Jeta rrotullohet rreth lëvizjes, nga cikli jetësor i natyrës tek baticat e detit. Lëvizja lidh marrëdhënien tonë me jetën. Kur lëvizim, ne krijojmë një urë midis asaj që ndodh brenda nesh dhe asaj që i tregojmë botës, duke formuar një vallëzim që zbulon më shumë për veten sesa do të kishim menduar ndonjëherë.
Ritualet e vallëzimit kanë formuar thelbin e jetës në komunitet për mijëra njerëz që nga kohërat antike. Vallëzimi ka shënuar përvoja të mëdha jetësore, cikle jetësore, rite kalimi, madje dhe akte lufte. Gjatë shekullit të 20-të, konceptet e lëvizjes dhe vallëzimit janë zhvilluar si një specialitet në fushën e psikologjisë. Përveç kësaj, neuroshkenca po ofron shumë të dhëna për marrëdhëniet midis trurit dhe vallëzimit. Kur një person vallëzon, shfaqen disa subjekte psikologjike: skenari i tyre i jetës, mënyra se si ato lidhen me botën, madje edhe fushat e tyre kryesore të problemit.
Vallëzimi është një mjet për të rilidhur mendjen dhe trupin
Të shprehësh veten përmes vallëzimit është e dobishme për mendjen dhe trupin. Trupi i njeriut prodhon endorfinë kur vallëzojmë, e cila përveç që na bëjnë të ndihemi mirë, ndihmon përqendrimin dhe përmirëson cilësinë e gjumit. Ajo siguron energji për të përballuar sfidat mendore dhe emocionale.
Elementet terapeutike të bazuara në vallëzim janë pjesë e psikoterapisë transpersonale. Kjo është një disiplinë e psikologjisë që doli nga fushat humaniste të psikologjisë që përqendroheshin në lidhjen e trupit, mendjes dhe emocioneve. Pavarësisht se nuk njihet nga shumë si një rrymë e vlefshme e asaj që mund ta quajmë psikologji shkencore, ajo përdoret gjerësisht brenda kornizës së terapisë plotësuese për të rritur efektet e saj.
Disa shkolla mendimi do të shtonin se vallëzimi nxjerr në sipërfaqe përmbajtjen e pavetëdijes – forca që motivohen shumë nga impulset tona. Për më tepër, përmbajtja e pavetëdijes gjithashtu derdhet në dialogun tonë të brendshëm, qoftë për mirë apo për keq.
Neuroshkenca e vallëzimit
Studimet e fundit në neuroshkencë në lidhje me vallëzimin po na ndihmojnë të kuptojmë pse vallëzojmë dhe si vallëzimi mund të ndikojë në sistemin tonë nervor. Kështu, një nga përfundimet kryesore të studimit të kryer nga Dr. Hanna Poikonen në Universitetin e Helsinkit mbi sinkronizimin e valltarëve, është se valltarët ekspertë kanë një sinkronizim shumë të rëndësishëm të valëve theta. Këto valë të trurit, nga ana tjetër, janë të lidhura me sinkronizimin e zonave të thella të trurit.
Nga studimet e tjera të mëparshme, ne e dimë se stimulimi transkranial magnetik i vermis cerebellare (që lidh hemisferën e majtë dhe të djathtë të trurit të vogël) gjithashtu rrit sinkronizimin e valës theta.
Çfarë është “terapia e vallëzimit”?
Terapia e vallëzimit (e quajtur edhe terapi e lëvizjes) është përdorimi psikoterapeutik i vallëzimit dhe lëvizjes për të mbështetur funksionet intelektuale, emocionale dhe motorike të trupit. Është një formë e terapisë ekspresive që funksionon në shoqërimin midis lëvizjes dhe emocioneve. Në këtë mënyrë, terapisti përdor vallëzimin për të ndihmuar pacientin të arrijë integrimin njohës, emocional, fizik dhe madje shoqëror. Përfitimet e provuara janë të shumta. Disa prej tyre jan ulja e stresit, menaxhim më i mirë i humorit dhe vetëvlerësim i përmirësuar.
Terapia e vallëzimit është ndryshe nga vallëzimi i rregullt
Kërcimi i kryer në terapi është shumë më tepër sesa thjesht një ushtrim. Lëvizjet dhe rrjedhshmëria interpretohen si gjuhë. Lëvizjet komunikojnë ndjenjat dhe terapisti vlerëson gjuhën e trupit, shprehjet emocionale dhe sjelljet e përgjithshme joverbale. Disa nga ndërhyrjet në terapinë e vallëzimit përfshijnë çiftimin e vallëzimit me dikë tjetër dhe jehonën e lëvizjeve të një personi tjetër si një pasqyrë. Metaforat e lëvizjes përdoren gjithashtu për të shprehur një sfidë ose arritje. Gjatë procesit të terapisë së vallëzimit, dikush mund të zhvillojë aftësi të rëndësishme. Këto mund të përfshijnë besimin në aftësinë për të qenë të pranishëm me ndjeshmëri dhe aftësinë për të siguruar përgjigje autentike, të sinqerta.
Të folurit përmes trupit
Ndjenjat dhe përvojat e jetës jetojnë brenda trupit dhe mund të jenë bllokuar brenda tij. Trupi mund të mbajë çelësat për zhbllokimin e nyjeve emocionale në nivelet shumë më të thella. Ne mund ta kuptojmë të gjithë këtë si një proces që flet përmes trupit, i cili është shumë i ndryshëm nga të folurit vetëm përmes kokës.
Nuk është e nevojshme të jesh një balerin profesionist në mënyrë që të përfitosh nga kjo lloj terapie. Në fakt, kjo terapi nuk është hartuar me profesionistë në mendje. Me pak fjalë, vallëzimi është treguar të jetë një mënyrë për të shprehur emocione dhe ndjesi që nuk mund të shprehen përmes metodave të tjera ose në ndonjë mjedis tjetër.
Burimi / https://exploringyourmind.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
