Një seri studimesh me fetuse njerëzore në mosha të ndryshme gestacionale treguan se ata preferojnë t’i orientojnë kokën dhe thjerrëzat e syrit drejt konfigurimeve të dritave të projektuara përmes murit të mitrës, të ngjashme me fytyrën, sesa drejt konfigurimeve të dritës së përmbysur.
Fetuset gjithashtu shfaqën lëvizje më të forta të thjerrëzave në përgjigje të dritave të vazhdueshme në vend të atyre ndezëse. Studimi u botua në Developmental Science.
Fytyrat njerëzore janë ndër stimujt më të rëndësishëm dhe më të spikatur për fëmijët, duke luajtur një rol vendimtar në zhvillimin e hershëm social dhe njohës. Të porsalindurit tregojnë një preferencë për modelet e fytyrës që nga lindja, duke demonstruar një tendencë të lindur për t’u fokusuar në fytyrat njerëzore. Kjo preferencë i ndihmon foshnjat të zhvillojnë lidhje të lidhjes me kujdestarët, të cilat janë thelbësore për mirëqenien emocionale dhe psikologjike.
Fytyrat ofrojnë shenja kryesore sociale, si emocionet dhe qëllimet, të cilat fëmijët mësojnë t’i interpretojnë me kalimin e kohës. Foshnjat dhe fëmijët e vegjël përdorin gjithashtu shprehjet e fytyrës për të rregulluar emocionet e tyre, duke parë kujdestarët për siguri në situata të panjohura. Përgjigjet atipike ndaj fytyrave, të tilla si kontakti i reduktuar me sy, ndonjëherë janë tregues të hershëm të kushteve neurozhvillimore si çrregullimi i spektrit të autizmit.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
