Me stilin e jetesës që po jetojmë të gjithë, ne jemi gjithnjë e më shumë të zënë, në mënyrë që nuk kemi kohë për t’iu kushtuar njerëzve që duam. As fëmijëve tanë, të cilët shohin prindërit e tyre duke u larguar më tej dhe më larg. Asgjë nuk mund të jetë më e gabuar se kjo!
Kur vendosim të sjellim një fëmijë në jetë, ne gjithashtu duhet të jemi në gjendje të marrim parasysh mundësinë reale që kemi, jo vetëm ekonomike. Nëse ne me të vërtetë kemi kohën e nevojshme, të jemi në gjendje t’i ndjekim ata siç e meritojnë. Edhe pse fëmijët mund të kenë një dhomë të mbushur me lodra dhe libra, me ilustrime fantastike, nëse nuk kanë askënd për të luajtur, ata nuk do të jenë në gjendje ta gëzojnë veten.
Një fëmijë mund të na japë shumë gëzim, por mund të jetë gjithashtu një sfidë e vazhdueshme, pasi zakonisht bëjnë pyetje, të cilave ne nuk mundemi gjithmonë t’u gjejnë një përgjigje, por në njëfarë mënyre ne duhet ta bëjmë atë. Për këtë ne duhet t’i dëgjojmë, t’i njohim dhe t’u japim atyre dashamirësi, t’i bëjmë ata të kuptojnë se gjithmonë mund të mbështeten tek ne. Gjëja më e rëndësishme për ta është që të njihen nga prindërit e tyre.
“Të pasurit fëmijë nuk na bën automatikisht prindër, ashtu si të kesh një piano nuk na bën pianistë”.
Mungesa e kohës ose mungesa e interesit?
Është normale të kaloni pak kohë me fëmijët tuaj, kur jeni të zhytur plotësisht në shumë punë. Problemi është se kur të kemi kohë të lirë për të gëzuar plotësisht shoqërinë e tyre, ne nuk mund ta bëjmë atë, për një arsye apo për një tjetër. Ky është një problem mjaft i zakonshëm, a e dini? Ne besojmë se nuk kemi kohë, kur në vend të kësaj ne duhet të përpiqemi të kuptojmë se si të veprojmë në mënyrë që të jemi më produktiv dhe të shfrytëzojmë shumicën e orëve që kemi në dispozicion. Është gjithashtu e vërtetë, se duke qenë prindër, puna vazhdon edhe në shtëpi: duke hekurosur rrobat, duke përgatitur ushqim, duke larë dhe ndihmuar fëmijët.
Kjo gjithashtu kërkon shumë kohë dhe shpesh në fund të ditës ne mund të ndjehemi të lodhur dhe do të donim të pushonim. Megjithatë, edhe fëmijët tanë meritojnë vëmendje dhe ne duhet të përpiqemi të bëjmë një përpjekje shtesë për t’i kushtuar disa orë të tjera, për kohën që duhet t’i kushtojmë të tjerëve.
“Gjithmonë mbani mend se dhurata më e mirë që një prind mund t’i japë fëmijës së tij është koha e tij.”
Prindërit e munguar: pasojat për fëmijët
Ndoshta disa prej jush do të mendojnë se gjithçka për të cilën kemi biseduar deri tani nuk është aq e keqe. E vërteta është se ju jeni të gabuar, sepse fëmijët tanë, për shkak të një mungese emocionale të zgjatur, mund të jenë në gjendje të zhvillojnë një sindromë, e quajtur edhe sindroma e mungesës së të prindit, në të cilën prindi është fizikisht i pranishëm, por duket se mungon emocionalisht. Pra, prania fizike nuk është e mjaftueshme për fëmijët tanë!
Është shumë e rëndësishme ta mbani mend këtë nëse nuk duam që fëmijët tanë të fillojnë të zhvillojnë sjellje të papërshtatshme si:
- Problemet që respektojnë rregullat në të gjitha fushat e jetës.
- Pamundësia për ta çuar një punë deri në fund.
- Mosdisiplina dhe mungesa e iniciativës.
- Sjellje jo pozitive me partnerët.
- Mungesa e sinqeritetit
Ndonëse nuk mund ta besojmë, të gjitha këto probleme, të cilat shpesh përpiqemi t’i zgjidhim duke u dhënë atyre dënime, kanë një origjinë të vetme: vetminë.
“Mos punoni shumë për t’i dhënë fëmijës tuaj më të mirën. Sepse kur të rritet, ai nuk do të kujtojë dhuratat dhe lodrat që i ke dhënë, por momentet që kaloi me ty”.
Zhvillimi i trurit mund të ndikohet nga sjelljet e papërshtatshme
A e dini se zhvillimi i trurit i fëmijëve tanë mund të ndikohet fuqimisht nga sjellja jonë e largët? Kjo nuk është një deklaratë e diktuar rastësisht, por është rezultat i një studimi të kryer nga studiuesit në Universitetin e Sichuan. Falë këtij studimi, ishte e mundur të shihet se si fëmijët që kalojnë shumë kohë pa prindërit e tyre, pa mbajtur një kontakt të vërtetë dhe të ngushtë me ta dhe pa krijuar një lidhje emocionale, mund të tregojnë një vonesë në zhvillimin e trurit.
Zonat e lidhura me emocionet nuk mund të zhvillohen në mënyrën e duhur dhe kjo mund t’i bëjë fëmijët të mos i përgjigjen në mënyrë adekuate stimujve emocionalë ndaj të cilëve ata janë të ekspozuar. Por kjo nuk mbaron me kaq. Ky studim duket se ka zbuluar se si prindërit që mungojnë mund të çojnë në fillimin e problemeve të të mësuarit tek fëmijët e tyre, si dhe në një koeficient më të ulët intelektual. Për gjithë këtë duhet t’i kushtojmë vëmendje cilësisë së kohës që kalojmë me fëmijët tanë.
Tani ndaluni për një çast dhe mendoni kur ishit të vegjël: a nuk kishit nevojë edhe për prindërit? Epo, e njëjta gjë vlen edhe për fëmijët tuaj. Jini prindër fizikisht të pranishëm, por mbi të gjitha edhe emocionalisht.
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / www.giornodopogiorno.org
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
