A e dini se çfarë është të jesh e/i trishtuar? Si nuk është e drejtë kjo botë për të gjithë njerëzit? Shfaqja e ndjenjave tuaja konsiderohet si një dobësi.
Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Njerëzit që shprehin ndjenjat e tyre shpesh konsiderohen budallenj dhe naivë. Nëse tregoni edhe optimizmin më të vogël për diçka, konsideroheni të marrë. Jeni naivë nëse besoni se jeta është kaq e thjeshtë.
E vërteta është se njerëzit që kanë një zemër të madhe dhe besojnë në të mirën e kësaj bote kalojnë një kohë të vështirë në këtë jetë.
Po, mbase të jeni të fortë, dinak dhe të ftohtë janë karakteristika që do t’ju ndihmojnë të mbijetoni dhe nëse jeni me fat mund të arrini potencialin tuaj maksimal dhe të dilni/të qëndroni larg nga turma.
Por a ia vlen?
A është me të vërtetë e vlefshme të shpenzoni/kaloni jetën tuaj duke fshehur gëzimin dhe dhimbjen tuaj nga njerëzit, vetëm që të mos lëndoheni?
Kam parë njerëz që kanë arritur të mposhtin betejat e tyre përkundër vështirësive. Shumica ishin me fat. Por ata gjithashtu duhej të varrosnin ndjenjat e tyre për të mbijetuar në këtë botë të çmendur dhe mizore.
I kam parë duke buzëqeshur. Nuk ka jetë në zemrën e tyre të vogël e të munduar. Nuk ka gëzim në shpirtrat e tyre. Por askush nuk mund t’i lëndojë ata. Sepse ata nuk ndiejnë asgjë. Ata nuk kanë lot. Ata nuk kanë ndjenja për të treguar. Por ato janë të mundshme. Dhe shoqëria e tyre i lavdëron ata për këtë.
Janë mjaft të fortë për të mbajtur peshën e kësaj bote pa thënë asgjë për mënyrën sesi ndihen brenda. Ata janë mjaft të fortë për të përballuar çdo sfidë në jetë pa qarë ose dështuar.
Nga ana tjetër, njerëzit që nuk kanë frikë të thonë se sa të prekshëm janë, janë konsideruar tepër emocionues. Ata janë budallenj që shprehin hapur ndjenjat e tyre. Janë budallenj që i lënë emocionet e tyre t’i udhëzojnë. Janë naivë që duan shumë dhe rrezikojnë zemrën e tyre për të.
Dhe vazhdimisht u thonë atyre se janë të tepërt. Kjo është arsyeja pse shoqëria jonë na formëson në mënyrë të tillë që të mos ndjejmë më.
Mos u bëni ky person!
Mos lejoni që njerëzit t’ju hedhin poshtë.
Ju jeni qenie njerëzore me një zemër të madhe dhe të ndjeshme dhe ndjeni gjëra. Mos u turpëro për këtë. Ju nuk jeni këtu për të fshehur ndjenjat tuaja dhe të pretendoni se jeni një robot i ftohtë që nuk ndjen asgjë. U krijuat që të ndjeni dhe të dashuroni. Kjo është karakteristika më e rëndësishme që ju veçon nga pjesa tjetër.
Ju mund të jeni ndryshe për disa, por kjo nuk është një e metë.
Mos lejoni që shoqëria t’ju shndërrojë në një person pa zemër, me një gur në vend të zemrës. Jeni këtu për të qarë, për t’u lënduar, për të arritur sukses, për të dështuar, për t’u gëzuar dhe për të kaluar nëpër të gjitha përsëri nga fillimi. Fakti që ju vendosni të ndani këto pjesë të vetes me botën nuk ju bën të padenjë.
Në fund, ne mund të dukemi ndryshe nga jashtë, por thellë poshtë të gjithë kemi të njëjtat ndjenja. Mos e harroni këtë!
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
