Marrëdhëniet dashuri-urrejtje mund të jenë të dëmshme nëse nuk merren masa në kohë. Por pse mund të ndjejmë dashuri dhe urrejtje ndaj një personi në të njëjtën kohë? Çfarë fshihet pas kësaj ndjenje të dy fytyrave të kundërta?
Marrëdhëniet dashuri-urrejtje nuk janë një gjë e rrallë. Mund të ndodhë që përpara të tjerëve nuk jeni në gjendje të pranoni se marrëdhënia juaj përbëhet nga pjesë të barabarta dashuri dhe urrejtje . Sidomos pas lindjes së rrjeteve sociale, shumica e marrëdhënieve duken idilike. Megjithatë, pas maskës së lumturisë, shpesh fshihet një ndjenjë dyvalente, në të cilën kundërshtohen dashuria dhe urrejtja.
Por çfarë janë këto marrëdhënie të krijuara nga dashuria dhe urrejtja? Pse përfundojmë duke ndjerë të dyja ndjenjat që janë në konflikt me njëra-tjetrën? Ndoshta dashuria nuk është me të vërtetë një nga elementët në ekuacion, ndoshta është një ndjenjë tjetër, një tjetër emocion, një ndjesi tjetër? Gati për të zbuluar?
Pak nga pak
Në fillim të një lidhjeje zakonisht përjetojmë momente idilike, por me kalimin e kohës njëri prej të dyve fillon të bëjë ironi, sarkazëm, konkluzione indirekte etj. Dhe kështu, pak nga pak, shfaqet një ndjenjë kontradiktore tek ata që marrin këtë trajtim. Nga njëra anë, ka një ndjenjë dashurie, por shfaqet edhe një tjetër neveri, zemërimi dhe madje urrejtjeje. Shumë shpesh partneri nuk është i vetëdijshëm përse ndodh kjo. Marrëdhëniet dashuri-urrejtje fillojnë gradualisht. Kushdo që trajtohet më keq, mund të fillojë të përshtatë stilin e tij në përgjigje të atij të partnerit. Kjo do të thotë se jo vetëm që njëri nga të dy nuk e respekton tjetrin, por që të dy përfundojnë duke e trajtuar keq njëri-tjetrin.
Kështu, marrëdhënia shndërrohet në një marrëdhënie jofunksionale; është koha për të analizuar atë që po ndodh. Pyetja që shtrohet është: mbi çfarë bazohet dashuria nëse ka edhe urrejtje?
Dashuria dhe urrejtja bashkëjetojnë
Dashuria mund të vijë nga kujtimi i momenteve të para idilike. “Më parë gjithçka ishte shumë e bukur. Sigurisht që do të kthehet në mënyrën si ka qenë dikur”, kanë tendencë të mendojnë shumë njerëz. Nga ana tjetër, ajo që mban shumë marrëdhënie dashuri-urrejtje nuk është dashuria, por varësia. Dashuria fillestare lë vend për varësi emocionale, lidhje me personin tjetër. Kjo varësi e bën të vështirë shumicën e kohës përfundimin e marrëdhënies. Do të ishte më e saktë ta quanim marrëdhënie varësi-urrejtje. Për më tepër, ne priremi t’ia atribuojmë partnerit tonë shkakun e pakënaqësisë: “ti ke ndryshuar, nuk më bën më të lumtur”. Një dinamikë e ngjashme nxit ndjenjën e urrejtjes, sepse ne identifikojmë partnerin tonë si shkakun e mungesës së lumturisë.
Nuk është gjithmonë aq e qartë
Situata e përshkruar më parë shoqërohet nga një tjetër. Disa çifte, në fakt, nuk e respektojnë njëri-tjetrin, megjithatë ka një neveri të fshehtë. Ajo që në fillim ishte idilike dhe na ndihmoi të rriteshim, me kalimin e kohës u shndërrua në një lloj neverie pa e ditur mirë pse. Kur fillojmë një marrëdhënie, priremi të idealizojmë personin tjetër. Megjithatë, me kalimin e kohës, ne gjithashtu fillojmë të shohim të metat e saj, ato aspekte që na pëlqejnë më pak. Pak nga pak, disa nga qëndrimet e tij, edhe nëse janë të padëmshme, fillojnë të na shqetësojnë.
Shumë njerëz pyesin veten: “Nëse partneri nuk më ka bërë asgjë të keqe, pse nuk e duroj dot? Pse më shqetëson gjithçka rreth tij apo saj? Nuk e kuptoj”. Këto situata kërkojnë analizë më të thellë. Nga njëra anë, ne kapemi pas idealizimit fillestar të partnerit; një kujtim që mendojmë se një ditë do të kthehet, duke harruar se të gjithë ndryshojmë me kalimin e kohës. Nga ana tjetër, ne e kuptojmë se nuk jemi në harmoni me partnerin tonë.
Marrëdhënia fillon kalimthi dhe ne priremi të anashkalojmë gjithçka; të dashuruarit i jep hapësirë dashurisë, dy personat fillojnë të njihen me njëri-tjetrin, derisa kuptojnë se nuk përputhen. Megjithatë, aty ku kishte dashuri në fillim, lindi varësia. Pikërisht kjo varësi e bën të vështirë përfundimin e një lidhjeje: “as me ty, as pa ty”. Asnjëri prej tyre nuk është i kënaqur me marrëdhënien, por ata nuk janë në gjendje të vënë një pikë.
Marrëdhëniet e dashurisë dhe urrejtjes janë më të zakonshme nga sa duken
Ne jemi mësuar se është një hap i shkurtër nga dashuria në urrejtje. Megjithatë na takon ne të vendosim të mos urrejmë. Në rastin e parë, ose kur dy anëtarët e çiftit fillojnë të mos respektojnë njëri-tjetrin, zgjedhja më e sinqertë është t’i drejtoheni një profesionisti ose t’i jepni fund marrëdhënies: dashuria ka zënë prapa dhe kanë mbetur vetëm sjelljet e këqija dhe varësia. Në rastin e dytë, në vend që ta urreni partnerin tuaj sepse ai nuk na bën të lumtur, gjëja më e shëndetshme për të bërë është të pranoni se ai nuk është i detyruar të përmbushë pritshmëritë tona. Në këtë mënyrë mund të përpiqemi ta pranojmë ashtu siç është ose të marrim një vendim për të ardhmen e çiftit.
Përpara se të filloni një lidhje në çift, idealja do të ishte të mos e teproni për sa i përket pritshmërive; kjo do të shmangë zhgënjimet e pakëndshme. Nga ana tjetër, nëse mësojmë të shijojmë vetminë, do të jetë më e vështirë për ne që të zhvillojmë varësi nga partneri.
Duke mësuar të jemi vetëm me veten, ndërsa marrëdhënia përparon, do të jetë më e lehtë të pranojmë tjetrin ashtu siç është, me pikat e forta dhe të dobëta dhe do të shmangim rënien në rrethin vicioz të marrëdhënieve dashuri-urrejtje. Kur mësojmë të ndihemi mirë me veten dhe të mos mashtrojmë veten për personin tjetër, atëherë jemi më të lirë t’i vlerësojmë dhe t’i pranojmë ata.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
