Ai ju dërgoi tre mesazhe elektronike, ju iu përgjigjët me fjalë. Ai ju injoroi edhe për Krishtlindje dhe ditëlindje, dhe pastaj ajo dhuratë banale dhe e dukshme ju lëndoi thellë. Nga ana tjetër, ju, të prekur nga vëmendja dhe kujdesi i përpiktë, porositët paraprakisht atë objekt që e dinit se do ta ngrohte zemrën e tij dhe nga i cili ai nuk do të ndahej kurrë dhe anasjelltas.
Dott.sa Valeria Randone, Specialiste e Psikologjisë Klinike dhe Seksologjisë
Një simbolikë e thellë sillet rreth objekteve, parave dhe mallrave.
Sipas Frojdit, babait të psikanalizës, prapa një koprraci, një kursimtari ose një llogaritari të dashur – në dashuri dhe në jetë – ekziston një fëmijëri e komplikuar dhe zakonisht, një nënë që nuk është në gjendje të dashurojë, por di shumë mirë si të kontrollojë. Një fëmijëri e dhimbshme dhe e papërpunuar hedh bazat për të dashur të ardhshëm jo shumë funksional.
Llogaritari i dashur
Në dashuri, zbatohet rregulli i bujarisë dhe reciprocitetit. Një marrëdhënie funksionale e çiftit karakterizohet ose duhet të karakterizohet nga një vallëzim midis dhënies dhe marrjes. Vëmendje, kujdes, kohë dhe hapësirë, gjëra konkrete dhe simbolike që janë aq të mira për zemrën dhe trupin. Ndonjëherë ndodh që një lidhje dashurie të jetë e paekuilibruar, e pabarabartë dhe asimetrike, duke rezultuar në çifte të pakënaqur.
Kur, në një çift, vetëm një partner është i përkushtuar për të dhënë dhe nuk merr asgjë në këmbim, ai zhytet në humnerën e keqkuptimit dhe dëshpërimit. Ai do të zhgënjehet dhe do të hutohet. Ai ndihet i padukshëm dhe i padëshiruar. Jo në kulmin e një dhurate dashurie. Kështu, hidhërim pas hidhërimi dhe boshllëk pas boshllëku, çifti fillon të hyjë në rrugën e rrezikshme të procesit të ndarjes për shkak të mungesës së kujdesit dhe reciprocitetit.
Një kapitull i veçantë duhet t’i kushtohet mungesës së dashurisë, atyre që vuajnë dhe shpohen nga plaga e mungesës së dashurisë. Ata janë zemra të uritura, të sëmurë nga varësia emocionale, gjithmonë të gatshëm të japin pa kërkuar asgjë në këmbim. Ata mendojnë se nuk e meritojnë dashurinë dhe gjërat konkrete, dhe dhënia mbetet mënyra e vetme për të dashur. Këto janë gra, në një masë më të vogël se burrat, të cilat kanë shkëmbyer aftësi për dashurinë e prindërve dhe suksese akademike për përkëdheljet. Këto zemra të brishta i mohojnë vetes të drejtën për të qenë të lumtur në mënyrë që të kënaqin të tjerët.
Gjysma tjetër e qiellit të të varurve emocionalë, partneri i pajtueshëm për problemet psikike, është narcizisti. Ai që merr, kap, magjeps. Joshësi i gjarprit. Koprraci i dhuratave dhe dashurisë së thellë. Marrëdhënia e tyre me dhënien është komplekse, ndonjëherë edhe e kompromentuar.
Disa partnerë që janë të pandjeshëm ndaj nevojave emocionale të partnerit të tyre gjoja të dashur janë mësuar të marrin pa dhënë asgjë në këmbim. Ata shqiptojnë fjalë në erë, pothuajse kurrë të pasuara nga fakte konkrete. Ata janë shumë kërkues, nxjerrin në pah habitusin e tyre narcisist, ose përkundrazi, ata janë viktima të përjetshme: të keqkuptuar dhe të palumtur dhe me viktimat e tyre manipulojnë për fat të mirë.
Dashuri, dhurata dhe simbolika
Në dashuri ka nga ata që japin dhe ata që marrin, dhe ka nga ata që japin pa marrë asgjë në këmbim. Ka nga ata që e japin dhe arrijnë ta bëjnë me qetësi dhe spontanitet, dhe nga ata që nuk e bëjnë. Ka partnerë bujarë dhe koprracë. Të zemrës dhe të parave. Ekzistojnë marrëdhënie simetrike dhe marrëdhënie asimetrike që rrjedhin nga reciprociteti. Kur flasim për koprracinë kemi dy lloje partnerësh koprrac: kur koprraci është mirë – jep aq sa nuk ndërlidhet me të kuqen e llogarisë rrjedhëse – dhe koprraci atipik kur shpenzon vetëm për veten e tij.
Në rastin e fundit, partneri shpohet nga vuajtjet dhe pakujdesia, ai ndihet i padukshëm, i mërzitur, i poshtëruar, por jo deri në marrjen e dhuratave të tij. Lakmia nuk duhet të ngatërrohet me kursimin, sepse ato nuk janë as motra dhe as kushërira të largëta. Ka njerëz që, nga nevoja, aftësia ose një histori e mëparshme e jetës familjare me pak disponueshmëri ekonomike, administrojnë me kujdes financat e tyre, por në asnjë rast nuk arrijnë të respektojnë “parimin e reciprocitetit”.
Njerëzit që janë koprracë të zemrës, të vëmendjes dhe të të dhuratave nuk janë të vetëdijshëm për shkretëtirën emocionale që shkaktojnë rreth vetes; ata e zhvendosin problemin, shohin më shumë, shkëlqejnë, manipulojnë për të mbrojtur botën e tyre të brendshme dhe llogarinë e tyre rrjedhëse.
Ata që keqpërdorin ekuilibrin e dashurisë dhe e bëjnë atë të prirur drejt botës së tyre të brendshme, priren të grumbullojnë mallra dhe siguri të supozuara, për të ruajtur dhe poseduar objektin e dashurisë sikur të ishte në pronësi dhe të mos jepnin kurrë objekte dhe pjesë psikike që ngrohin dhe ushqejnë lidhjen e dashurisë.
Dhënia dhe marrja mbeten gjithmonë dy gur-themel të mrekullueshëm të dashurisë, sepse çdo zemër ka nevojë për shpërblime.
Burimi / https://www.lastampa.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
