Shumica prej nesh kanë tendencë t’i japin rëndësi të veçantë pikëpamjeve të të tjerëve për veten e tyre. Ne përpiqemi të pëlqehemi dhe të pranohemi, nëse jo nga të gjithë, nga shumica. Sidoqoftë, në altarin e statusit shoqëror, lumturia dhe paqja e mendjes sonë shpesh flijohen. I ushqejmë vetes lidhjet që mjedisi shoqëror ka krijuar për ne, në vend që të përpiqemi t’i shkëpusim dhe t’i lëshojmë përgjithmonë.
Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Pavarësisht, nëse punoni sipas dëshirave tuaja ose dëshirave të të tjerëve, njerëzit gjithmonë do të kenë diçka për të thënë. Ata do të komentojnë lehtë çdo lëvizje tuajën pa hyrë në procesin e analizimit të motiveve dhe arsyeve që ju detyruan të veproni me çfarëdo mënyre. Kështu që gradualisht, duhet të gjesh një mënyrë që gradualisht të fillosh të mosrespektosh mendimet e të tjerëve.
Sigurisht që kjo nuk do të jetë e lehtë në fillim dhe do t’ju dëmtojë shumë. Do të jeni në një betejë të vazhdueshme brenda jush. Ti kundër të gjithë të tjerëve. Gjithçka që dëshiron kundër gjithçkaje që të impononohet. Sidoqoftë, shpejtë ose vonë, do të zbuloni se me kalimin e kohës do të bëhet më e lehtë për të ndjekur dëshirat tuaja dhe peshorja do të kthehet drejt përfitimeve që do të korrni.
Pjesa më e lehtë është të kritikosh të tjerët.
E vështirë është të kritikosh veten dhe të mësosh ta pranosh kur praktikohet nga ata që ju respektojnë dhe ju vlerësojnë. Sepse vetëm atëherë kritika është e sinqertë. Askush nuk e ka gabim. Të gjithë bëjmë gabime dhe në asnjë rrethanë nuk mund të gjykojmë të tjerët për sjelljen dhe mënyrën e tyre të të menduarit.
Ju s’keni nevojë për miratimin e askujt për veprimet tuaja. Kjo nuk është jeta e tyre por e juaja. Kështu që është koha t’i mbyllni veshët çdo gjëje negative që ju largon nga ëndrrat dhe aspiratat tuaja, sepse në fund të fundit ti do të jesh ai që do të lash të gjitha pasojat. Pozitive ose negative.
Të jesh vetvetja dhe jo ai që të tjerët duan që ti të jesh. Nuk ka asnjë arsye për t’u përshtatur me normat që nuk ju përshtaten ose për të hyrë në forma apo modele që janë të huaja për ju. Sa më pak të kujdeseni për mendimet e të tjerëve, aq më e mirë do të jetë jeta juaj. Jeta është e shkurtër për t’u marrë me njerëz që as nuk duhet të jenë çështje e saj.
Cilatdo qofshin komentet e këqija që dëgjoni, thjesht i hidhni, injorojini. Buzëqeshni dhe vazhdoni…!
Arrini në një pikë në jetë, kur nuk ka kuptim kur përpiqeni vazhdimisht të bëni përshtypje për këdo. Nëse ata mund t’ju pranojnë juve për atë që jeni, atëherë u’a tregoni që janë të mirëpritur të qëndrojnë në jetën tuaj dhe të jenë një pjesë e rëndësishme e saj. Nëse përkundrazi, ata mendojnë se duhet të jesh ndryshe për t’u përshtatur me preferencat e tyre personale, atëherë u’a sqaroni se do të ishte më mirë që rrugët tuaja të ndahen qysh në fillim.
Mënyra më e mirë për të qenë të lumtur me të tjerët është të dini se si mund ta bëni veten të lumtur. Jini përgjegjës për lumturinë tuaj dhe mirëqenien tuaj emocionale personale dhe jo një rob i pritjeve të të tjerëve.
Vetëm kështu do të jeni në gjendje t’i bëni ata që doni të lumtur. Ju nuk keni pse të përpiqeni vazhdimisht të provoni, vertetoni atë që meritoni, sepse në fund, do të lodheni dhe do të filloni të dyshoni në pikat tuaja të forta. Njerëzit që me të vërtetë kujdesen për ju dhe të mirat tuaja do të jenë në gjendje ta dallojnë vetë rëndësinë e vlerës tuaj.
Por duhet të keni kujdes! Mos shkoni në skajin tjetër. Të bësh gjithçka që të bën të lumtur nuk do të thotë që të shndërrohesh në kafir duke sakrifikuar të gjithë dhe gjithçka në rrugën e tij. Asnjëherë mos i nënvlerësoni dhe mos harroni kurrë qëllimet që keni vendosur. Por gjatë rrugës mos luani me shpirtrat. Zgjedhjet tuaja duhet të jenë të peshuara. Jini të qartë, të pastër me bashkëpunëtorët tuaj dhe të gatshëm të pranoni pasojat e veprimeve tuaja në çdo rast.
Njerëzve me mendje të hapur nuk u interesojnë ato që thuhen pas shpinës. Ata kanë tendencë të pyesin shumë, edhe kur bëhet fjalë për veten e tyre. Ata janë të vetëdijshëm se gabimet janë një pjesë integrale e natyrës njerëzore dhe kjo është arsyeja pse ata gjejnë fuqinë për të rrëfyer dhe kërkuar falje kur është e nevojshme, sado e vështirë të jetë. Ndershmëria ka aq shumë fuqi sa pak mund ta menaxhojnë me të vërtetë atë.
Liria e dikujt ndalet aty ku fillon liria e tjetrit. Ka kufij për të gjitha gjërat. Përveç lirimit mendor dhe shpirtëror, liria mban edhe një përgjegjësi të madhe. A jeni gati ta pranoni plotësisht dhe ta mbështesni si duhet? Në fund të fundit, nuk është keq të qëndrosh nga pjesa tjetër. Njëlloj, ku ka edhe më shumë argëtim. Arritja më e madhe është të qenurit autentik.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
