Dy hulumtime të dallueshme nga Universiteti i Oksfordit dhe Aalto, Finlandë, studiuan një çështje shumë interesante, numrin e miqve dhe kontakteve të përditshme që i bëjnë njerëzit të argëtohen.
Ajo që ky hulumtim konfirmoni ishte se, sa më shumë të kalojnë vitet, aq më selektivë bëhemi. Duke vërtetuar në këtë mënyrë se, me kalimin e viteve, këto marrëdhënie kanë tendencë të ulen dhe bashkë me to edhe numri i njerëzve që mund të konsiderohen të afërt.
Hulumtimi ekzaminoi më shumë se 3 milion përdorues, duke ekzaminuar numrin e kontakteve dhe shpeshtësinë e ndërveprimeve. Në fund ai deklaroi se sa më të vjetër të jemi, aq më selektiv bëhemi. A ka shkaqe që ndikojnë në këtë sjellje? Përgjigja është po.
Pse sa më shumë plakemi, aq më shumë i urrejmë njerëzit?
- Kemi më pak durim
Në përgjithësi ne priremi të kemi më pak durim me kalimin e kohës. Nuk mund të tolerojmë më një seri qëndrimesh dhe sjelljesh që i toleruan më parë.
- Ne njohim vlerën e miqësisë së vërtetë
Sa më të moshuar jemi, aq më shumë i urrejmë njerëzit që nuk futen në rrethin e ngushtë të miqësive të rëndësishme. Ne bëhemi të vetëdijshëm se marrëdhëniet sipërfaqësore shpesh janë ato që vjedhin energji pa dhënë diçka të vërtetë dhe autentike.
- Nuk interesohemi për eksperimentet sociale
Në një moment të jetës sonë nuk kemi më nevojë të eksperimentojmë me marrëdhënie ose të ndryshojmë një rreth miqsh. Ajo që ndodh natyrshëm në rini, e motivuar edhe nga nevoja për të zbuluar dhe dalë nga mjedisi i vetvetes, bëhet diçka që priremi ta shmangim.
- Humbasin banalitetet
Nuk ka më asnjë dëshirë apo kohë për të dëgjuar një seri të tërë banalitetesh që dikur merreshin lehtësisht në konsideratë.
- Besimi u jepet vetëm atyre që meritojnë ta kenë atë
Marrëdhëniet e rëndësishme ndryshojnë nga ato sipërfaqësore dhe ato të rastit për shkak të shkallës së besimit që krijohet midis individëve. Sa më shumë kohë kalon, aq më e madhe është nevoja për të qëndruar vetëm me ata që kemi një lidhje të bazuar në besim.
- Nuk kërkohet më aprovim me çdo kusht
Një sjellje tjetër tipike, ndërsa vitet kalojnë, ne nuk kërkojmë më miratimin e të tjerëve. Kjo përcaktohet si nga bindjet që janë gjithnjë e më të rrënjosura dhe nga qetësia e brendshme që nuk shtyn më drejt kërkimit për miratim.
- Ne fillojmë të ndjehemi të mërzitur ndaj qëndrimeve të caktuara
Kur plakemi humbim tolerancën! Më shumë se gjithçka tjetër, nuk është e mundur të pranohet ajo që dikur u tolerua. Dhe kështu, marrëdhëniet dhe kontaktet janë ndërprerë që të prodhojnë më shumë siklet sesa përfitim!
Burimi / https://www.giornodopogiorno.org/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
