Është thënë se ne do të kalojmë gjysmën e parë të jetës sonë duke sakrifikuar shëndetin për të fituar pasuri, pastaj kalojmë gjysmën e dytë të jetës sonë duke sakrifikuar pasurinë në përpjekje për të rimarrë shëndetin tonë. Përafërsisht, ju do të shpenzoni 80% të të gjitha shpenzimeve të kujdesit tuaj shëndetësor në 20% të fundit të jetës tuaj. Kjo është e pritshme. Ndërsa plakemi, ne thjesht fillojmë të lodhim trupat tanë. Dhe le të mos harrojmë rolin e stresit në jetën tonë.
Stresi mund të mendohet si një përshpejtim i procesit të plakjes. Ai përshpejton proceset e konsumimit që çojnë në një përkeqësim të vitalitetit, sëmundjes dhe përfundimisht vdekjes. Dikur besohej se nuk mund të bënim asgjë për të kundërshtuar procesin; megjithatë, ne tani besojmë ndryshe. Ekzistojnë dëshmi që tregojnë se ne mund të ngadalësojmë procesin e plakjes dhe të shtypim shprehjen epigjenetike të gjeneve patogjene. Dhe pjesa më e mirë është se duket se ka prova që ju mund të krijoni një formë të “imunitetit psikologjik” ndaj shumë ngjarjeve stresuese në jetën tuaj.
Mbaj mend që isha një praktikante e re në një klinikë të specializuar në trajtimin e sëmundjeve të lidhura me stresin. Si një shtesë e trajtimeve të tyre parësore, puna ime ishte të mësoja çdo pacient, pavarësisht nga diagnoza e tij dhe trajtimi i mëvonshëm, teknika për të ulur nivelet e tyre të stresit. Ne përdorëm një sërë teknikash jo-farmakologjike që u krijuan për të nxjerrë atë që kardiologu Herbert Benson i referohej si “përgjigje relaksimi”. Përgjigja e relaksimit ishte thjesht një gjendje zgjimi e relaksimit të thellë. Secili person mori pjesë në një program 12-javor ku ushtrohej për 20 minuta në ditë.
Fillova të shoh shfaqjen e një modeli që as unë dhe as mbikëqyrësit e mi nuk mund ta shpjegojmë. Pas rreth gjashtë javësh praktikë, njerëzit fillonin të komentonin pothuajse me parantezë se gjërat që i shqetësonin ata nuk dukeshin më shqetësuese. Ishte pothuajse sikur ata po zhvillonin një formë të “imunitetit” psikologjik ndaj shumë prej ngjarjeve stresuese në jetën e tyre. Ata që përjetuan këtë përgjigje në gjashtë javë, dukej se përfituan një pakësim të simptomave të tyre të lidhura me stresin në rreth 10 javë. Ata që përfituan më shumë ishin ata që ishin më të qëndrueshëm në praktikën e tyre të “relaksimit”. Ndërsa nuk mund të mohohej ekzistenca e këtij “imuniteti psikologjik”, ne nuk i kuptuam mekanizmat që do të llogaritnin një rezultat të tillë. Ishte thjesht një efekt placebo, domethënë, a u përmirësuan njerëzit thjesht sepse prisnin të përmirësoheshin? Apo kishte ndonjë shpjegim tjetër?
Ne do të fillonim të mësonim përgjigjen e asaj pyetjeje 10 vjet më vonë. Një studim përfundimtar u krye në fillim të viteve 1980 nga J. W. Hoffman dhe të tjerë në klinikën dhe laboratorin e Herbert Benson në Shkollën Mjekësore të Harvardit. Rezultatet, të publikuara në revistën prestigjioze Science, vërtetuan se praktika e qëndrueshme e “përgjigjes së relaksimit” mund të krijojë një përgjigje të zvogëluar fiziologjike ndaj ngjarjeve stresuese.
Disa vjet më vonë, kolegët e mi dhe unë filluam një program të thjeshtë arsimor të krijuar për të zhvilluar një “imunitet” të ngjashëm ndaj ngjarjeve stresuese. Ne gjetëm dëshmi se njerëzit mund të mësojnë të ulin shpejt presionin e gjakut, rrahjet e zemrës, tensionin e muskujve dhe aktivitetin e sistemit nervor simpatik edhe përballë një ngjarje stresuese. Me kalimin e kohës, kjo aftësi për të zbutur reagimin ndaj stresit u shfaq në një “imunitet” ndaj stresit të tepërt në shumë burime të mundshme shqetësimi.
Nuk ka debat – stresi shoqërohet me plakjen dhe vdekjen e parakohshme. Mbështetja në kujdesin shëndetësor tradicional për të na ndihmuar të ngadalësojmë plakjen e lidhur me stresin dhe sëmundjet e parakohshme duket si një punë budallai. Ndoshta është koha të mendojmë për imunizimin e vetes kundër stresit.
Burimi / https://www.worth.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
