Burra, mos e fajësoni gruan tuaj nëse e shihni atë të zemëruar, të lodhur dhe me një pamje jo të rregullt. Në vend të kësaj, pyet veten pse është e lodhur? A i duhet ndihmë? A ka nevojë të flas me dikë?
Ndonjëherë edhe ne bëjmë gabime, është e vërtetë. Sidomos kur pozojmë si Wonder Woman moderne dhe kalojmë ditët tona duke u kujdesur për të tjerët, duke mbështetur, shtëpinë, fëmijët dhe familjen. Por kush mendon për ne?
Ne jemi të zemëruar, është e vërtetë, shumë më shpesh madje. Por kjo nuk është diçka për të cilën jemi të lumtur, e dini këtë? Edhe ne do të donim kohë të lirë për të takuar miq, për të luajtur futboll ose për të biseduar në një tavolinë. Por me sa duket, dhe për ndonjë arsye të çuditshme që nuk mund të shpjegohet, kjo e drejtë na është mohuar.
Ne nuk duam t’ju vëmë të gjithë fajin. Sepse nëse kemi një të metë është pikërisht ajo e të mos diturit se si të kërkojmë ndihmë, e aq më pak të jemi në gjendje të delegojmë diçka. Ju na besoni ne dhe superfuqitë tona aq shumë sa keni zgjedhur me vetëdije të na ngarkoni për gjithçka, për të zënë vendin tuaj, për të qenë grua dhe burrë në të njëjtën kohë, grua dhe burrë, nënë dhe baba.
Por, superheronjtë nuk ekzistojnë, përveçse në dimensionin komik. Dhe kjo është jeta e vërtetë, nëse nuk e keni kuptuar akoma.
Po, jemi të hidhur, nervozë dhe të lodhur. Ne jemi argumentues dhe me natyrë të shkurtër, ndonjëherë me të vërtetë të pamenaxhueshëm. Por a mund të na fajësosh vërtet për këtë?
Ditët tona tipike janë shumë të ndryshme nga tuajat. Sepse ndërsa mund të shkosh në shtëpi pas punës, të luash dhe të relaksohesh në divan, është ndryshe për ne. Duhet të gatuajmë, duhet të rregullojmë shtëpinë dhe të kujdesemi për fëmijët dhe pastaj, përsëri, të planifikojmë angazhimet në punë.
Më naivët na pyesin “Por si i bën të gjitha?”. Në realitet, të dashur njerëz, e vërteta është se nuk mund ta durojmë më. Ne nuk mund të vazhdojmë më me gjithçka, nuk duam më të heqim dorë nga koha, daljet tona, kujdesi për trupin dhe mendjen. Nuk duam më të heqim dorë nga të qenit gra vetëm sepse kemi zgjedhur të bëhemi nëna.
Ne donim, merrnim dhe kërkonim të kishim të njëjtat mundësi si ju dhe jemi krenarë për rezultatet e arritura. Ajo që është e sigurt është se ne nuk besonim në më të voglin se barazia e dëshiruar e gjinive do të na detyronte të shndërroheshim në titanë që mbajnë mbi supe peshën e botës.
Duam vetëm t’ju kërkojmë të na dëgjoni pak më shumë, por mbi të gjitha të merrni përgjegjësitë tuaja. Ju nuk mund të jeni gjysmë burra dhe baballarë, sepse është e drejta dhe detyra juaj të merrni plotësinë e roleve që keni zgjedhur, ashtu si ne.
Gjithashtu, le ta pranojmë, nëse do të kishim dashur të kalonim kohën tonë për t’u kujdesur për të tjerët, a nuk mendoni se ndoshta do të kishim preferuar bamirësinë?
Të dashur njerëz, e vërteta është se ne ju kemi zgjedhur për shumë arsye. Ne ju kemi zgjedhur për të ndarë jetën. Ajo që duam vetëm është të jemi më pak të zemëruar, më pak të frustruar dhe më pak të lodhur për të shijuar këtë udhëtim me ju. Dhe për ta bërë këtë ne kemi nevojë për ju…
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
