Marrëdhënia mes prindërve dhe fëmijëve të tyre ndryshon me kalimin e kohës, sidomos kur fëmijët rriten dhe ndërtojnë jetët e tyre të pavarura. Por shpesh, prindërit që i përkasin brezit të quajtur “boomers” (të lindur afërsisht midis viteve 1946–1964) mund të mos e kuptojnë se disa zakone të përditshme, ndonëse të qëllimshme ose tradicionale për ta, mund të kenë efekt të kundërt dhe t’i largojnë fëmijët e tyre të rritur. Më poshtë janë disa zakone të zakonshme që mund të shkaktojnë përçarje:
1.Këshilla të pa kërkuara dhe kritikë e fshehur si “kujdes”
Shumë boomers kanë mësuar ta shprehin dashurinë përmes kujdesit dhe këshillave. Por kur këshillat jepen në mënyrë të vazhdueshme, sidomos kur nuk kërkohen, ato mund të ndjehen si kritikë apo mosbesim ndaj vendimeve të fëmijës. Kjo krijon distancë emocionale dhe ndjesinë se prindi nuk e pranon që fëmija tashmë është i pavarur.
2.Telefonatat ose vizitat e pa paralajmëruara
Në një kohë kur privatësia dhe kufijtë personalë vlerësohen shumë nga brezat e rinj, prindërit që futen papritur në jetën e përditshme të fëmijës mund të perceptohen si ndërhyrës. Edhe pse për një boomer mund të duket normale të kalojë për një kafe pa lajmëruar, për fëmijën e rritur kjo mund të ndjehet si shkelje e hapësirës personale.
3.Krahasimi me brezat e tjerë ose me “si ka qenë dikur”
Fjalë si “kur isha unë në moshën tënde…” ose “ju të rinjtë nuk dini të përballoni vështirësitë” krijojnë ndarje brezash. Këto krahasime nuk janë ndihmuese dhe mund të ndjehen si nënvlerësim i përpjekjeve që bëjnë fëmijët sot në një botë shumë më ndryshe.
4.Pritshmëri për komunikim të shpeshtë ose kontrollues
Disa prindër mund të ndihen të lënduar nëse fëmijët nuk i telefonojnë çdo ditë apo nuk ndajnë çdo detaj të jetës. Por kontrolli i tepruar dhe kërkesa për vëmendje mund të ngarkojnë marrëdhënien dhe të krijojnë presion emocional.
5.Refuzimi për të kuptuar ose pranuar ndryshimet kulturore dhe sociale
Bota ka ndryshuar ndjeshëm – nga identitetet gjinore e deri te mënyra e jetesës. Kur prindërit tregojnë mungesë mirëkuptimi apo refuzim për të pranuar këto ndryshime, fëmijët ndihen të gjykuar ose të papranuar, gjë që krijon largësi emocionale.
6.Manipulimi emocional përmes fajit
Fraza si “e kam dhënë jetën për ty” ose “nëse nuk vjen të më shohësh, nuk të intereson për mua” janë forma të manipulimit emocional. Edhe pse mund të shprehin ndjenjat e një prindi, ato rëndojnë marrëdhënien dhe rrisin ndjenjën e fajit tek fëmija – një ndjenjë që shpesh sjell më shumë largim sesa afrim.
7.Mungesa e përpjekjes për të ndryshuar
Ndonjëherë, prindërit thjesht thonë: “Unë kështu jam, nuk ndryshoj dot në këtë moshë.” Megjithatë, ndërtimi i një marrëdhënieje të shëndetshme kërkon përpjekje nga të dyja palët. Refuzimi për të reflektuar dhe ndryshuar sjelljet problematike mund të bëjë që fëmijët të heqin dorë nga përpjekjet për afrim.
Boomers shpesh kanë qëllime të mira dhe dashuri të thellë për fëmijët e tyre, por mënyrat tradicionale të të sjellurit nuk funksionojnë gjithmonë në marrëdhëniet moderne. Duke u përpjekur të kuptojnë ndryshimet, të respektojnë kufijtë, dhe të kultivojnë komunikim të hapur pa gjykim, prindërit mund të forcojnë lidhjen me fëmijët e tyre të rritur dhe të ndërtojnë një marrëdhënie më të ngrohtë dhe të ndërsjellë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
