Dashuria nuk ishte gjithmonë kaq e ndërlikuar. Përpara se ideja e dashurisë romantike të ngulitej në kulturën perëndimore, burrat dhe gratë kishin marrëdhënie më të qëndrueshme. Sot, megjithatë, ne debatojmë brenda dy realiteteve paradoksale: nga njëra anë, shumica dëshiron të gjejë një person mahnitës që do të lërë gjurmë në kujtesën e tyre dhe nga ana tjetër, e përjashtojnë veten nga ideja e ” dashurisë së vërtetë “.
Me fjalë të tjera, shumë njerëz duan përfitimet e dashurisë, por nuk duan të paguajnë çmimin. Këto nocione fantastike mund të shihen si te burrat ashtu edhe te gratë. Megjithatë, meshkujt i përjetojnë ato në një mënyrë, ndërsa femrat në një mënyrë tjetër.
Burrat dhe frika e tyre
Frika më e madhe e shumicës së meshkujve është përkushtimi. Edhe pse fjala duket shumë e qartë, ajo në fakt ka kuptime të shumta. Të gjithë e kuptojnë angazhimin në një mënyrë të ndryshme.
Disa mendojnë se përkushtimi do të thotë t’i japësh gruas shumë pritshmëri, ndaj shikojnë me kujdes çdo hap që hedhin në lidhje. Të tjerë mendojnë se angazhimi ndodh kur hapin zemrën dhe i tregojnë gruas se çfarë mbajnë brenda. Të tjerë ende mendojnë se të jesh i përkushtuar është kur marrëdhënia zgjat përtej një periudhe të caktuar kohe. Frika e çdo mashkulli merr formën e vet në varësi të mënyrës se si ndihet.
Thellë në pavetëdijen e tyre, ata janë të përkushtuar për gjithë jetën ndaj idesë se vetëm nëna e tyre meriton dashurinë e tyre të pavdekshme dhe se nuk janë në gjendje ta përjetojnë këtë ndjenjë për gratë e tjera.
Kjo është rrënja e frikës së tyre, të cilën shumë e shprehin duke thënë se “diçka mungon” tek gratë me të cilat takohen. Këta burra kalojnë nga një marrëdhënie e dështuar në tjetrën. Nëse ata do të shqyrtonin plotësisht atë që ndodh zakonisht, ata do të zbulonin se janë ata që duhet të fajësohen për sabotimin e mundësisë për të ndërtuar një marrëdhënie të vërtetë me pakujdesinë, mungesën e ndjeshmërisë ose nevojën për kontroll. Dhe më pas ankohen se asnjë grua nuk është në gjendje të përmbushë standardet e tyre.
Femrat dhe idealizimet e tyre
Shumë gra gjithashtu ndërtojnë kështjellat e tyre të fantazisë ku luajnë princeshë. Atje, ata krijojnë histori dashurie të pabesueshme, në të cilat i vetmi njeri që mund të jetë “princi” i tyre është ai që mund të përballet me neurozat dhe pasiguritë e tyre. Ata duan një lloj “zotëri të sjellshëm” që mund t’u japë atyre ndjenjën e sigurisë që u mungon dhe t’i mbrojë nga vështirësitë e jetës.
Shumica e grave do të thoshin jo, ato e shohin veten si gra moderne, të pavarura. Megjithatë, ata e kalojnë jetën duke kërcyer nga një marrëdhënie në tjetrën.
Sa herë që përfundon një lidhje, ata i thonë vetes se “burrat nuk ia vlejnë” ose se ndihen të zhgënjyer me atë burrë sepse nuk ishte ashtu siç dukej në fillim. Por thellë brenda, ata dëshirojnë një burrë që do të sillet si një grua. Ata luftojnë për të kuptuar se seksi i kundërt është pikërisht ai: e kundërta.
Fantazia dhe realiteti
Dashuria nuk është e lehtë. As nuk është të lejosh veten të të duan. Por bëhet e pamundur kur personat në marrëdhënie ngjiten pas fantazive të tyre fëminore dhe refuzojnë të heqin dorë nga ato. Ata e kthejnë dashurinë në një vepër të pamundur…
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
