Gënjeshtra dhe e vërteta, cilën preferojmë? Ne të gjithë themi (ose besojmë) se preferojmë të vërtetën, por kur është e dhimbshme ose e ndërlikuar, krijohet një konflikt psikologjik. Zgjedhja e një gënjeshtre është në përgjithësi një simptomë mosbesimi në aftësitë e dikujt ose tek ato të të tjerëve për t’u marrë me problemet që mund të shfaqen. Në raste të tjera, zgjedhja e gënjeshtrës do të thotë të sillesh si një person i paskrupull (ose me një nevojë ekstreme) i cili dëshiron të marrë diçka.
Në çdo rast, të mësuarit për t’u përballur me të vërtetën vazhdon të jetë çështje pa rëndësi në shoqërinë tonë. Sidoqoftë, në peshoren midis gënjeshtrës dhe së vërtetës ata duhet të fitojnë këtë të fundit.
Përralla e Egjiptit të Lashtë në lidhje me Gënjeshtrën dhe të Vërtetën
Disa legjenda ilustrojnë realitetet psikologjike të jetës sonë. Ajo që do t’ju tregojmë më poshtë është një shembull.
“Legjenda thotë se një ditë u takuan e vërteta dhe gënjeshtra.
-Mirëmëngjes. – Tha gënjeshtra.
-Mirëmëngjes. – U përgjigj e vërteta.
-Ditë e bukur – tha gënjeshtra.
Në këtë moment e vërteta u tërhoq për të parë nëse ishte e vërtetë. Dhe ashtu ishte.
-Ditë e bukur, tha pastaj e vërteta.
-Liqeni është edhe më i bukur. – U përgjigj gënjeshtra.
E vërteta kthehu shikimin drejt liqenit dhe pa që gënjeshtra po thoshte të vërtetën dhe pohoi të njëjtën gjë.
Gënjeshtra tha:
-Uji është edhe më i mirë. Notojmë?
-E vërteta preku ujin me gishta dhe ashtu ishte vërtet dhe ajo i besoi gënjeshtrës.
Të dy pa zhveshur filluan të notonin në heshtje.
Pak më vonë gënjeshtra doli, e veshur me rrobat e së vërtetës dhe u largua. E vërteta, pa mundur vesh rrobat e një gënjeshtre, filloi të ecë pa rroba dhe të gjithë u tmerruan kur e panë ashtu. Kjo është mënyra se si njerëzit preferojnë akoma ta pranojnë gënjeshtrën, të maskuar si të vërtetë dhe jo të vërtetën e zhveshur”.
Marrëdhënia midis gënjeshtrës dhe të vërtetës
Ne i lidhim vlerat pozitive me sinqeritetin. Marrëdhëniet që qëndrojnë në shtyllat e gënjeshtrave përfundojnë të duken si një shtëpi me letra, e brishtë, e dobët dhe e aftë për t’u shkatërruar plotësisht nga rënia e tyre. Sidoqoftë, ne e dimë se është shumë e vështirë të pranosh të vërtetën, kështu që përpiqemi vazhdimisht ta rivendosim qetësinë duke thënë “gjysmë të vërteta” ose duke thënë të vërteta të ndryshme nga ajo reale.
Mbiemri “vazhdimisht” nuk u zgjodh rastësisht. Universiteti i Massachusetts ka realizuar një studim sipas të cilit në shoqërinë tonë lëshohet mesatarisht një gënjeshtër çdo 3 minuta. Studime të tjera thonë se çdo javë gënjejmë në 35% të bisedave të zhvilluara. Këto shifra janë, në një farë kuptimi, të pashpresë. Shpesh e prezantojnë veten si njerëz të ndershëm që nuk gënjejnë kurrë, por pas kësaj fasade ka një gënjeshtër të madhe.
Pse gënjejmë?
Ne gënjejmë, dhe shumë. Për çështje të rëndësishme dhe marrëzi. Është më lehtë ta bësh këtë sesa të shpjegosh dhe të merresh me realitetin e ashpër. Ne nuk kemi një qëndrim të qartë në lidhje me gënjeshtrën dhe të vërtetën sepse nuk e pasqyrojmë veten në mënyrën e duhur. Si rezultat, ne jemi të intoksikuar me gënjeshtra të vogla dhe të mëdha që gërshetojnë një kanavacë nga e cila është e vështirë të dilni.
Po pse e bëjmë? Sepse përfitimi psikosocial i gënjeshtrës është zakonisht më i menjëhershëm sesa ai i së vërtetës. Për më tepër, e vërteta nuk është pa rreziqe. Shumë herë, me qëllim të mbrojtjes së integritetit tonë ose të të tjerëve dhe / ose marrjes së përfitimeve personale, ne priremi të biem në tundimin për të përdorur gënjeshtrat.
Sidoqoftë, nuk duhet të harrojmë që sado e dobishme të jetë një gënjeshtër, ajo nuk pushon së qeni pengesë për të besuar. Le të mos harrojmë se një gënjeshtër e vetme është e mjaftueshme për të hedhur dyshime në njëqind të vërteta, duke na bërë të dyshojmë për përvojat më të ndershme.
Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
