Ka gjithnjë e më shumë këndvështrime dhe mënyra të ndryshme për t’iu qasur një problemi. Kushdo që mendon se vështirësitë përfaqësojnë një kufi, i vë frenë mundësive të tyre. Sigurisht, kjo nuk do të thotë të pranosh në mënyrë pasive të gjitha llojet e fatkeqësive.
Shpesh dëgjojmë fjalën pranim ose sinonimet e saj të përdorura me një vlerë negative, sikur pranimi të ishte një barrë. Është thelbësore të mos ngatërrohet pranimi me dorëheqjen pasi dorëheqja do të merrte situatën me pasivitetin e vuajtjes, ndërsa pranimi presupozon të jesh pjesë aktive e situatës, domethënë të marrësh vendimeve që mund të çojnë në ndryshim.
“Asnjëherë nuk e di se sa i fortë je, derisa të jesh i fortë është e vetmja zgjedhje që ke”. Është një citim nga Bob Marley që duhet ta lexojmë çdo mëngjes përpara se të nisim ditën. Kjo fjali, kaq e vërtetë dhe e thellë, mishëron plotësisht konceptin e forcës së brendshme. Sepse është e vërtetë: ne nuk mund ta dimë se sa larg mund të shkojmë derisa të kemi nevojë të testojmë veten.
E fortë nuk lind, bëhesh. Përvojat dhe betejat e jetës na formojnë dhe na forcojnë
Secili prej nesh ka shpresuar të paktën një herë të jetë më i guximshëm, të ketë forcën për të përballuar një situatë të konsideruar të pakapërcyeshme, të vështirë dhe mbi potencialin e vet. Është dëshira për të pasur superfuqi ose për të qenë ndryshe nga ajo që është, pra të qenit të aftë për të kapërcyer frikën.
Dije se fatkeqësitë janë mësime të mëdha të jetës. Nga njëra anë, ato na lejojnë të testojmë burimet tona dhe nga ana tjetër, ato ngulitin besimin tek ne. Kur arrijmë fundin, mund të mos e vërejmë, por shpesh nxjerrim burime të papritura për t’u rikthyer dhe për të vazhduar të luftojmë.
“Brenda secilit prej nesh ekziston një forcë rigjeneruese e jashtëzakonshme dhe e fshehtë që mund të na ndihmojë të shërohemi nga të gjitha vuajtjet. Ne nuk e dimë se e kemi atë, por kur na nevojitet, ajo është gati për të na ndihmuar të kthehemi në rrugën e duhur. Kjo forcë quhet elasticitet”.
Ndoshta për momentin nuk keni mjaftueshëm forcë për ta besuar, por dijeni se ka gjithmonë një burim të pashtershëm brenda jush. Ju keni fuqinë për të ecur përpara edhe kur mendoni se jeni në kufirin e forcës suaj. Nëse e dëshironi vetëm atë, në çdo kohë, gjithmonë mund të zgjidhni çfarë të mendoni dhe çfarë të bëni.
Në përgjithësi, besohet se të vuash dhe të durosh çdo gjë në heshtje është e fortë, ndërsa të thuash “jo” do të thotë të jesh frikacak ose i dobët. Nuk ka asgjë më të keqe! Këto besime ndikojnë aq shumë në edukimin tonë, deri në atë pikë sa shpesh ndihemi të detyruar të durojmë situata të caktuara në kufirin e qëndrueshmërisë, me bindjen se duhet të tregojmë se sa i madh është shpirti ynë i sakrificës.
Ky mendim është mjaft i brendshëm tek femrat dhe fatkeqësisht reflektohet që në fëmijëri. Një vajzë e mirë nuk i thotë kurrë “jo” familjes dhe duhet të mendojë për familjen e saj para vetes. Ide të ngjashme shpesh krijojnë situata personale të paqëndrueshme, të cilat e bëjnë një grua të pambrojtur dhe e shndërrojnë atë në hijen e vetvetes.
Sa për të dhënë një shembull: për shkak të një ndikimi të thjeshtë nga mamaja juaj, ju nuk shkoni në palestër sepse mendoni se është më e drejtë të jeni pranë saj. Një shembull tjetër: Burri juaj nuk dëshiron të debatojë me djalin dhe më pas ju duhet të kujdeseni për këtë, vetëm që të mos e stresoni. Ndoshta brenda jush bërtisni: “Zot, më jep forcë të përballoj të gjitha këto”.
Mendon se mjafton vetëm të jesh më i fortë? Sigurisht, duhet shumë forcë. Por jo për t’u përballur me sfidat që shtroni në mënyrë të përpiktë në rrugën tuaj, por për të ndryshuar kurs, për të thënë mjaft për të përjetësuar këtë mbingarkesë përgjegjësie që nuk ju takon! Për këtë arsye nuk duhet të harroni kurrë se edhe nëse dikush i dashur për ju lavdëron për sakrificat tuaja, kjo situatë ka një çmim shumë të lartë: vetëvlerësimin dhe shëndetin tuaj.
Forca juaj e vërtetë është guximi juaj
Forca juaj e vërtetë qëndron në aftësinë për të kuptuar se cilat janë prioritetet tuaja dhe për të kuptuar se ka përpjekje dhe sakrifica që ia vlen t’i bëni. Ndjeshmëria juaj kërkon që ju të bëni disa përpjekje sepse përndryshe do të ndiheshit fajtor: por a keni ndalur ndonjëherë të reflektoni se sa imponimet tuaja mendore janë një trashëgimi e një fëmijërie të jetuar keq?
A ju mësuan të jeni të dobët?
Kush të mësoi të jesh i dobët? Dhe, përveç kësaj, pse dikush do t’ju manipulonte? Askush nuk po ju manipulon, ju jeni thjesht viktimë e një modeli të ngurtë arsimor të përqendruar te bindja dhe nënshtrimi: “Do të jem më i merituar për dashurinë nëse do të jem i bindur”. Kjo skemë edukative ju ka bërë të besoni se forca juaj, vlera juaj ushtrohet vetëm kur jeni në gjendje të pranoni rregullat e të tjerëve, t’u dorëzoheni urdhrave dhe të thoni gjithmonë “po”, edhe kur në zemër do të dëshironit të thoni “jo”
Edhe në një marrëdhënie romantike ose me të dashurit tuaj, do të jeni gjithmonë pre e shantazheve emocionale. Forca juaj, qoftë edhe mbytëse, do t’ju bëjë të kënaqni dëshirat e “të varfrit në detyrë”. Megjithatë kjo sjellje nuk do të thotë të jesh i fortë, përkundrazi! Të vraposh andej-këtej për të siguruar mirëqenien e të tjerëve nuk është një akt force, por një akt frike… frika se mos të sulmojnë ndjenjat e fajit, për të mos qenë më të merituar për dashurinë.
E di, duhet shumë guxim për të pranuar me vete se diçka nuk është në rregull dhe duhet ndryshuar dhe duhet edhe më shumë për të marrë përgjegjësinë për këtë ndryshim. Ndryshimi është gjëja më e natyrshme në botë. Jeta është një ndryshim i vazhdueshëm! Është më e dhimbshme të qëndrosh në një situatë që nuk të takon sesa ta lësh për të marrë rrugën që të tregon zemra.
Forca përfshin, para së gjithash, aftësinë për të hequr dorë
Besoni apo jo, askush nuk mund t’ju mësojë rregullin e forcës së brendshme. Mund të jetë, që duke e bërë veten gjithmonë të dobishëm për një person të dashur mund t’ju bëjë të ndiheni mirë, por…po sikur t’ju duhej ta bënit çdo ditë? Ju ndoshta do të kuptoni se diçka nuk është në rregull.
E drejta për të vendosur është e imja
Të jesh i fortë dhe i guximshëm do të thotë të dish t’i japësh përparësi disa gjërave sesa të heqësh dorë nga të tjerat. Do të thotë të dini se si të investoni energjinë tuaj në atë që vlen vërtet. Pra, vini në praktikë këto dy strategji të thjeshta për të mësuar se si të jeni pak më të fortë:
- Para se të ndërmerrni ndonjë veprim, mendoni për pasojat që mund të ketë një veprim i tillë.
- Para se të thoni “po”, mendoni për një moment se si do të ndiheni kur të kuptoni se nuk e keni dëgjuar arsyen pse mund të kishit thënë “jo”.
Të jesh trim nuk do të thotë të pikëllohesh vazhdimisht ose të qash në heshtje. Të jesh i guximshëm do të thotë ta shikosh jetën me shpresë, të vetëdijshëm për faktin se për të qenë të lumtur duhet të merren vendime. Bëjini vetes këto dy pyetje: “A janë zgjedhjet e mia, veprimet e mia të ndërgjegjshme apo janë pasojë e mendimeve jofunksionale? “Çfarë do të ndodhte nëse nuk do të shkoja me zgjedhjet e mia?” Tani unë ju bëj një pyetje: a nuk mendoni se frika juaj e brendshme ju shtyn të shpikni justifikime që ju largojnë nga ajo që është më e përshtatshme për evolucionin tuaj?
Nëse fëmija juaj merr një notë të keqe, mos e jetoni si fajin tuaj, nëse martesa juaj nuk funksionon, nuk është domosdoshmërisht faji juaj, nëse nëna juaj vuan nga një sëmundje e keqe, nuk keni pse të revolucionarizoni jetën tuaj për të qenë afër asaj! Gjërat ndodhin dhe ju nuk mund të bëni asgjë për këtë, jo sepse nuk keni aftësi, por sepse jeta është diçka më e madhe se ju dhe ju nuk jeni të superfuqishëm, nuk keni një mantel për të vrapuar me shpejtësinë e dritës ose një shkop magjik për të zgjidhur çdo problem! Dhe forca juaj është e gjitha këtu… në pranimin e gjithë kësaj.
Rruga që duhet ndjekur për t’u ndjerë mirë me veten është një vendim absolutisht intim: të dish se si ta marrësh është gjithashtu një shembull i guximit të madh. Po tani a keni forcën për të rimarrë jetën tuaj?
Burimi / https://psicoadvisor.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
