Dashuria është vitamina jonë emocionale, ajo që na mbush me vitalitet dhe forcë në jetë. Kjo është arsyeja pse themi se dëshira është superfuqia jonë, sepse ajo rrit rritjen tonë dhe aftësinë tonë për të ecur drejt në jetë.
Kush nuk është ndjerë i dashuruar dhe i aftë për çdo gjë? Kush nuk e ka drejtuar jetën e tij më lehtë se zakonisht, pasi ka marrë një përqafim? Kush nuk ka pasur nevojë të thotë “Të dua dhe të besoj” ose ta dëgjojë atë për të ecur përpara me projektet e veta?
Ne kemi nevojë të duam dhe të na duan, është diçka themelore për ne. Nuk po flasim për të pasur një partner, por për dashurinë ndaj njerëzve përreth nesh që kanë rëndësi për ne. Sepse shumë herë kur jemi gati të rrëzohemi, është dashuria që na mbështet.
“Të dua mjaftueshëm sa për të të ftuar të shkelësh mbi gjethe të thata një nga këto pasdite. Të dua mjaftueshëm sa për të dalë për një shëtitje, për të folur për dashurinë, ndërsa godasim me shkelm guralecë. Të dua mjaftueshëm sa për të na bërë të qeshim, të dehur nga hiçi, dhe të shëtisim ngadalë nëpër rrugë.”
Të dua mjaftueshëm sa të shkoj me ty në vendet që frekuentoj më shumë, dhe të të them se aty ulem dhe mendoj për ty. Të dua mjaftueshëm për të dëgjuar të qeshurën tënde gjithë natën. Të dua mjaftueshëm sa të mos të lë të shkosh kurrë.
Të dua ashtu siç i do disa gjëra, në mënyrën e vjetër, me gjithë shpirt dhe pa shikuar prapa.”
Jaime Sabines
Dashuria dhe intimiteti, dy burime force
Admirimi dhe dashuria janë burime force. Dashuria, intimiteti dhe shqetësimi i thellë për mirëqenien e të dashurve tanë janë pjesë e themelit emocional që krijojmë dhe kjo na jep shumë ekuilibër.
Sipas Maslow, dashuria dhe marrëdhëniet janë pjesë e nevojave tona themelore për përkatësi dhe siguri, kështu që ne kemi nevojë për to për t’u ngjitur në piramidën tonë gjithnjë e më lart dhe për të arritur vetënjohje, besim, respekt, sukses, spontanitet, etj. Pra, për të arritur qëllimet tona dhe për të menaxhuar kohën tonë, ndoshta kemi nevojë për pushimin që njerëzit që duam i ofrojnë orës sonë të brendshme. Sepse, në fund të fundit, ata që duam janë drita jonë udhërrëfyese dhe na ndihmojnë të përcaktojmë pikat kryesore drejt të cilave duhet të shikojmë në çdo moment të caktuar.
Çfarë i bën “dashuria” trurit tonë?
Dëshira është superfuqia jonë në të gjitha nivelet, përfshirë nivelin cerebral. Në fakt, siç e kemi theksuar edhe në raste të tjera, analizimi i ndryshimeve neurokimike që ndodhin në trurin tonë përmes ndjenjave dhe emocioneve është thelbësor. Pra, edhe pse shpesh i referohemi zemrës si shtëpia e dashurisë, duhet të mendojmë vërtet se si ajo formësohet në tru përmes ndjesive, emocioneve, mendimeve dhe sjelljeve që shkaktojnë ndryshime neurokimike dhe lidhje të reja nervore. Kështu, krijohen shoqata në striatum dhe insula që i lejojnë sistemit tonë limbik të përpunojë ndjenjat dhe emocionet që ato gjenerojnë tek ne. Serotonina, oksitocina dhe dopamina krijohen në sistemin tonë nervor, duke i bërë vëmendjen dhe kujdesin faktorët dominues në sjelljen tonë.
Të qenit i lidhur me të tjerët na jep vlerë, kryesisht falë pranisë së dopaminës, ndërsa oksitocina dhe prolaktina nxisin besnikërinë dhe qëndrimin me ata që duam. Nga ana e saj, natyra e pakushtëzuar e dëshirës duket se ndodhet në lëndën gri periakueduktale , ku ndodhet edhe qendra për kontrollin e dhimbjes së tepërt. Kjo shpjegon pse kur e duam shumë dikë, nuk kemi nevojë për ndonjë shpërblim tjetër përveç dashurisë që na jep.
Në fund të fundit, dashuria që ndiejmë për të tjerët është kryesisht përgjegjëse për forcën tonë në të gjitha nivelet. Kjo është arsyeja pse mund të pohojmë se mbështetja emocionale nuk vjen vetëm nga të qenit i dashur, por nga aftësia për ta bërë këtë me gjithë trurin tonë.
Kështu, vënia në dispozicion e këtyre përfitimeve në udhëtimin tonë do të na ndihmojë të arrijmë gjithçka që synojmë, sepse të ecësh përkrah dashurisë është gjithmonë një garanci për sukses dhe mirëqenie. Sepse dëshira është superfuqia jonë më e madhe.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
