Përveç dietës, një tjetër sekret i jetëgjatësisë japoneze, veçanërisht centenarianët që jetojnë në Okinawa, qëndron pikërisht në Ikigai, një motiv jetik, diçka që u jep atyre forcën për t’u ngritur çdo mëngjes dhe për të vazhduar të jetojnë.
Fjala ikigai vjen nga fjalët ikiru dhe kai. Ikiru do të thotë të jetosh dhe Kai i referohet materializimit të asaj që pritet. Prandaj, ky koncept mund të përkthehet si “një arsye për të qenë”.
Sipas kësaj filozofie, ne të gjithë kemi një ikigai, por jo të gjithë ne e kemi zbuluar atë sepse nevojiten kërkime të thelluara që përfshijnë një udhëtim introspektiv të vetë-zbulimit.
Abraham Maslow iu referua kësaj arsyeje kur shkroi: «Një muzikant duhet të kompozojë muzikë, një artist duhet të pikturojë dhe një poet duhet të shkruajë nëse dëshiron të jetojë në paqe me veten. Çfarë njeriu mund të jetë, duhet të jetë.”
Nuk ka të bëjë me kërkimin e lumturisë, por me gjetjen e asaj që bëjmë mirë dhe jemi të pasionuar. Qëllimi përfundimtar i ikigai nuk është lumturia. Në fakt, Japonia renditet e 51-ta ndër vendet më të lumtura në botë.
Ky është një detaj interesant, pasi është vlerësuar se ata që kërkojnë lumturi kanë një rrezik më të lartë për t’u fiksuar pas dhe për të qenë të pakënaqur.
Presioni për të qenë të lumtur dhe kontrolli i vazhdueshëm i reagimeve tona emocionale zakonisht kanë efekt të kundërt dhe na bëjnë të ndihemi më të pakënaqur dhe të pakënaqur.
Qëllimi i ikigait është të zbulojë se në çfarë jemi vërtet të mirë, çfarë na kënaq kur e bëjmë dhe që mund të kontribuojë në botë. Kur gjejmë vendin tonë në botë dhe ndihemi të kënaqur, në vend që të pengohemi mbi jetën, lumturia vjen vetë.
Në fakt, një person mund të përjetojë igigai edhe në ditët më të errëta, sepse vështirësitë nuk e heqin këtë bindje apo pasion të thellë.
K.M/ Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
