Gazetarët dhe reporterët janë dëshmitarë të sulmeve, aksidenteve dhe të gjitha llojeve të vdekjeve të panatyrshme. Ata intervistojnë viktimat dhe mbledhin dëshmitë e tyre dhe gjithashtu jetojnë në situata personale shumë të rrezikshme. Çuditërisht, kjo lë një shenjë në psikikën e tyre dhe mund të ketë një ndikim të fortë në shëndetin mendor.
Simptomat kryesore që ata përjetojnë
Ata përjetojnë kujtime ndërhyrëse, shqetësuese dhe të përsëritura të traumës që përjetuan. Këto mund të shfaqen në formën e rikthimeve ose maktheve vërtet të gjalla.
Mund të shfaqen reaksione në të cilat ata ndjehen dhe veprojnë sikur po rijetojnë ngjarjen traumatike. Ata madje mund të humbasin vetëdijen për vendin ku ndodhen.
Ata përjetojnë shqetësim të fortë psikologjik kur ekspozohen ndaj stimujve që kujtojnë ose lidhen me situatën e përjetuar. Kjo mund të shkaktojë reaksione të rëndësishme fiziologjike.
Ata shmangin çdo mendim, njerëz, vende, objekte ose aktivitete që lidhen me përvojën.
Gjendja e tyre emocionale ndryshon. Mund të shfaqen ndjenja frike, faji, turpi, nervozizmi, zemërimi ose empatie. Për më tepër, ata mund të humbasin interesin për aktivitetet që dikur i shijonin.
Stresi post-traumatik tek gazetarët shoqërohet shpesh me simptoma depresioni, pagjumësie, mendime për vetëvrasje dhe vështirësi serioze për t’u rikthyer në jetën normale. Është raportuar gjithashtu se 15 përqind e korrespondentëve të luftës abuzojnë me alkool dhe substanca të tjera.
Parandalimi dhe kujdesi i shëndetit mendor
Çrregullimi i stresit post-traumatik te gazetarët dhe reporterët mund të jetë vërtet paaftësues, duke ndikuar jo vetëm në mirëqenien e tyre emocionale, por edhe në shëndetin e tyre, performancën e punës dhe marrëdhëniet personale. Për këtë arsye, është e rëndësishme të rritet ndërgjegjësimi dhe të parandalohen dhe ofrohen burime për të minimizuar ndikimin e tij. Disa nga masat më të rëndësishme përfshijnë:
Thyerja e tabusë së shëndetit mendor për të lehtësuar aksesin në ndihmë profesionale
Edukimi në lidhje me çrregullimin dhe simptomat e tij në mënyrë që identifikimi të jetë më i lehtë.
Minimizimi i ekspozimit ndaj traumës është i rëndësishëm si një formë e kujdesit për veten.
Nëse zbulohet se vetë puna ka filluar të ndikojë në shëndetin e tyre mendor, ata duhet të vendosin kufij specifikë. Për shembull, mos ekspozimi i tepërt ndaj disa detajeve, dëshmive ose ngjarjeve dhe ndalimi kur është e nevojshme.
Promovimi i shprehjes emocionale dhe mbështetjes nga mjedisi.
Duke qenë se ata janë në pozita të cenueshmërisë së madhe, është e rëndësishme që gazetarët dhe reporterët të kenë kontakte të rregullta me njerëzit e afërt. Ata mund të ofrojnë mbështetje dhe t’i inkurajojnë ata të shprehin se si ndihen për përvojat e tyre.
Burimi/exploringyourmind.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
