Secili prej nesh ka një jetë, pak a shumë të bukur. Ka nga ata që kanë pasur pas vetes një familje të dashur që kanë mundur t’u japin gjithë përzemërsinë dhe mbështetjen që u nevojitet. Por ka edhe nga ata që, fatkeqësisht, nuk mund të kishin të njëjtin fat.
Mësoni nga gabimet e prindërve tuaj
Nëse keni pasur pak përzemërsi në jetën tuaj dhe mendoni se nuk jeni rritur me dashurinë që ka nevojë çdo fëmijë, mund ta çmoni këtë përvojë. Jo çdo gjë që na ndodh në jetë është e bukur por nga çdo përvojë mund të mësosh diçka themelore dhe në të vërtetë, janë pikërisht përvojat negative që na bëjnë të rritemi më shumë.
Në këtë rast, mund të mësosh t’i duash fëmijët e tu. Ju mund të jeni prindërit që gjithmonë keni dashur në krah duke u mësuar fëmijëve tuaj dashurinë dhe duke u bërë të ditur, çdo ditë, se do t’i shoqëroni në jetë, duke i mbështetur dhe duke i ndihmuar të rriten në respekt dhe mirëdashje.
Të kesh pasur prindër të këqij nuk duhet të të shtyjë të jesh prindër të këqij nga ana e tyre. Nuk ka justifikime, sidomos në shoqërinë e sotme kaq të pasur me informacione dhe ndihmë psikologjike për këdo që ka nevojë. Jini të vetëdijshëm se gjithmonë mund të jeni më të mirë se ata që ju paraprinë dhe do të jetoni duke ditur se brezat e ardhshëm do të jenë edhe më të mirë falë jush.
Rëndësia e faljes
Kur ka falje do të thotë se, më parë, kishte zemërim ndaj dikujt. Zemërimi nuk është gjë tjetër veçse një zinxhir i rëndë që shtyp zemrat tona dhe na pengon të jemi plotësisht të lumtur. Ndoshta kemi arritur një jetë krejtësisht të kënaqshme nga çdo pikëpamje, ndihemi të përmbushur dhe të qetë por gjithmonë do të kemi atë grimcë të vogël të errët në kanavacën tonë të bukur të bardhë. Nëse me të vërtetë doni të hiqni qafe këtë fije të padukshme që ju lidh me mëri ndaj së kaluarës, atëherë do të duhet të jeni ai që ta zgjidhni atë. Lini pas krenarinë dhe vuajtjet.
Nëse para se të ishe vetëm një fëmijë që nuk mund të bënte gjë tjetër veçse të vuante zgjedhjet e të tjerëve, tani që je i rritur, mund të marrësh në dorë jetën tënde dhe ta bësh këtë hap të parë kaq të vështirë në rrugën e faljes. Nuk do t’ju themi se do të jetë e lehtë dhe se, menjëherë pas kësaj, gjithçka do të rregullohet sepse nuk është kështu. Është një rrugë për t’u ndërmarrë me durim dhe vetëdije që, megjithatë, më në fund do t’ju çojë drejt lirisë së dëshiruar.
K.M / Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
