Nuk ka njeri që është aq bosh sa ai që është plot me veten, sepse kur dikush mbyllet i vetëm në flluskën e tij, zemra e tij bëhet egoiste dhe interesat e tij narcisiste e pengojnë atë të pasurohet me gjithçka që i ofron bota.
Prandaj thuhet se ata njerëz narcistë, të cilëve u intereson vetëm “personi i parë”, bëhen të vrazhdë, të vrazhdë dhe hezitues, edhe pse besimet e tyre i bëjnë të mendojnë se ftohtësia dhe identiteti i tyre “i madh” është një shembull i shkëlqyer për botë.
Sepse këta njerëz narcisistë nuk e kuptojnë se në egoizmin e tyre bëhen të padurueshëm ndërsa në të njëjtën kohë humbasin mundësinë për të shijuar mijëra gjëra në të njëjtën kohë që bëhen gjithnjë e më të zbrazët dhe pa esencë.
8 zbrazëtitë e njerëzve narcisistë
Mjerisht, njerëzit narcisistë duhet të jetojnë me shumë boshllëqe për shkak të mosinteresimit dhe egocentrizmit të tyre. Le të shohim disa prej tyre:
1-Vakumet e ndjeshmërisë
“Unë, imi, unë, me mua” e tyre e vazhdueshme i bën ata të humbasin aftësinë për të vënë veten në vendin e tjetrit. Nuk është më se nuk janë të interesuar, por bëhet një çështje zakoni. Për këtë arsye, njerëzit narcisistë humbasin aftësinë për mirëkuptim të ndërsjellë ditë pas dite, pasi ata arrijnë të vërtetojnë ndjenjat e tyre vetëm duke u kujdesur për interesat dhe nevojat e tyre.
2-Zbrazëtitë e vetëvlerësimit të shëndetshëm
Në këtë pikë ia vlen të kujtojmë se vetë kuptimi dhe pranimi i vetes së tij të brendshme zvogëlohet domosdoshmërisht, pasi narcisistët nuk janë në gjendje të zbulojnë veten përtej asaj që krijon dhe rikrijon imagjinata e tyre. Prandaj, për shkak të këtyre parashikimeve, ata kultivojnë një vetëvlerësim të rremë , ata nuk arrijnë të arrijnë vetë-njohjen e tyre dhe e pengojnë veten të duan veten pa rezerva dhe në plotësi të plotë.
3-Vakumet e besnikërisë dhe ndershmërisë
Ndershmëria dhe besnikëria shprehin respektin për veten dhe për të tjerët, duke e ngjyrosur jetën me besim, sinqeritet dhe çiltërsi, duke treguar thelbin më të thellë me çiltërsi. Për shkak të egocentrizmit të tyre, njerëzit narcistë dhe egoistë humbasin mundësinë për të besuar, për të mposhtur pasigurinë dhe për të ecur nëpër jetë duke shijuar peizazhin.
4-I zbrazur nga dashuria
A ka gjë më të trishtuar sesa të mos e dish fuqinë e dashurisë ? Të duash dhe të jesh i dashur kërkon konsideratë, respekt, përgjegjësi dhe vlera. Prandaj, ata që janë të aftë të duan vetëm veten e tyre, nuk do të jenë në gjendje ta çojnë më tej një ndjenjë aq të thellë sa dashuria, duke kufizuar kështu në mënyrë drastike repertorin e tyre emocional.
5-Zbrazëtitë e tolerancës dhe përulësisë
Narcistët nuk janë në gjendje të tolerojnë dhe pranojnë mendimet, ndjenjat, sjelljet ose mendimet e të tjerëve për sa kohë që ato janë të ndryshme nga të tyret. Kjo është arsyeja pse ata pozicionohen në anën e zbrazëtisë, duke parandaluar një qëndrim pozitiv ndaj marrëdhënieve dhe diversitetit, duke paragjykuar dialogun e tyre të brendshëm dhe rritjen e tyre emocionale dhe sociale.
6-Vakumet e përgjegjësisë
Një person që mendon vetëm për veten është i paaftë t’i përgjigjet dhe t’i japë llogari për veprimet e tij pjesës tjetër të shoqërisë. Si pasojë, ka një izolim social edhe më të madh që gjeneron një papjekuri të fortë që madje e lejon atë të kultivojë ato aspekte që i interesojnë.
7-Vakumet e jetës dhe lirisë
Njerëzit narcisistë kanë boshllëqe në jetë dhe liri, sepse ata i nënshtrohen besimeve dhe mendimeve të tyre që do të kufizojnë qëndrimet dhe dëshirat e tyre, pavarësisht nëse janë të vetëdijshëm për to. Një person i lirë e urren zotërimin ose mbajtjen e pushtetit, sepse në momentin që do ta bëjë këtë ai do të bëhet skllav i pozicionit të tij, duke hequr dorë kështu nga jeta dhe dëshirat e tij.
8-Zbrazëtirat e identitetit
Kjo është, nëse është e mundur, më e vështira dhe më e qëndrueshme me të gjitha boshllëqet e përmendura. Një person që mendon vetëm për veten dhe që di vetëm të admirojë dhe dashurojë cilësitë e tij është i zbrazët nga identiteti, pasi ai nuk do të jetë askushi në botë pasi nuk ka një botë referimi. Kjo do të thotë, ata që besojnë se janë më shumë se kushdo tjetër, nuk do të jenë kurrë në gjendje të aspirojnë të rriten në botë; ata do të kufizohen në dëgjimin e versionit të tyre të ekzistencës së tyre dhe do të jenë në gjendje të qëndrojnë vetëm në hidhërimin e aspiratat e tyre boshe pa të gjitha emocionet.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
