Sot, më 22 Shtator, ndodh ekuinoksi i vjeshtës, një nga ato momente të rralla kur dita dhe nata bëhen të barabarta në orë. Ky fenomen natyror nuk është vetëm një ngjarje astronomike, është edhe një simbol i thellë për jetën tonë të brendshme, për ritmin natyror të ndryshimit dhe për nevojën që kemi për balancë.
Vjeshta si simbol i lirimit dhe reflektimit
Ndërsa gjethet bien dhe natyra fillon të tërhiqet në heshtje, edhe ne njerëzit fillojmë të ndjejmë një nevojë për të reflektuar. Vjeshta na fton të heqim dorë nga ajo që nuk na shërben më, mendime të vjetra, ngarkesa emocionale, apo zakone që pengojnë mirëqenien tonë. Ashtu si pemët lëshojnë gjethet e tyre me lehtësi, edhe ne mund të mësojmë të lirojmë atë që na mban pas.
Psikologjia e mirëqenies në ekuinoks
Psikologët e mirëqenies theksojnë rëndësinë e “stacioneve të brendshme” në jetën tonë, momente kur ndalemi, reflektojmë dhe rregullojmë drejtimin. Ekuinoksi është një stacion i tillë. Është një mundësi për të balancuar energjitë tona: punën me pushimin, dhënien me marrjen, brendësinë me botën e jashtme. Vjeshta, me ngjyrat e saj të ngrohta dhe ritmin e ngadalësuar, na kujton se është në rregull të ndalemi pak. Nuk kemi pse të jemi gjithmonë në një garë. Ngadalësimi nuk është dobësi, është kujdes.
Mesazhe pozitive për jetën në ekuinoksin e vjeshtës
Balanca sjell qetësi. Ashtu si dita dhe nata sot ndajnë barazinë, ne mund të kërkojmë ekuilibrin në jetën tonë emocionale dhe mendore. Ndiq një ritëm që të ushqen, jo që të konsumon.
Ndryshimi është natyral. Vjeshta nuk e kundërshton ndryshimin, ajo e përqafon. Edhe ne mund të mësojmë të përqafojmë ndryshimet në jetë pa frikë, duke ditur që çdo cikël sjell mundësi të reja.
Çlirimi është fuqi. Mos i mbaj gjërat vetëm sepse je mësuar me to. Çdo gjë që nuk ndihmon rritjen tënde mund të lirohet me dashuri dhe falenderim.
Gjej kohë për veten. Vjeshta është një kohë ideale për introspeksion. Një shëtitje në natyrë, një libër i mirë, një ditar personal — të gjitha këto janë mjete për t’u lidhur me veten në mënyrë më të thellë.
Në përmbyllje, ekuinoksi i vjeshtës është më shumë se një datë në kalendar, është një ftesë për të ndaluar, për të reflektuar dhe për të kultivuar paqen e brendshme. Në këtë udhëtim përmes stinëve të jetës, vjeshta është kujtesa jonë e ëmbël që edhe rënia mund të jetë e bukur. Le të përqafojmë këtë stinë me butësi, me vetëdije dhe me shpresë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
