Pacientët me çrregullim të somatizimit zakonisht kanë dhimbje dhe shpesh diagnostikohen gabimisht derisa një specialist të identifikojë problemin e vërtetë.
Njerëzit me çrregullim të somatizimit shpesh kanë simptoma të shumta somatike (trupore) që shkaktojnë parehati dhe probleme të tjera të rëndësishme në jetën e përditshme. Megjithatë, ndonjëherë ato mund të shfaqen vetëm me një simptomë të rëndë. Simptoma më karakteristike në këto raste është dhimbja.
Simptomat mund të jenë specifike, si dhimbja e lokalizuar, ose relativisht jospecifike, si lodhja. Përveç kësaj, këto ndonjëherë tregojnë ndjesi normale trupore ose siklet që zakonisht nuk nënkupton një sëmundje serioze. Sido që të jetë, kjo është një lloj gjendjeje mjaft e zakonshme.
Vuajtja e personit me çrregullim të somatizimit është reale
Një person që përjeton çrregullim të somatizimit është në dhimbje të mëdha. Shqetësimi i tyre është autentik, pavarësisht nëse mjekësia mund ta shpjegojë apo jo. Kështu, simptomat mund ose nuk mund të shoqërohen me një gjendje tjetër mjekësore. Në fakt, këta individë shpesh kanë sëmundje mjekësore, së bashku me çrregullimin e somatizimit.
Për shembull, një person mund të jetë rëndë nga simptomat e një çrregullimi të somatizimit pas një infarkti të miokardit të pakomplikuar. Kjo është e vërtetë edhe nëse infarkti i miokardit nuk ka rezultuar në paaftësi.
Mendimet, ndjenjat dhe sjellja e lidhur me këtë sëmundje do të ishin të tepërta tek këta persona nëse do të kishte një sëmundje tjetër mjekësore ose një rrezik të lartë për të.
Njerëzit me çrregullim të somatizimit priren të shqetësohen jashtëzakonisht për sëmundjen.
Kështu, ata vlerësojnë në mënyrë të padrejtë simptomat e tyre dhe i konsiderojnë ato kërcënuese, të dëmshme ose shqetësuese. Në fakt, ata shpesh mendojnë se janë më keq se sa janë.
Problemet shëndetësore marrin një rol qendror në jetën e një individi
Në çrregullimin e somatizimit, problemet mund të bëhen përfundimisht pjesë e identitetit të një personi dhe përfundimisht të dominojnë marrëdhëniet ndërpersonale.
Njerëzit me çrregullim të somatizimit shpesh përjetojnë shqetësime që fokusohen kryesisht në simptomat somatike dhe kuptimin e tyre.
Cilësia e jetës bie te këta persona
Disa nga këta individë duken jashtëzakonisht të ndjeshëm ndaj efekteve anësore të ilaçeve. Përveç kësaj, disa mendojnë se vlerësimi dhe trajtimi i tyre mjekësor nuk janë mjaftueshëm të mirë.
Karakteristikat e njerëzve me çrregullim të somatizimit
Karakteristikat njohëse ose të të menduarit
Këto përfshijnë vëmendjen e përqendruar në simptomat somatike dhe atribuimin e ndjesive normale trupore ndaj sëmundjes fizike (ndoshta me interpretime katastrofike). Përveç kësaj, ato përfshijnë gjithashtu shqetësimet për sëmundjet dhe frikën se çdo aktivitet fizik mund të dëmtojë trupin.
Karakteristikat e sjelljes
Tiparet përkatëse të sjelljes të lidhura mund të përfshijnë kontrollin e përsëritur të trupit për anomali, kërkimin e përsëritur të kujdesit mjekësor dhe sigurinë, dhe shmangien e aktivitetit fizik. Këto karakteristika të sjelljes janë më të theksuara në çrregullimet e rënda dhe të vazhdueshme të somatizimit, siç mund të pritet.
Këto karakteristika zakonisht shoqërohen me konsultime të shpeshta mjekësore për simptoma të ndryshme somatike ose trupore.
Vizitat e shpeshta te mjeku
Çdo përpjekje nga një mjek i caktuar për të qetësuar dhe shpjeguar se simptomat nuk janë tregues të një sëmundjeje të rëndë fizike zakonisht është jetëshkurtër. Individët e marrin atë sikur mjeku nuk po i merr seriozisht.
Njerëzit me çrregullim të somatizimit shpesh kërkojnë shërbime shëndetësore të përgjithshme mjekësore sesa shërbime të shëndetit mendor. Kjo për shkak se fokusimi në simptomat trupore është një karakteristikë kryesore e sëmundjes.
Çrregullimi i somatizimit mund të nëndiagnostikohet tek të moshuarit. Kjo ndodh sepse disa simptoma somatike si dhimbja dhe lodhja janë gjithashtu pjesë e plakjes normale.
Është gjithashtu sepse shqetësimi për sëmundjen është “i kuptueshëm” tek njerëzit e moshuar, të cilët në përgjithësi kanë më shumë sëmundje mjekësore dhe kanë nevojë për më shumë ilaçe sesa të rinjtë.
Depresioni është gjithashtu i zakonshëm tek njerëzit e moshuar me simptoma të shumta somatike.
Çrregullimi i somatizimit tek fëmijët
Simptomat e tyre më të zakonshme janë dhimbje të përsëritura të barkut, dhimbje koke, lodhje dhe të përziera. Është më e zakonshme që një simptomë e vetme të mbizotërojë tek fëmijët sesa tek të rriturit. Fëmijët e vegjël mund të kenë ankesa somatike. Megjithatë, është e rrallë që ata të shqetësohen për kushtet shëndetësore para adoleshencës.
Përgjigja e prindërve ndaj simptomave është e rëndësishme, pasi kjo mund të përcaktojë nivelin e shqetësimit shoqërues. Përveç kësaj, prindërit janë të rëndësishëm në interpretimin e simptomave, mungesën e kohës nga shkolla dhe kërkimin e ndihmës mjekësore.
Burimi / Exploringyourmind
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
