Hakmarrja më e mirë është të punosh me veten. Le të kujdeset karma për të sepse unë mund t’ju garantoj se ju patjetër do ta bëni atë, vetëm të përqëndrohet në të bëhet një version më i mirë i vetes.
Mëso të falësh njerëz që nuk janë penduar, mëso të lejosh të gjitha emocionet ose zemërimin tënd negativ që të të inkurajojnë të bësh diçka më produktive, ta zëvendësosh atë lloj energjie me diçka që vërtet do të të bëjë mirë.
Ashtu si ushtrimet, një projekt krijues ose thjesht duke provuar diçka të re për t’ju shpërqendruar. Hakmarrja më e mirë është të mos shqetësohesh për atë që mendojnë të tjerët, të mos lejosh që veprimet e tyre të ndikojnë te ti, të mos e shohësh veten përmes syve të tyre, të mos përpiqesh t’i impresionosh dhe të mësosh se nuk janë superiorë vetëm sepse kanë gjëra që nuk i ke.
Ka vetëm një dhe ky do të jetë projekti me të cilin do të ngecni deri në fund të jetës. Ju do të jeni gjithmonë i vetmi person i kualifikuar për të punuar në këtë projekt.
Ju jeni kryevepra juaj dhe jo të gjithë do të pajtohen me artin tuaj apo do ta vlerësojnë atë dhe nuk duhet të prisni prej tyre, por kjo nuk duhet t’ju ndalojë kurrë të përfundoni dhe të përsosni këtë kryevepër.
Hakmarrja më e mirë është të duash atë që je tani, derisa të bëhesh personi që dëshiron të jesh. Duaje veten tënde të papërsosur. Mëso nga gabimet e tua. Duke ditur se ju nuk jeni përcaktuar nga ata ose e kaluara juaj.
Duaje udhëtimin tënd me ngritjet dhe uljet e tij. Të besosh se je pikërisht aty ku duhet të jesh dhe të përqendrohesh në mënyrën se si të nxjerrësh më të mirën nga jeta që të është dhënë, në vend që të urresh veten për të mos jetuar jetën që dëshiron. Hakmarrja më e mirë është të mësosh të jesh i kënaqur dhe i lumtur, edhe nëse shanset janë kundër teje.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
