Sot ka shumë familje, në të cilat gratë i rrisin fëmijët e tyre vetëm. Ato janë gjithashtu vajza shumë të reja, partneri i të cilave nuk e ka pranuar fëmijën që ato mbartën në barkun e tyre. Ky problem ka ndodhur gjithmonë në të kaluarën dhe aktualisht është përhapur në të gjithë botën. Shkaku mund të jetë ekonomik, por edhe për arsye kulturore.
Fakti është që këta fëmijë rriten pa figurën e babait. Kështu, nënat gjenden të detyruara të mbështeten në ndihmën e gjyshërve për rritjen e fëmijës së tyre. Ato duhet të përveshin mëngët dhe të largohen nga shtëpia për të kërkuar punë.
Shpesh, figura e babait zëvendësohet me atë të gjyshit i cili përpiqet në çdo mënyrë ta plotësojë atë boshllëkun e zbrazët. Pavarësisht mbështetjes së madhe, asgjë nuk mund ta mbush atë boshllëk të pashlyeshëm të krijuar tek fëmija, pasi ky i fundit nuk arrin të gjejë një arsye se përse nuk është pranuar nga i ati. Ndodh që prindërit e fëmijës të diskutojnë në telefon për të ardhurat për ushqim dhe në këtë rast fëmija është dëshmitar i skenave me të vërtetë trishtuese.
Ai nuk ndihet i dashur, dhe as i pranuar nga ai baba që nuk shfaqet kurrë. Ai ka tendencën të izolohet nga marrëdhëniet shoqërore dhe sheh nënën si shpresën e vetme. Shpesh është ajo që e ngushëllon atë, e cila i jep para xhepi. Është gjithmonë nëna që e shoqëron në çdo event të ri dhe ajo është mbështetësja e tij më e madhe. Por nëna nuk mund të bëjë gjithçka dhe atij fëmije i mungon babai përkrah.
Për sa kohë që ka një botë, ka një nënë dhe një baba.
Për një fëmijë, nëna është gjithçka. Lidhja e tyre është gjithëpërfshirëse, ka një kuptim të madh sepse filloi që kur u lidhën së bashku nga kordoni i kërthizës. Simbolikisht ky kordon do t’i bashkojë përgjithmonë dhe ka një mirëkuptim midis nënës dhe djalit që i tejkalon distancat. Fëmija sheh tek nëna, shtëpinë, folenë e mbrojtjes nga frika e jetës. Sipas studimeve të psikanalizës, fëmija ndihet i mbrojtur nga bota që përfaqëson nëna. Babai tregon se përveç botës ka më shumë dhe është ajo që e lejon atë të bëhet i rritur.
Babai përfaqëson kufirin e simbiozës midis nënës dhe djalit. Simbolizon ligjin. Është baza në të cilën duhet të ecësh dhe të mësosh të jetosh aty ku gjithçka nuk është për shkak, por duhet të pushtohet. Nuk është bota që duhet t’i përshtatet atij, por e kundërta.
Ekzistojnë disa forma të braktisjes.
-Babai që nuk e keni takuar kurrë dhe të cilin dëshironi për një jetë të tërë. Ai që nuk pranon të njohë fëmijën që e di se është i tij.
-Ai që jeton pranë jush, por që nuk merr pjesë në rritjen dhe zhvillimin mendor të fëmijës.
Një fëmijë gjithashtu ndjehet i braktisur nga babai që jeton pranë tij. Ai është një baba që mungon emocionalisht, i cili ia delegon gruas së tij çdo problem në lidhje me fëmijën. Ai nuk e shoqëron atë te pediatri, nuk merr pjesë në shfaqjet shkollore, por kur komandon dhe qorton fëmijën, e bën veten të dëgjohet. Prania e tij bëhet një problem dhe fëmija rritet plot pasiguri.
Ai nuk dinte si t’i jepte dashuri. Emocionet duhet të shprehen dhe përdoren për të jetuar marrëdhënie shoqërore. Nuk duhet të ketë vetëm zemërim dhe nuk duhet të jesh gjithmonë i ashpër.
-Është edhe babai që ndonëse e braktis fizikisht fëmijën, nuk e ka harruar. Ai ka ndërtuar një familje të re dhe për këtë arsye nuk ka kohë për ta ndarë me të.
Efektet e braktisjes së babait.
Një baba që braktis fëmijën e tij ushqen një lloj urrejtjeje dhe egërsie që ai e tregon ndaj të tjerëve. Ndonjëherë, edhe ndaj nënës. Nëse është një vajzë, ajo vështirë se do t’i besojë një mashkulli dhe shpesh do të priret të qëndrojë vetëm, pa një partner në krah të saj. Në të kundërt, do të rrezikojë të hidhet në krahët e një njeriu të gabuar. Nga ana tjetër një djalë ka një qëndrim të mbyllur ndaj botës së jashtme.
Kur gjyshërit zëvendësojnë babanë e tyre, dëmi zvogëlohet më shumë. Gjyshi ju do, ju këshillon dhe ju mbron. Një djali i duhen të gjitha këto për t’u bërë një burrë i fortë, i gatshëm për t’u përballur me jetën.
Një fëmijë që rritet me nënën si të vetmen pikë referimi, vështirë se do të jetë vetëbesues. Me shumë mundësi ai do të jetë një person i pasigurt, i trembur dhe i rezervuar. Do të jetë e vështirë për të që të individualizohet. Ai do të ketë pak besim në aftësitë e tij dhe të zgjerojë horizontet e tij.
Burimi / https://blog.pianetadonna.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
