Një nga filozofët e mi të preferuar, Aristoteli i madh, tha dikur: “Lumturia nuk është në pasuri, por në paqen e shpirtit”. Një frazë me mesazhe dhe paralajmërime të thella.
Sa e vërtetë fshihet? Një e vërtetë e madhe dhe e çuditshme nga të tjeraf që duhet t’jua them. Sepse, lumturia nuk ka asnjë lidhje me paratë, por me thelbin e shpirtit. Aty është, aty gjendet. Brenda nesh. Në thellësinë e mendjeve dhe zemrave tona.
Në shtëpinë tonë.
E keqja është kudo. Në çdo cep. Por e mira, vetëm në një moment. Kush është? Ju jeni.
Edhe pse e çuditshme siç mund t’ju duket, është pranë jush. Ju vetë jeni sundimtari, krijuesi dhe marrësi i vendimeve dhe dëshirave tuaja personale. Pra, në duart tuaja, është lumturia, virtyti moral.
Pasuria nuk tregon ndonjë titull. Nuk kam dyshim se ato kanë vlerë por nuk ju bëjnë të lumtur. Ju mund të keni të gjitha pasuritë e botës, por përbrenda të jeni të varfër.
Ç’lloj lumturie mund të jetë kjo? Do t’jua them. E pamjaftueshme dhe analfabete pa emocione dhe edukim.
Një luftë e mjerueshme, e zymtë dhe e dhimbshme për konfirmim dhe mbijetesë. Me vetëm mbulesë trupore për bukurinë dhe shfaqjen. Me vetë-mjaftueshmëri, xhelozi dhe imitim.
Sarkazma tani është shoqëruesi i saj kryesor. Pse të mos e përvetësojmë lumturinë tjetër? Pra, këtë që kuptuat.
Po, për këtë po ju flas, për atë që ndriçon sytë e njerëzve me vërtetësi dhe sinqeritet. Për atë që nuk fshihet pas fjalëve dhe nuk kërkon që të zbulohet kompensimi.
Ajo nuk fshihet nga trazirat si robërit në shpellë, por është e parashikuar në detaje nga drita e diellit.
Nuk është as e ekzagjeruar dhe as e privuar. Vetëm në mes. Në ‘duhet’ dhe në ‘është’. Kështu që gjeni atë në mes të fillit. Në ndjenja, në situata. Pasuria nuk është gjë tjetër veçse një mall i brendshëm i ryshfetit dhe trillimit.
Lumturia qëndron në çlirimin e shpirtit tuaj. Në drejtësi, në karakter dhe në vepra.
Në lirinë e zgjedhjeve dhe vendimeve tuaja.
Në bashkëpunimin e mirë të shpirtit dhe trupit tuaj dhe jo në errësirën e pamëshirshme dhe të trilluar të mendimeve dhe ndikimeve tuaja. Kështu që lumturia është e lidhur me plotësinë, dashurinë, gëzimin, forcën për fitoren e shpirtit dhe jo pafundësinë e mendjes. Pra, a mund ta kombinoni këtë lumturi, atë realen, me ngjyrën e artë të parave? A mund të qëndrosh për të jetuar në një utopi ose në një të vërtetë ku kalaja juaj është një vetvete e papërgjegjshme dhe e parëndësishme? Të pëlqen të ekzistosh nga paraja dhe vetëm për para?
Nuk do të zgjasë shumë. Është e vetmja gjë e sigurt. Sepse, shpërthimi juaj do të afrohet… Dhe më besoni … Do të jetë e padurueshme …
“Pasuria nuk ju bën mbret të lumturisë së shpirtit, por përkundrazi, lumturia e shpirtit ju bën mbret të të gjitha pasurive. Mos e harroni asnjëherë këtë!
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.