Dashuria mbaron dhe kur ajo përfundon na le shenja të cilat me kalimin e kohës, ne duhet t’i shërojmë dhe ti japim vetes mundësinë e përsëritjes.
Ne e lidhim dhimbjen e një goditjeje emocionale me rënien, na lëndon, na çorienton dhe na bën të mendojmë se kemi humbur të gjithë forcën tonë. Kjo është arsyeja pse dështimet, gabimet dhe pengesat na trembin kaq shumë. Papritur, ne kemi mbetur me shumë plagë të hapura dhe askush përveç nesh nuk mund t’i qepë ato.
Sidoqoftë, gjithçka meriton një përpjekje të dytë, dhe dashuria nuk bën përjashtim.
Deklaroni me guxim se keni humbur gjithçka
Ndoshta më e vështirë se ndarja, me gjasë për arsye biologjike ose sentimentale, është të ndalosh të interpretosh atë që po ndodh me ty. Nuk është e lehtë të pranosh se je në pikën ku duhet të reagosh për të ecur përpara. Por prapëseprapë, ju mund ta bëni atë edhe nëse nuk besoni se mundeni, dhe kur ta bëni, procesi i pikëllimit do të vazhdojë derisa të ndiheni përsëri mirë.
Nuk është e lehtë të marrësh kontrollin e situatës, por është një çmim që duhet të paguash nëse dëshiron të mahnitesh sërish nga mundësitë e reja. Zgjohuni nga ecja në gjumë e brishtë dhe përballuni me frikën e pranimit. Do të duhet shumë përpjekje, por ju siguroj se ia vlen.
Julio Cortázar tha se “asgjë nuk humbet nëse je mjaftueshëm i guximshëm për të shpallur se gjithçka ka humbur”. Nëse mendoni për këtë, tejkalimi i çdo humbje emocionale përfshin guximin për t’u përballur me realitetin. Do t’i afroheni dritës nëse keni guximin ta gjeni në mes të kaq shumë errësirës.
Kaloni procesin e pikëllimit përpara se të filloni një marrëdhënie të re
Në rastin e një lidhjeje romantike, hapat që kaloni janë të njëjta me rastet e tjera të pikëllimit dhe sa zgjasin varet nga personi.
Mohimi: në prishjen e një marrëdhënieje romantike, personi që nuk donte të ndahej do të mohojë të ketë humbur partnerin.
Zemërimi ose indiferenca: me kalimin e kohës, personi do të fillojë ta pranojë ndarjen, por mund të mos e kuptojë atë. Kjo do të shkaktojë faj, pakënaqësi, etj.
Negocimi: ndarja është pranuar, por personi mund të jetë ende duke menduar për zgjidhje ose mënyra për t’u rikthyer së bashku.
Dhimbje: në këtë fazë të pikëllimit, personi nuk ka mundur të gjejë një zgjidhje dhe është pushtuar nga trishtimi. Nëse ndjenja e vuajtjes nuk zvogëlohet gradualisht, personi duhet të kërkojë ndihmë.
Pranimi: personi ka kuptuar se nuk ka kthim prapa dhe ka filluar ta dojë veten përsëri. Ata kanë pranuar nevojën për të harruar marrëdhënien e vjetër dhe për të krijuar kujtime të reja jashtë saj.
Jepini vetes dhe dashurisë, një shans tjetër
Pas fazës së pranimit të ndarjes, do të jeni gati të provoni përsëri gjëra të reja. Ky udhëtim i mundimshëm do t’ju mësojë të gjeni veten, të mësoni nga gabimet tuaja dhe mbi të gjitha, të kuptoni se çfarë ju bën të lumtur. Duhet ta duash veten që të mund të duash dhe të të dojë dikush tjetër sërish.
Në këtë mënyrë, do t’i jepni vetes një shans tjetër dhe do t’i jepni dikujt tjetër një shans për të qëndruar dhe për ta bërë botën tuaj një vend më të mirë. Ju e meritoni atë përkëdhelje dhe dashuri. Ju mund të bëni disa hapa prapa. Do ta shikoni të kaluarën me habi, me fytyrën e guximshme të një luftëtari.
Ne kemi lindur për të dashuruar, edhe pse për fat të keq ndonjëherë dhemb, në fakt nuk ka të bëjë me dhimbjen. Lejojini vetes të njihni versionin më të mirë të vetes me një partner të ri. Nëse jeni vërtet gati, mos lejoni që frika t’ju ndalojë. Lëreni të shkojë, lëreni të rritet dhe nëse dështon, provoni gjithmonë përsëri.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
