Kur flasim për frikën e përkushtimit, gjithmonë mendojmë se janë burrat që vuajnë më shumë. Megjithatë, problemi ndodh gjithashtu shumë shpesh tek gratë, veçanërisht tek ato që kanë kaluar përvoja traumatike. Frika nga përfshirja në situata të qëndrueshme dashurie është karakteristikë e shumë njerëzve, veçanërisht atyre që janë shumë të pasigurt dhe atyre që kanë bërë gjithçka për të ndërtuar një jetë të pavarur nga familja e tyre e origjinës.
Cilido qoftë motivi që qëndron pas kësaj frike, pasojat në sjelljen e personit dhe në marrëdhëniet që ai vendos me të tjerët janë gjithmonë të njëjta. Njerëzit që kanë frikë të angazhohen, në fakt, vendosin strategji të pavetëdijshme të sjelljes që synojnë të bëjnë që marrëdhëniet serioze të dështojnë ose të shmangin plotësisht fillimin e marrëdhënieve serioze.
Simptomat e frikës nga dashuria
Sjelljet më të zakonshme midis njerëzve që kanë frikë të fillojnë marrëdhënie serioze përcaktohen si shmangëse. Njerëzit që kanë frikë nga marrëdhëniet afatgjata shmangin përfshirjen në jetën e partnerit të tyre, por mbi të gjitha ata shmangin arritjen e intimitetit të vërtetë me partnerin e tyre. Intimiteti i vërtetë nuk është vetëm intimitet fizik, të cilin përkundrazi njerëzit shmangës e arrijnë shumë lehtë. Në këtë rast, bëhet fjalë për intimitet fizik dhe emocional në të njëjtën kohë, domethënë njohja nga një person tjetër i cili nga një moment i caktuar fillon të luajë një rol të rëndësishëm në jetën tonë.
Njerëzit e shmangur nga ndjenjat arrijnë të kenë shumë marrëdhënie jetëshkurtra, disa prej të cilave janë të kufizuara vetëm në marrëdhënie seksuale rastësore me njerëz që janë krejtësisht të panjohur ose për të cilat dihet shumë pak. Në raste të caktuara ndodh që këto marrëdhënie të pakërkuara janë të njëkohshme, domethënë ato kryhen paralelisht në mënyrë që “të mos u duhet të japin shumë” nga pikëpamja emocionale partnerëve të ndryshëm që takohen.
Sigurisht, edhe njerëzit që kanë frikë të angazhohen rastësisht “hasin” në një marrëdhënie që duket se ka të gjitha tiparet e një marrëdhënieje serioze. Njerëzit që kanë frikë nga angazhimi janë në gjendje të ndihen rehat në një marrëdhënie të qëndrueshme, me kusht që partneri të jetë vërtet interesant dhe i kënaqshëm. Problemi është se pas një kohe të caktuar (e cila ndryshon në varësi të situatës) personi që ka frikë të angazhohet ndihet i bllokuar dhe do të fillojë të bëhet intolerant dhe shmangës ndaj partnerit.
Ai do të fillojë të gjejë çdo të metë të mundshme në marrëdhënie dhe brenda një kohe të shkurtër, do të bëjë gjithçka për ta bojkotuar atë dhe për t’i dhënë fund. Duhet të specifikohet që njerëzit që kanë frikë nga angazhimi nuk veprojnë në këtë mënyrë në mënyrë të vetëdijshme, për një strategji që ata kanë zhvilluar me kujdes për të dëmtuar partnerin e tyre. Përkundrazi, në shumicën dërrmuese të rasteve ata nuk kanë ide se çfarë po bëjnë.
Shkaqet e frikës nga angazhimi
Frika e krijimit të një marrëdhënie të qëndrueshme romantike me një person tjetër është në të vërtetë një simptomë e një frike shumë më të gjerë dhe më të thellë, e cila manifestohet në të gjitha fushat e jetës së një personi, që është frika e të lënduarit dhe në përgjithësi frika e marrjes së përgjegjësive të ndryshme. Frika për t’u lënduar lind natyrshëm nga përvojat negative në të kaluarën, veçanërisht nëse personi në fjalë është përballur me një episod të braktisjes gjatë fëmijërisë dhe adoleshencës që i ka shënuar thellësisht.
Duke mos qenë në gjendje të dinë se cilat do të jenë synimet dhe sjelljet e njerëzve që takojnë gjatë jetës, ata që kanë përjetuar vuajtje të thella emocionale të lidhura me marrëdhëniet e kaluara përgjithësisht shmangin marrëdhëniet e qëndrueshme me të tjerët sa më shumë që të jetë e mundur, në mënyrë që të kufizojnë sa më shumë që të jetë e mundur, të vuajnë përsëri.
Shkaku tjetër serioz, për të cilin ne priremi të kemi frikë të angazhohemi është të mos jemi në gjendje të marrim përgjegjësi. Kjo është një karakteristikë e njerëzve të papjekur, të cilët mendojnë se pasojat e marrjes së përgjegjësisë janë “shumë të pakëndshme”. Në përgjithësi, këta janë ose njerëz fëminorë, ose njerëz egoistë, të cilët jetojnë vetëm sipas tyre dhe nevojave të tyre.
Pse gratë kanë frikë të angazhohen?
Në shoqërinë në të cilën jetojmë, supozohet se gratë dëshirojnë martesë që në moshë të vogël, ndërsa meshkujt kanë tendencë të zhvillojnë dëshirën për t’u martuar shumë më vonë sesa femrat. Për shumë vite ka qenë pikërisht kështu: gratë u rritën me idenë se arritja e tyre më e madhe erdhi nga organizimi i një martese të mirë, lindja e fëmijëve dhe jetesa në një familje të qetë dhe në dukje të përsosur.
Për këtë qëllim, deri në vitet 1960 dhe 1970 gratë ishin të dekurajuara nga marrja e një arsimimi dhe ndërtimi i një karriere. Sot, gjërat kanë ndryshuar rrënjësisht: edhe nëse skenari është ende shumë i vështirë, gratë kanë qasje në arsim ashtu si meshkujt, mund të aspirojnë të ndërtojnë një karrierë profesionale dhe mund të zgjedhin të mos kenë fëmijë, gjëra që u panë në dekadat e kaluara. Si një fatkeqësi ose një turp më shumë sesa si një zgjedhje e lirë.
Sidoqoftë, duke marrë parasysh që akoma sot janë kryesisht gratë ato që marrin përgjegjësinë për t’u kujdesur për fëmijët, gratë kanë filluar të kenë frikë të angazhohen, duke mos dashur të heqin dorë nga liria që kanë fituar me kaq shumë përpjekje.
Kohët kanë ndryshuar, si rrjedhim edhe marrëdhëniet do të duhet të ndryshojnë
Shërimi nga frika e krijimit të një marrëdhënie të qëndrueshme, e cila herët a vonë do të përfundojë në një martesë ose bashkëjetesë është absolutisht e mundur. E rëndësishme është të kuptoni shkaqet e këtij problemi dhe t’i analizoni ato në tërësi. Vetëm në këtë mënyrë do të jetë e mundur të nxirret në dritë procesi emocional që gjeneroi sjelljet e sotme duke filluar nga traumat e përjetuara në të kaluarën. Pasi të keni kuptuar shkaqet dhe mekanizmat që kanë shkaktuar këto sjellje, do të jetë më lehtë të zgjidhen shkaqet dhe të shpërndahen mekanizmat toksikë.
Një ushtrim interesant mund të jetë të analizosh një marrëdhënie që do të bëhet e qëndrueshme (ose që është tashmë e qëndrueshme, por fillon të jetë “e ngushtë”) për të kuptuar nëse arsyet pse dëshirojmë ta prishim atë janë objektive (ne luftojmë vazhdimisht, tërheqje fizike, ju nuk ndani të njëjtat qëllime, etj.) ose nëse ato janë thjesht “justifikime” që ju i shpikni për të shpëtuar duke larë ndërgjegjen tuaj me ndonjë justifikim.
Për më tepër, do të jetë thelbësore të flisni me ndershmëri me partnerin tuaj dhe t’i besoni atij për frikën tuaj, në mënyrë që ai të mund të japë kontributin e tij në tejkalimin e tyre. Kjo natyrisht nuk do të thotë që frika nga angazhimi do të kalojë shpejt dhe lehtë. Ju do të duhet të punoni shumë për të kuptuar veten dhe për të punuar në kufijtë tuaj, duke bërë çdo përpjekje për t’u besuar njerëzve dhe t’i jepni vetes kohë për të përmirësuar gradualisht qëndrimin tuaj emocional ndaj marrëdhënieve të qëndrueshme.
Burimi / https://www.chedonna.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
