Njerëzit nuk kanë mbetur vetëm sepse janë të dobët. Ata kanë mbetur vetëm sepse janë të fortë. Sepse nuk përshtaten lehtë në të gjitha përqafimet. Ata nuk i zbrazin ndjenjat e tyre. Ata nuk kanë mbetur vetëm sepse kanë ngecur në të kaluarën.
Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Ata thjesht mbajnë kujtimet e tyre me vete dhe nuk duan të lëvizin më tej. Jo nga dobësia, por nga indiferentizmi. Ata janë indiferentë. Ata janë të mërzitur për të shpjeguar dhe të fillojnë përsëri.
Është shumë më e lehtë për ta të flenë vetëm se sa të kenë dashuri mediokre dhe ndjenja mediokre në gjoksin e tyre.
Është shumë e njohur për ta të hanë vetëm, sesa të argëtohen jashtë me dikë që ata kurrë nuk do ta emërtojnë Jetën e tyre.
Pra, lërini të qetë dhe vetëm krenarët, romantikët pa kuptim. Ata nuk kanë pse të kërkojnë falje për vetminë e tyre.
Dikur dashuruan, dikur vdiqën për një dashuri. Ata nuk dashurojnë çdo ditë dhe çdo stinë. Dashurojnë një herë e përgjithmonë.
Mos u merr me njerëzit e vetmuar. Vetmia nuk zgjodhi ata. Ata e zgjodhën atë, për dallim nga një jetë e mjerueshme dhe e marrë/e pafajshme.
Lërini vetëm. Është më e mira e tyre. Në errësirën që i frikëson të tjerët, ata bëjnë parajsën e tyre. Vetmia nuk është e detyrueshme për ta. Është shpengim. Është kënaqësi.
Sepse vetmia nuk është mungesa e dashurisë nga jeta jonë. Është virtyti përmes të cilit mësojmë të njohim dashurinë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
