Nuk bën djersë, nuk kërkon përpjekje ose akrobaci dhe në fund askush nuk del me eshtra të thyera. Duke kombinuar dembelizmin dhe mirëqenien, një disiplinë brenda mundësive të secilit që është e mirë për trupin, mendjen dhe vetëvlerësimin
Nuk ka më justifikime, madje as për dembelët. Për të stimuluar muskulaturën në thellësi dhe për të rifituar mirëqenien e plotë, nuk keni nevojë për stërvitje të lodhshme, sepse lëvizjet e vogla, të ngadalta, të sakta dhe nganjëherë pothuajse të padukshme janë të mjaftueshme: është filozofia Antigjimnastika, një metodë inteligjente dhe respektuese e trupit të krijuar në vitet gjashtëdhjetë nga fizioterapistja franceze Thérèse Bertherat dhe përsëri në qendër të vëmendjes kohët e fundit. Ju mund të praktikoni në qendra të specializuara (të gjeni në faqen www.antiginnastica.com) por edhe në shtëpi, padyshim pasi të keni mësuar teknikën.
Forma fizike pasqyron shpirtin: dëgjimi i emocioneve është më i dobishëm se sa të lodheni me tjerrje ose gjimnastikë në palestër
Çdo sesion i Antigjimnastika fillon me një lloj testi, i cili ju lejon të “perceptoni” trupin përmes ndjenjave të ndryshme të rehatisë, sikletit, dhimbjes, ngurtësisë. Në thelb, ajo merr një pozitë fillestare (për shembull, ulur me këmbët e vendosura drejt) që zakonisht imponon në trup përpëlitje dhe shtrembërim, të jeni në gjendje për të mbajtur supet ngritur, nofullën ose kokën përpara, ngadalësim të frymëmarrjes… pas këtij pozicionimi të kërkohet për një lëvizje të caktuar (të tilla si “shtrirje”) dhe duket se fiziku nuk i bindet urdhrave të trurit.
Por pse? Muskulatura ka kujtesën e të gjitha ngjarjeve (të vetëdijshme dhe të pavetëdijshme) të jetës dhe në varësi të tyre, ndryshon formën dhe funksionin e saj. Këtu, për shkak të frikës, ankthit, tensionit, zemërimit ose depresionit, shpatullat janë të përkulura, qafa e ngurtësuar, fryma bëhet e shkurtër, fytyra duket e maskuar.
Është koha për të rifituar simetri natyrore dhe të balancuar në sajë të lëvizjeve që respektojnë ligjet natyrore të trupit, pa e tepruar apo detyruar, dhe duke e bërë të mundur për të vënë kontakt me secilin nga nyjet e muskujve, ato që ju ndalojnë të lëvizni lirisht.
Vetëm ne, bota jashtë
Antigjimnastika gjithashtu vepron në nivelin e brendshëm, të vetes, të lëvizjes dhe të frymës fiziologjike: si një refleks, ajo mëson të përballet me jetën me plotësinë më të madhe, gjen një sjellje dinjitoze që e bën një njeri të ndihet më i bukur dhe fshin lodhje mendore. Të kuptuarit e trupit si një mjet i fuqishëm në duart e veta, për ta jetuar dhe përdorur në një lëng, natyral dhe pa shtesa artificiale, vetëm mund të forcojë vetëbesimin dhe të bëjë të vetëdijshëm për burimet personale në dispozicion, pothuajse të pakufizuara.
Përsosja nuk ekziston: qëllimi është për të gjetur përsëri trupin
Qëllimi i antigjimnastikës nuk është të përmirësojë gradualisht ekzekutimin e një lëvizjeje për ta bërë atë të përsosur, por për të rivendosur lidhjen midis trurit dhe zonave individuale të trupit, veçanërisht ato që përdorim pak. Prandaj, të gjithë duhet të kryejnë lëvizjet e propozuara me ritmin e tyre, pa shkuar kurrë në “të bërit të mirë”.
Në fillim, disa muskuj mund të sillen si të panjohur dhe të mos i përgjigjen komandave, të cilat kërkojnë më shumë: në këtë fazë është më interesante të “bësh gabime” sesa të garosh me pjesën tjetër të grupit, sepse është e nevojshme të zbulosh se cili është trupi yt, pasi ai e ka harruar me kalimin e kohës ose ende nuk mund ose nuk guxon.
Të gjitha lëvizjet janë të thjeshta. Kryesuese janë fjalët e ekspertit, i cili e shoqëron atë, duke treguar një histori.
Përgatiti: Brikela Daci / http://www.piusanipiubelli.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
