Në jetën e çdo qenieje njerëzore çdo gjë është komunikimi: jo vetëm fjalët, por edhe gjestet, qëndrimet dhe çdo gjë që nuk themi komunikon diçka. Do t’ju ketë ndodhur të heshtni ndërsa brenda jush vetëm dëshironit të bërtisnit me zë të lartë. Ose mund të keni zgjedhur heshtjen sepse thjesht ishit të hutuar dhe nuk mund të gjenit fjalët e duhura.
Ose përsëri, mund të kesh heshtur për të mos thënë diçka tejet të parehatshme. Sidoqoftë, heshtja shpesh është shprehje e një ndjenje të brendshme që është e vështirë të shqiptohet me zë. Të jesh pa fjalë është tipike për ata që po përjetojnë dhimbje dhe frikë, prandaj është e vështirë t’i përkthesh emocionet e tyre në gjeste. Heshtja është gjithashtu një shprehje e vetmisë: të flasësh me veten shihet si një gjë mjaft e çuditshme, kështu që kur je në shoqërinë e vetes rrallë do të shqiptosh një fjalë.
Në fakt, heshtja është edhe një spirale negative, ose më mirë mund të jetë. Është e mundur që një person që hesht për shumë kohë humbet aftësinë e tij për të komunikuar dhe për të jashtëmsuar ndjenjat e tij ndaj botës. Në këtë rast heshtja bëhet pothuajse një problem, si një kafaz nga i cili i burgosuri i vuajtur do ta ketë gjithnjë e më të vështirë të çlirohet, sepse si kafaz është mjaft i këndshëm.
Heshtja është e bukur, sepse i jep përparësi mendimeve tuaja, qofshin pozitive apo negative, duke zbutur gjithçka që ju rrethon. Heshtja në këto raste bëhet edhe edukative: të gjesh veten vetëm me mendimet e tua duhet gjithashtu të mësosh të mbështetesh ekskluzivisht në forcën tënde, pa pritur ndihmën e jashtme.
Heshtja është shprehje e një shumëllojshmërie të pabesueshme faktorësh, ndjesish dhe situatash. Është diçka që na shoqëron që nga lindja dhe që do të na ndjekë deri në vdekje në kohë të tjera. Mund ta jetosh në shumë mënyra, mund ta duash ose ta urresh, të ndihesh mirë me të ose mund të mos presësh të dalësh prej saj. Është e pabesueshme se si nga përkufizimi i heshtjes, mungesës së zhurmës, mund të gjenerohet një numër i pabesueshëm situatash të ndryshme që secili prej nesh do të konstatojë më pas sipas prirjeve të tij.
Përpiquni t’i kushtoni vëmendje heshtjeve tuaja, mësoni të kuptoni se çfarë u komunikojnë të tjerëve dhe mbi të gjitha çfarë duan që ju të kuptoni veten. Në këtë mënyrë do të jeni në gjendje të keni më shumë vetëdije për atë që jeni dhe atë që doni, do të jeni në gjendje t’ua transmetoni këtë informacion të tjerëve dhe do të dini se si ose kur duhet të dilni nga heshtja. Mëso të dëgjosh gjithçka që nuk thua.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
