Buzëqeshja është forma e parë e komunikimit me të cilën kërkojmë një marrëdhënie me të tjerët: secili prind mban buzëqeshjen e parë të foshnjës së tyre të impresionuar në kujtesë, e cila rreth dy muajsh hap sytë para fytyrës së nënës dhe i buzëqesh me gjithë gëzimin që mund të shprehet. Buzëqeshja është një gjest relacional që kuptohet menjëherë, pa pasur nevojë për fjalë, dhe është mënyra e menjëhershme në të cilën shprehim synimin tonë për të krijuar komunikim me personin që kemi përballë. Sidoqoftë, ekziston dhe një mënyrë për të buzëqeshur dhe çdo herë që mund të transmetoni sinjale të ndryshme: kjo është arsyeja pse është e rëndësishme të mësoni se si t’i deshifroni dhe kuptoni ato.
E lindur ose e fituar? – Buzëqeshja mundësohet nga veprimi i muskujve të fytyrës dhe i përket kategorisë së gjesteve parësore të lindura. Qëllimi i saj i vetëm është komunikimi dhe, për të gjitha qëllimet, shpesh janë gjestet e para të trupit me të cilat lidhemi me personin që kemi përballë. Disa studiues besojnë se, para buzëqeshjes së të tjerëve, truri reagon edhe pa ndonjë përvojë të mëparshme, duke përsëritur gjestin: aftësia për të buzëqeshur do të ishte e lindur. Të tjerët kundërshtojnë se të mësuarit, ende luan një rol të rëndësishëm: i porsalinduri, në buzëqeshjen e tij të parë, në fakt kopjon gjestin nga nëna e tij. Kjo teori është e vështirë të vërtetohet: do të ishte e nevojshme të studioni sjelljen e një fëmije që askush nuk e ka buzëqeshur, por për fat ky rast ende nuk ka ndodhur.
Të hysh në një lidhje – Prandaj buzëqeshja është një mënyrë e menjëhershme për të krijuar një marrëdhënie pozitive dhe është një sinjal i saktë shoqëror. Të kesh një buzëqeshje të bukur është gjithashtu e rëndësishme për të krijuar një marrëdhënie të mirë me veten, për të pëlqyer veten dhe për të përmirësuar vetëvlerësimin tuaj, aq sa procedurat kozmetike në gojë dhe dhëmbë janë ndër më të kërkuarat. Sidoqoftë, është interesante të theksohet se edhe buzëqeshja me dhëmbë të papërsosur arrin të përcjellë të njëjtën ndjenjë ngrohtësie dhe afeksioni nga buzët e puthur. Prandaj, buzëqeshja është një gjest që është jashtëzakonisht i njohur për ne: pikërisht ky zakon e bën më të lehtë ndërtimin e një buzëqeshje të rreme, të aftë për të vërtetuar një gënjeshtër për ndjenjat tona të vërteta. Kujtesa instiktive që kemi ngulitur në të e bën të lehtë riprodhimin e saj në fytyrën tonë edhe kur emocionet tona nuk korrespondojnë me ndjeshmërinë që duket se shprehim. Sidoqoftë, gjestet e tjera të trupit, të tilla si shprehja e syve, qëndrimi, gjestet e duarve, mund të tradhtojnë të menduarit tonë të vërtetë.
Llojet e buzëqeshjeve – Buzëqeshja shpesh konsiderohet një element social pozitiv, i cili na bën më tërheqës dhe na bën të ndihemi më miqësorë, të shoqërueshëm, të sigurt në vetvete dhe për këtë arsye edhe më kompetent. Një studim i fundit, i kryer nga Universiteti i Kalifornisë në Berkeley, tregoi se, në varësi të muskujve të përfshirë në faqe, buzë dhe fytyrë, ne mund të prodhojmë lloje të ndryshme buzëqeshjesh. Prandaj është e rëndësishme të mësoni t’i dalloni ato.
-Buzëqeshja e mirëfilltë: është e shkurtër dhe simetrike, përfshin muskujt e faqes dhe sytë përveç buzëve. Quhet edhe buzëqeshja Duchenne, e quajtur sipas neurologut francez Guillaume Duchenne i cili e studioi dhe analizoi fiziologjinë e saj. Shpreh ndjenja të sinqerta miqësie, kënaqësie dhe gëzimi. Me pak fjalë, është buzëqeshja par excellence.
-Buzëqeshja e kënaqësisë: buzët janë të ndara, ndonjëherë ato tërhiqen pak në njërën anë, gjë që i jep një asimetri të lehtë gjestit. Deri tani, aq mirë: është një shenjë kënaqësie.
-Buzëqeshja me gojën mbyllur: buzët janë tërhequr pak, por mbeten të mbyllura, muskujt e fytyrës janë të përfshirë të gjithë, faqet janë ngritur dhe japin ndjenjën se edhe sytë janë duke buzëqeshur. Por kini kujdes: është një gjest që mbetet në gjysmë të rrugës, kështu që nuk shpreh kënaqësinë e plotë dhe gjithashtu mund të tregojë ndjenja të ndryshme, nga ndrojtja deri te kundërshtimi.
-Buzëqeshja empatike: është e shkurtër dhe mezi theksohet, por tregon mirëseardhje, inkurajim dhe dëgjim.
-Buzëqeshja djallëzore: goja është një instrument i rëndësishëm joshjeje. Nëse buzëqeshja shoqërohet me elementë të tjerë të gjuhës së trupit, të tilla si zgjerimi i bebëzave, gjesti i prekjes së flokëve, veshit ose buzëve, është një shenjë e tërheqjes fizike.
-Buzëqeshja e rrethanave: është një buzëqeshje e rreme, e cila nuk tregon mendimin e vërtetë të subjektit, por shpesh fsheh pakënaqësinë e ndrydhur. Lëvizja e buzëve është mekanike dhe shpesh shfaq dhëmbë të shtrënguar. Nëse lind papritur dhe zgjat shumë gjatë, është mirë që të jeni në mbrojtjen tuaj.
-Buzëqeshja asimetrike: është pothuajse një grimasë, e cila mund të ketë kuptime të ndryshme dhe të paqarta. Mund të shprehë një ndjenjë të superioritetit dhe përbuzjes, ose ironi dhe sarkazëm, por edhe frikën ose sikletin që ndjen subjekti.
-Buzëqeshja terapeutike: buzëqeshja dhe e qeshura mund të kthehen në një ilaç të vërtetë dhe një mbështetje të rëndësishme terapeutike. E qeshura ka aftësinë të stimulojë sistemin imunitar, të veprojë si një antidepresant dhe madje edhe një qetësues dhimbjesh. Për këtë arsye, madje dhe veçanërisht në momente të vështira, një buzëqeshje mund të jetë miku ynë më i mirë.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi tgcom24.mediaset.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
