Kush konsiderohet ‘delja e zezë’ e familjes në fakt bën një evolucion të vërtetë në pemën e tij familjare. Bert Hellinger është një psikolog dhe shkrimtar gjerman, autor i studimeve dhe hulumtimeve shumë interesante mbi konstelacionet e familjes.
Në këtë teori, përveç përvojës së tij në fushën e psikologjisë, ai ishte në gjendje të prezantonte, duke e bërë fjalimin shumë interesante, elementë të pedagogjisë dhe studimeve të tij teologjike. Ai kohët e fundit shkroi: «Ata që quhen “dele të zeza” të familjes janë vërtet kërkuesit e shtigjeve çlirimtare për pemën gjenealogjike.
Ata anëtarë të pemës që nuk i përshtaten normave apo traditave të Sistemit Familjar, ata që, që nga fëmijëria përpiqen vazhdimisht të revolucionarizojnë besimet, duke shkuar kundër shtigjeve të shënuara nga traditat e familjes, që kritikohen, gjykohen dhe madje edhe refuzohen, ata në përgjithësi thirren për të çliruar pemën nga tregimet që përsëriten dhe pengojnë breza të tërë…”
Duhet kuptuar se etiketimi si ‘delja e zezë’ nuk duhet parë dhe përjetuar si një njollë, një pikë nga e cila mundohet të çlirohet, por e kundërta. Në këtë pikë është e rëndësishme të kuptohet një koncept themelor mbi sistemin e konstelacioneve familjare.
Për Hellinger ato janë sisteme “të mbyllura”, të bashkuara nga një lloj fati i përbashkët, jo shuma e individëve të lidhur nga prejardhja. Kjo lidhje bën të mundur përcaktimin e një shpirti familjar, të aftë për lidhjen e fateve të anëtarëve të pemës familjare, dhe ky shpirt ose familja e pavetëdijshme, siç përcaktohet gjithmonë nga autori, mund të ndikojë, në situata negative, në fatin e anëtarëve të familjes.
Pra, i ashtuquajturi ‘delja e zezë’, domethënë personi i cili tërësisht del nga mentaliteti, sjellja, zgjedhja e bërthamës së familjes së tij, ka aftësinë për të shëruar familjen pa ndjenja, të ndryshojë kursin nëse është destinuar drejt shkatërrimit.
“Delja e zezë”, ata që nuk përshtaten, ata që duan rebelimin, riparimin, çlirimin dhe krijimin e një degë të re dhe të lulëzuar në pemën e familjes. Falë këtyre anëtarëve, pemët tona rinovojnë rrënjët e tyre”, shkruan Hellinger.
Çfarë ndodh me shumë pemë gjenealogjike?
Ndodh që, nëse nuk ripërtërihet, madje edhe pastrohet, ato gradualisht sterilizohen dhe pengohen nga bllokimet, neuroza dhe vuajtjet. Në këto raste, Hellinger dokumenton se rreziku pothuajse i pandërgjegjshëm, është të mësohet me gjendjen e gjërave dhe të rrëshqasë në një shpat jo dashamirës.
‘Delja e zezë’ është ai anëtar që rebelon, i cili bie në kundërshtim dhe përmbys një rrugë të shënuar. Sjellja e ideve të reja, jo ndjekja e arsimimit të kryer nga pjesa tjetër e anëtarëve, duke mos ndarë mënyrën e jetesës së tyre, siguron jetë të përjetshme, pastron ajrin.
Është ‘delja e zezë’ e familjes ajo që dëgjon me një përzierje mohimi dhe skandali! Ndoshta e shprehur në një zë të ulët, duke ndjerë turp ta pranoj atë. Shpesh do të ishte e përshtatshme t’i përgjigjesh “fatmirësisht!”
Kur në një familje zgjidhen zakonet dhe mendimet e dëmshme, neuroza kristalizohet, roli i atij që thyen modelet duke ndjekur të panjohura, bëhet themelor për anëtarët e tjerë, shpesh të pavetëdijshëm dhe të varur. Ai përfaqëson goditjen, gurin e hedhur në ujërat e turbullta, shkëndijën që sjell fuqi të lehta dhe krijuese në një trup që raste të tjera nuk del në një situatë të rrezikshme.
Carl G Jung vuri në dukje në psiko-gjenealogjinë dhe konstelacionet e familjes: “Ndërsa punoja në pemën time të familjes, kuptoja bashkësinë e çuditshme të fatit që më lidh me paraardhësit e mi. Ndjej fuqishëm se jam nën ndikimin e gjërave ose problemeve që mbeten të paplota ose pa përgjigje nga prindërit, gjyshërit, gjyshërit e mi dhe paraardhësit e mi. Shpesh më duket se në familje ka një karma jopersonale që transmetohet nga prindërit tek fëmijët”.
Burimi / www.giornodopogiorno.org
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
