FB

October 14, 2025 | 9:30

Çfarë mund të mësojmë nga nënat holandeze për të rritur fëmijë të lumtur? Cilat nga këto qasje do doje të aplikoje në jetën tënde si prind?

 

Kur flitet për vendet më të mira në botë për të qenë fëmijë, Holanda është shpesh në krye të listës. Raporte të UNICEF-it kanë renditur vazhdimisht fëmijët holandezë si më të lumturit në botë, jo për arsye të pasurisë materiale apo teknologjisë, por për shkak të një mënyre jetese që vendos mirëqenien përpara garës. Dhe në zemër të kësaj qasjeje qëndrojnë nënat dhe prindërit holandezë, të cilët e shohin prindërimin jo si një projekt për t’u “realizuar”, por si një proces për të jetuar me të gjithë natyrshmërinë e tij.

prind1

Një nga “sekretet” kryesore të nënave holandeze është balanca mes punës dhe jetës familjare. Shumë prej tyre punojnë me orar të pjesshëm, jo për mungesë ambicieje, por sepse sistemi social u lejon të zgjedhin fleksibilitetin pa u ndëshkuar ekonomikisht. Kjo u jep më shumë kohë dhe energji për të qenë emocionalisht të pranishme për fëmijët e tyre. Dhe studimet e psikologjisë së zhvillimit na tregojnë se prania e qëndrueshme emocionale e prindit është një nga faktorët më të rëndësishëm për zhvillimin e vetëbesimit dhe sigurisë tek fëmijët.

Por nuk është vetëm prania ajo që bën diferencën. Nënat holandeze e kultivojnë autonominë që në moshë të hershme. Fëmijët lejohen të eksplorojnë, të bëjnë gabime, të mësojnë vetë si të marrin vendime të vogla. Ata rriten në një kulturë ku nuk ka nevojë të jesh i përkryer për të qenë i pranueshëm. Në vend të një prindërimi të mbushur me presion dhe pritshmëri të larta, dominojnë rregullat e qarta, përkushtimi i qëndrueshëm dhe një disiplinë e butë, që mbështetet në dialog, jo në frikë.

Një tjetër element thelbësor është hapësira për lojë të lirë. Fëmijët holandezë nuk e kanë ditën e mbushur me aktivitete të strukturuara, orare mësimi dhe detyra pafund. Përkundrazi, u jepet kohë për të qenë thjesht fëmijë – për të luajtur jashtë, për të qëndruar me shokë, për të shpikur lojëra, për të mërzitur e për të krijuar nga mërzia. Psikologët e fëmijërisë e kanë theksuar shpesh se loja e lirë është bazë për zhvillimin emocional, social dhe krijues të fëmijëve.

Një nga mësimet më të rëndësishme që sjell modeli holandez është ky: fëmijët nuk rriten më të lumtur nga më shumë lodra apo rezultate të larta në shkollë, por nga më shumë kohë, më shumë dëgjesë, më shumë mundësi për të qenë vetvetja. Në këtë kulturë, lumturia nuk vjen si shpërblim për arritje, por si pjesë e natyrshme e rritjes në një mjedis të shëndetshëm emocionalisht.

prind

Edhe mënyra si funksionon shoqëria holandeze ndihmon. Ka mbështetje institucionale për prindërit, ka infrastrukturë publike të përfshirjes së komunitetit, si grupe prind-fëmijë, kënde lojërash, hapësira jeshile – të cilat nuk janë vetëm zbukurim, por një pjesë thelbësore e jetës urbane dhe të mirëqenies kolektive. Është një realitet ku edhe komuniteti mban një pjesë të barrës së rritjes së fëmijëve.

Sociologjikisht, kjo qasje tregon një besim të qëndrueshëm të shoqërisë tek individi, duke filluar nga më të vegjlit. Fëmijët nuk janë parë si projekte për t’u “rregulluar”, por si qenie që meritojnë të dëgjohen, të respektohen dhe të mbështeten në mënyrë të natyrshme. Nënat dhe prindërit janë të ndërgjegjshëm për këtë rol – jo për ta kontrolluar fëmijën, por për ta shoqëruar në rrugën e vet.

Ndoshta, më shumë se “sekrete”, ajo që kanë nënat holandeze është një qasje e qetë, e vetëdijshme dhe njerëzore ndaj prindërimit. Një qasje që nuk e përkufizon suksesin përmes krahasimit, por përmes mirëqenies së brendshme të fëmijës.

Në një botë ku shumë prindër ndihen nën presion për të bërë gjithçka në mënyrë perfekte, ndoshta është koha të mësojmë nga kjo thjeshtësi. Të jemi më të butë me veten si prindër. Të ndalemi. Të dëgjojmë më shumë. Të kërkojmë më pak përsosmëri dhe më shumë lidhje të vërteta.

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top