretjes së tepërt në presionet e jashtme, në kodet kulturore që prodhojnë vuajtje duke vendosur standarde të paarritshme ose të shtrenjta, si trupat e përsosur dhe suksesi si një formë lumturie.
Vlen të kujtojmë: sa më shumë të njohim njëri-tjetrin, aq më shumë të guxojmë të jemi vetvetja, aq më pak do të shikojmë tek të tjerët për të kërkuar atë që nuk kemi apo atë që na mungon. Le ta kemi parasysh këtë.
Burimi lamenteemeravigliosa
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
