“ Sindroma e rosës ” është emri që i është dhënë fenomenit në të cilin njerëzit përpiqen të fshehin shqetësimin dhe ankthin e tyre pas një maske lumturie.
Termi “sindroma e rosës” u krijua nga Universiteti Stanford , për të përshkruar situatën e shumë studentëve , të cilët, pavarësisht se janë të stresuar dhe të mbingarkuar me angazhime, duan të duken sikur gjithçka është nën kontroll dhe ndihen të lumtur.
Pasojat shëndetësore
Ata që vuajnë prej tij jetojnë në një gjendje vigjilence të vazhdueshme dhe hipervigjilence , por përpiqen të fshehin emocionet e tyre negative pas një fasade përsosmërie dhe suksesi. Kjo mund të çojë në një sërë simptomash fizike dhe psikologjike, të tilla si çrregullime të gjumit, vështirësi në përqendrim, dhimbje koke, ankesa somatike, nervozizëm, padurim, ankth dhe depresion.
Sindroma e rosës është shpesh më e zakonshme tek gratë , të cilat priren të shfaqin anët e perfeksionizmit dhe ndihen vazhdimisht nën presion për të qenë gjithmonë në krye të aftësive të tyre.
Cilat janë shkaqet e sindromës së rosës?
Njerëzit e orientuar drejt suksesit dhe përsosmërisë së jashtme mund të fshehin emocionet e tyre të frikës dhe papërshtatshmërisë pas një maske lumturie të vazhdueshme. Kjo sjellje mund të rezultojë në sindromën mashtruese, ku njerëzit ndihen të papërshtatshëm pavarësisht se mbajnë pozita të spikatura dhe marrin njohje.
Fajin e kanë edhe rrjetet sociale
Një tjetër shkak i sindromës së rosës mund të jetë roli i mediave sociale , të cilat shpesh tregojnë vetëm versionin e filtruar dhe ideal të jetës së njerëzve, duke krijuar një krahasim të shtrembëruar dhe zhgënjyes. Ata që përdorin rrjetet sociale mund të bien në grackën e të menduarit se janë vetëm në siklet e tyre dhe se të tjerët nuk kanë të njëjtat sfida dhe vështirësi.
Së fundi, sindroma e rosës mund të ndikohet edhe nga faktorë individualë, si personaliteti, vetëvlerësimi, përvojat e kaluara, marrëdhëniet ndërpersonale dhe mbështetja sociale. Ata me një personalitet më të shqetësuar, me vetëbesim të ulët, përvoja traumatike, marrëdhënie konfliktuale ose mbështetje të dobët sociale mund të jenë më të prekshëm ndaj zhvillimit të kësaj sindrome.
Si ta ndaloni atë?
Hapi i parë është të njihni gjendjen tuaj dhe të pranoni se fshehja e vazhdueshme e emocioneve tuaja mund të ketë një kosto për shëndetin tuaj mendor dhe fizik.
Për më tepër, mund t’ju ndihmojë të ndryshoni modelet e mendimit tuaj negativ dhe irracional, të menaxhoni emocionet tuaja në një mënyrë të shëndetshme dhe konstruktive dhe të përmirësoni vetëvlerësimin dhe vendosmërinë tuaj. Por gjithashtu për të vendosur qëllime realiste dhe shpërblyese, për të balancuar kohën tuaj midis aktiviteteve dhe pushimeve dhe për të zhvilluar marrëdhënie pozitive dhe mbështetëse.
Sindroma e rosës nuk është një dënim, por një sfidë për t’u kapërcyer. Nëse ndiheni si rosë, mos u turpëroni dhe mos u izoloni, por përpiquni të hapeni dhe kërkoni ndihmë. Mos harroni se nuk jeni vetëm ,se nuk keni pse të jeni perfekt dhe se mund të jeni të lumtur edhe duke treguar brishtësinë tuaj.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
