Kur bëheni nënë, filloni të bëni gjithçka që ka bërë nëna juaj dhe që me siguri është duke e bërë ende, për ju dhe familjen tuaj. Të qenit nënë ju ndryshon përgjithmonë dhe gjithashtu ndryshon perspektivën me të cilën shikoni botën. Sytë e tu hapen dhe mund të shohësh qartë madhështinë e atyre që të rritën me dashuri dhe sakrifica. Duart e një nëne nuk harrohen kurrë sepse ato janë ato që ju mbështesin edhe sot.
Duart e një nëne janë të parat që zgjaten, për të përballuar frikën dhe vështirësitë. Janë ato që ju përgatisin drekën, që ju thonë “Mos u bëni pis” dhe “Kur të bëhesh nënë do të më kuptosh”. Dhe tani ne mund të kuptojmë arsyen e kaq shumë gjërave, nga kaq shumë gjeste të vogla dhe të mëdha që dita ditës na kanë udhëhequr dhe shoqëruar në rritje.
Tani e kuptojmë se sa vështirësi dhe sakrifica ishin fshehur prapa atyre zgjedhjeve që na mërzitën, tani shohim që edhe gjesti më i vogël si larja e dhëmbëve ishte një gjest i dashurisë së përditshme dhe të vazhdueshme. Një nënë është heroi i parë i një fëmije, sepse, edhe kur ajo duket se do të ndalet sepse i duhej të linte punën ose duhej të kërkonte një të dytë, sepse mbeti vetëm, ajo nuk ndalet kurrë. Dhe ajo kurrë nuk pushon së qeni nënë edhe kur fëmijët rriten dhe vajzat e saj bëhen nëna, sepse ato vazhdojnë të jenë atje me duart plot dashuri dhe gjëra për të bërë e dhënë. Ata janë gjithmonë të pranishme edhe me nipërit e mbesat e tyre.
Këto nëna janë vërtet unike, gjithmonë i kanë krahët hapur dhe duart e tyre të gatshme të na mirëpresin të gjithëve. Ato kanë një mijë zgjidhje dhe mund t’ju stimulojnë dhe ngushëllojnë edhe përballë vështirësive, sepse ato nuk kanë hequr dhe nuk do të heqin dorë kurrë. Duart e një nëne nuk harrohen kurrë dhe ngrohtësia e tyre mbahet përgjithmonë në zemër dhe vetëm kur të bëheni nënë, do të dëshironi të ishit për fëmijët tuaj ato duar që janë ende pranë jush.
/Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
