“Ekziston një ligj i fshehtë në këtë botë – nëse nuk do të ekzistonte, bota do të kishte humbur për mijëra vjet – e vështirë/mizore dhe e pacenueshme: e keqja triumfon gjithmonë në fillim dhe është e mundur/e mposhtur gjithnjë në fund.” N. Kazantzakis.
Besoni apo jo, ky është një ligj. Një ligj nga i cili askush nuk shpëton dhe asgjë. Gjithçka funksionon në cikle dhe periudha. Dhe ajo që shihni ose mendoni se shihni nuk është gjithmonë e vërtetë dhe zakonisht kufizohet nga përkufizimi.
Jo, “të këqinjtë” nuk janë ata që sundojnë botën dhe juve. E gjithë liria është brenda jush. Dhe nëse e mendoni në mënyrë objektive dhe nga një distancë, merrni parasysh se çfarë fuqie keni si ju edhe të gjithë të tjerët së bashku në kolektiv. Dhe nëse ata duket se sundojnë, kjo është vetëm për tani dhe për një arsye: sepse ju (dhe të gjithë si një e tërë) i lejoni. Mënyra se si ne qeverisim jetën tonë, aftësitë tona, marrëdhëniet tona, kohën tonë, energjinë tonë dhe ekzistencën tonë është mënyra sesi sundon “e keqja”, sesi qeveris “ligësia” jonë. Kornizimi/inkuadrimi: çdo e keqe që është “atje” si mësues. Për më tepër, liria e plotë dhe absolute mund të jetë një situatë për të cilën ne si njerëzim nuk jemi të gatshëm. Merrni distancën tuaj nga çfardo akordi që ju godet dhe rilexoni të mëparshmin.
Kolektivi i jashtëm është një pasqyrim i kolektivit brenda. A mendoni se në çdo nivel individual, çdo person është i përshtatur me vlerat e tij të brendshme? A është në përputhje me qëllimin e tij? A funksionon për egon apo për ne? A i shfrytëzon ato më së shumti, ose të paktën minimizon aftësitë e tij? A po i përdor ai mirë këto 1,440 minuta të çdo dite?
Siç ka thënë Pitagora: “gjithçka është numra”. Vini re sa vijon më poshtë: 144. A është mesazhi para nesh dhe nuk e shohim atë? 1.440 minutat e ditës përfshijnë numrin 144 dhe zero (cikli – fillimi – periodiciteti). 144 në matematikë është një katror i përsosur (12 në katror), por edhe numri i 13-të i sekuencës Fibonacci. Mendoni për 12-ën si një numër të shenjtë, por edhe për 13-ën në prizmin filozofik dhe metafizik. Mendoni për “masën kritike” prej 144,000. Çelësi është të përfitoni sa më shumë nga ky numër. Po e bëni? A i shfrytëzoni ditët dhe minutat? Apo ka shpjegime, arsye dhe justifikime pse nuk e bëni? Në cilat duar i dhatë kryesinë/timonin e ditës tuaj?
Këtu do t’ju shtoj Parimin e Kompensimit/Rimbursimit ose Shpërblimit në lidhje me pjesën jashtë jush. Çfarëdo që të bësh, duhet ta bësh sepse e ndjen ose sepse e ke zgjedhur, pa pritur asgjë në këmbim. Siç thotë Ralph Smart, nëse bëni atë për të cilën jeni destinuar apo që keni për qëllim të bëni, universi (me dëshirën e Zotit, siç dëshironi ta quani) do të kujdeset për shpërblimin. Dhe kjo për një arsye të thjeshtë: Nëse gjithçka në natyrë funksionon nën Parimin e Evolucionit, ju, si pjesë e natyrës, duke shfrytëzuar sa më shumë talentet tuaja dhe duke shprehur talentin dhe cilësitë e thella, ndihmoni këtë Autoritet. Si pasojë, vetëm atëherë ai me të vërtetë do të “komplotojë”. Dhe në mënyra që nuk mund t’i imagjinoni.
Do t’ju vijë nga diku tjetër, kjo është ajo që ju nuk kuptoni. E vetmja gjë që ju shqetëson tani është të bëni atë që mbron më thellë brenda jush, nën të gjitha shtresat sipërfaqësore, pavarësisht nëse ato janë tuajat ose të veshura nga planifikimet që keni vuajtur. Trajneri i terapistëve që ju shoqëron, qoftë ju apo dikush jashtë (me sa duket) prej jush, bën këtë punë: është katalizatori për përafrimin tuaj me brendësinë tuaj.
Kur të hyni në pritshmërinë e asaj që do të riktheheni, nëse pjesa tjetër do të vlerësohet, ju keni lënë këtë pjesë të vërtetë që i nevojitet shpirtit tuaj si pjesë e tij për t’u bërë dhe ju shkoni tek nevoja për të kërkuar ose pritur. Kështu që përqendrimi juaj është te rezultati. Dhe duke qenë se fuqia e përqendrimit është specifike, ju heq fuqinë nga fokusi/përqendrimi brenda jush.
Nëse ktheheni, nëse vlerësohet, nëse nëse. Por kjo është qershia në tortë, jo torta. Në të njëjtën kohë dhe nënvetëdije disa herë, nëse veprimi juaj shkon te një qenie tjetër njerëzore, ndodh si në vijim: Ai ose ajo që e shijon atë do të vazhdojë ta shijojë sepse e njeh dhe në të njëjtën kohë vazhdon magnetizmin tënd si një kanal. Pavarësisht nëse ai e kupton atë apo jo. Dhe kjo energji rezonon shumë larg dhe shumëzohet. Si koordinimi.
Asgjë nuk është e humbur dhe ashtu si fluturimi i fluturës, ju nuk mund të dini se çfarë forcash po mobilizoni duke qenë origjinale/autentikë për të ndarë me moderim dhe zgjedhje, sigurisht/natyrisht dhe jo në mënyrë të pamatur. Masa e vetme që nuk merr masë është vetë masa.
Ndryshimet e energjisë formohen dhe kthehen si një bumerang herët a vonë. Duhet ta dini këtë dhe ta mbani mend çdo herë. Mund të kthehet tek ju si dashuri, shëndet, bekim, fat, mbështetje në një kohë të vështirë dhe ju nuk e dini kurrë se si ose kur.
Kjo është arsyeja pse thonë “bëni mirë dhe hidheni në breg”, si një dëshirë me një monedhë në liqenin universal. Dhe le të shkojë në besimin e saj, në botën reale dhe përplasjen tuaj të brendshme.
Jetoni të vërtetën tuaj, pa kërkesa dhe pritshmëri nga askush, përveç vetes. Është marrëdhënia parësore dhe reflektimi parësor. Kini besim dhe mirënjohje për gjithçka, dhe herët a vonë, jeta do të kujdeset për pjesën tjetër. Nëse të gjithë i përmbahemi parimeve të mësipërme, atëherë vullneti i mirë do të triumfojë, dhe “ëndrra e vetëdijshme” e këtij realiteti do të marrë një formë krejtësisht të ndryshme. Ndoshta, shumë më shpejt se çdo pritje apo mundësi mendore.
Do të jetë mirë që për disa gjëra, siç janë këto 1,440 minuta dhe “timoni”, të kthehen menjëherë në duart tona dhe madje që nga sot të fillojnë të përdoren siç duhet. Jo aq shumë sa që nuk gjejmë shkëmbinj në mënyrë të pakthyeshme dhe pas vitit 2025 të gjithë bëhemi protagonistë të Matricës 5, por me aq sa mund të shkojmë tek Itaka jonë kolektive që na pret me besim, durim dhe krahë të hapur. Akoma mundemi.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.