Falë disa eksperimenteve mbi fuqinë e buzëqeshjes të kryera në pjesë të ndryshme të botës, tani e dimë se nuk mjafton vetëm buzëqeshja. Një buzëqeshje duhet të jetë e sinqertë dhe të pasqyrojë ndjenja të vërteta.
Fuqia e një buzëqeshjeje – ngjitës social
Një nga eksperimentet më interesante mbi fuqinë e buzëqeshjes u krye nga shkencëtari Ron Gutman. Gjetjet e këtij hetimi u publikuan në revistën Forbes në një artikull të quajtur “ Fuqia e pashfrytëzuar e buzëqeshjes ”.
Studiuesit vendosën një majmun të ri pranë dy njerëzve. Njëri prej tyre ishte duke buzëqeshur dhe tjetri jo. Në mënyrë të habitshme, kafsha iu afrua personit që ishte duke buzëqeshur. Testi u përsërit disa herë dhe ata morën të njëjtat rezultate çdo herë. Siç mund ta merrni me mend, diçka e ngjashme ndodh tek njerëzit.
Studimi arriti në përfundimin se njerëzit që buzëqeshin priren të zhbëhen nga disponimi i tyre i mirë. Pra, në përfundim, “buzëqeshja është ngjitëse në aspektin evolucionar”. Prandaj, një buzëqeshje ndihmon për të bashkuar njerëzit dhe është një “ngjitës social”.
Një buzëqeshje është e paharrueshme
Një tjetër eksperiment mbi fuqinë e një buzëqeshje u krye në Durham. 50 vullnetarëve iu kërkua të ndërveprojnë me një grua nga një “agjenci udhëtimi”. Disa prej tyre folën me një grua që mbeti serioze, ndërsa grupi i dytë foli me një që dukej e trishtuar. Grupi i tretë foli me një grua që buzëqeshi .
Në fund, të gjithë ata që ndërvepruan me gruan e buzëqeshur thanë se ishin më të tërhequr nga biznesi në fjalë. Ata gjithashtu thanë se do të bënin përsëri biznes me të. Të njëjtët studiues konstatuan se korteksi orbitofrontal aktivizohet në prani të një personi që buzëqesh. Kjo është zona e trurit që lidhet me kënaqësinë.
Në mënyrë të ngjashme, ata zbuluan se një fytyrë e qeshur krijon një kujtesë më të madhe, se ne regjistrojmë një përvojë shpërblyese në kujtesën tonë. Në të njëjtën mënyrë, ne priremi të jemi më të hapur ndaj kërkesave të bëra nga njerëzit që buzëqeshin.
Buzëqeshjet e rreme nuk ndihmojnë
Në vitin 1980, psikologu gjerman Fritz Strack, kreu një eksperiment mbi fuqinë e një buzëqeshjeje. Rezultatet e studimit të tij u bënë shumë të njohura përkundër metodologjisë së tij mjaft të pasigurt . Ai arriti në përfundimin se nëse një person është i trishtuar dhe e detyron veten të buzëqeshë edhe nëse nuk ka dëshirë të buzëqeshë , disponimi i tij do të përmirësohet.
Megjithatë, kur 17 studiues të tjerë nga pjesë të ndryshme të botës u përpoqën të përsërisin eksperimentin Strack, ata morën rezultate të paqarta. Kjo është arsyeja pse studiuesi Eric-Jan Wagenmakers, një profesor psikologjie vendosi të kryejë një studim shumë më të thellë për të analizuar temën në më shumë detaje.
Ai kreu një hetim me 1894 persona dhe një metodë shumë rigoroze. Në fund, Wagenmaker arriti në përfundimin se asnjë provë shkencore nuk mbështet se një buzëqeshje e detyruar përmirëson disponimin e një personi. Në fakt, ata nuk zbuluan asnjë ndryshim subjektiv tek ata që shtirnin një buzëqeshje.
Siç mund ta shihni, buzëqeshjet nuk janë vetëm shprehje të fytyrës. Ato duhet të shoqërohen me një ndjenjë të vërtetë për të qenë efektive.
Burimi/Exploringyourmind
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
