Stufa është hapësira për gratë, por barbekju nuk është, ajo është mashkullore dhe virile. Kushdo që është marrë ndonjëherë me Barbecue e di se pothuajse gjithmonë ka një mashkull që kujdeset. Ndoshta janë dhe dy ose tre. Por të gjithë meshkuj. Aty qëndrojnë, duke u përpjekur të shkojnë kundër erës për të shmangur tymin e dendur, duke rrotulluar produkte dhe nënprodukte duke pirë (birrë?) dhe duke biseduar për gjëra djaloshare. Dhe nëse tingëllon si një stereotip, kjo ndodh sepse është. Gjithsesi, është mirë për të gjithë që rregulli i pashkruar i Barbekjusë si një gjë për burrat, të mbetet në fuqi pa dallim moshe, klase shoqërore apo kontinenti.
Babai amerikan bën sqarën
Në njërën anë të oqeanit, babai amerikan që gatuan hamburgerë bëri historinë e TV-së, në këtë anë të oqeanit është mashkulli që tund fletët e gazetave në skarë ai që bën historinë e të hënës së Pashkëve, 25 Prill dhe në fillim të muajit Maj. Dhe e dimë tashmë se nuk ka përjashtim nëse shkojmë në Spanjë ose Angli.
Sipas disa njerëzve, meshkujt e kanë përvetësuar skarën për një arsye të thjeshtë: është më e lehtë të kthesh copa mishi, peshku apo perimesh mbi zjarr sesa të kujdesesh për mysafirët, fëmijët dhe shtrimin e tryezës.
Me pak fjalë, është dembelizëm. Për më tepër, pjekja në skarë në natyrë nuk kërkon përpjekje të mëdha apo pastrim të madh dhe në të vërtetë, meqenëse ai kujdeset për ushqimin, sigurisht që është dikush tjetër që do të rregullojë ndërkohë.
Në një artikull të Telegraph në 2014, Chris Moss ofron një teori edhe më cinike: “Barbecue është një shembull i shkëlqyer i përtacisë së justifikuar,” shkruan ai. “Kjo përfshin qëndrimin në këmbë dhe lejon një mashkull të duket i zënë, ndërsa gratë/mysafirët/fëmijët vrapojnë duke bërë sallata, duke shtruar tavolina, duke freskuar birra dhe në përgjithësi duke bërë gjithçka.” Ndërkohë burri në skarë bën gjithashtu, në njëfarë mënyre, nga argëtimi duke marrë të gjithë vëmendjen.
Barbecue është për burra të vërtetë
Jo vetëm kaq: Barbecue është burrërore, nuk është e njëjta gjë si të ngjyesh me bukë të thekur, grirë imët, një gjoks pule dhe ta vendosësh në një tigan në një mbrëmje normale të së martës. Dhe në fakt, nëse ideja se kuzhina është një hapësirë femërore shpesh reziston në shtëpi, kuzhina dhe restorante, si dhe kopshte, që janë toka për t’u pushtuar: burrat dinë të gatuajnë, thjesht nuk duan ta bëjnë atë çdo ditë. Jo të gjithë të paktën.
Quhet disociim hapësinor: sfera e feminizuar e kuzhinës shtëpiake nga njëra anë, skara në ajër të hapur nga ana tjetër. Njëra nuk është e mirë, tjetra është. Mashkulli më pas gatuan për punë ose për të treguar burrërinë duke zbutur zjarrin. Po saktësisht, si në parahistori: dhe në fakt aty lindi partneriteti mes mashkullit dhe mishit.
Barbekju është, ndër të tjera, një pikënisje për homosocialitetin: shërben për lidhjen mes meshkujve, edhe nëse ata nuk e njohin njëri-tjetrin, sepse miqësi të thella mund të lindin nga shkëmbimi i mendimeve për grilat, veglat dhe gatimin e biftekut. Ose të paktën biseda të gjata.
Faji i reklamave
Barbecue si një gjë për burrat si fenomen lind nga marrëdhënia primitive e njeriut me mishin dhe njeriut me zjarrin, por bëhet një stereotip dhe përhapet në botën perëndimore në vitet 1950: ne e lidhim skarën me burrat, sepse në periudhën e menjëhershme të pasluftës. libra dhe reklama të përhapura janë prodhuar mbi “modelin e ri të babait”, i cili më në fund u kthye në një shoqëri paqësore dhe rifilloi të kalonte kohën në shtëpi dhe me familjen e tij.
Nga e hëna në të premte burrat punonin dhe gratë dominonin mjedisin e shtëpisë: një mjedis që u bë pronë e tyre. Burrat e kishin kopshtin, kur ishte aty, kur nuk ishte aty, kujdeseshin të rregullonin gjërat me kërkesë të mirë të gruas së tyre ose të bënin punë veçanërisht të vështira. Ndarja e “natyrshme” e detyrave dhe e roleve lindi në ato vite. Promovohet edhe si një çështje e rendit shoqëror, si zakonisht, e cila për t’u garantuar duhet t’i japë role të gjithëve sipas seksit biologjik.
Le t’i japim fund kësaj historie argëtuese
Gratë tashmë ishin shtyrë për t’u bërë nëna dhe bashkëshorte pas “çrregullimit” të viteve 1930 me vallëzimet, këngët e kafeneve dhe burleskat dhe luftën që i detyroi ato të largoheshin nga shtëpia për të zëvendësuar burrat në punë. Dhe si i detyroni burrat të qëndrojnë në shtëpi? Duke i bindur se është burrërore ta bëjnë këtë. Pa birra me miqtë, pa hekura të fshehta poshtë shkallëve, pa nxitim ari, pa jetë nate: edhe për ta këto janë kujtime të trishtuara dhe të çrregullta të viteve tridhjetë. Tani është koha për familjen, bashkëshortet me stil dhe dreka në natyrë me fqinjët.
E vetmja gjë që ai mund të bëjë në këtë foto pa kompromentuar mashkulloritetin e tij ideal duke adoptuar sjellje dhe detyra tipike femërore është të kthejë sallamin mbi zjarrin. Ajo e burrit të shtëpisë që kujdeset për skarë bëhet më pas rrëfimi i përsosur: ai lidhet me fëmijët, dëshmon burrërinë e tij dhe kalon kohën në shtëpi, larg tundimeve të jetës.
Shkruani “Barbecue” në google
Ky qëndrim i ndarjes së roleve ndaj Barbecue vazhdon edhe sot e kësaj dite. Thjesht shkruani “Barbecue” në çdo motor kërkimi dhe 99% e imazheve, artikujve të industrisë dhe reklamave fokusohen tek meshkujt ose u drejtohen meshkujve. Në të vërtetë, për burra të vërtetë, virile. Dhe kjo është arsyeja pse sa herë që marrim pjesë në një Barbecue – edhe nëse është vegjetarian – është një mashkull i pozicionuar përballë zjarrit. Pavarësisht aftësisë që ka në skarë. E cila, sinqerisht, është qesharake.
Burimi Alfemminile/ Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
