Gjatë një leksioni të shkurtër, por interesant, mbi inteligjencën emocionale praktike, Dr. Marian Rojas-Estapé tha se ata ishin përpjekur ta grabisnin në një parking nëntokësor, por ajo kishte arritur të shpëtonte. Pjesa më interesante e historisë nuk ishte se si ajo arriti të çlirohej, por si arriti të rikuperonte qetësinë. Dr. Rojas-Estapé tha se përvoja e kishte mërzitur shumë atë.
Ajo kishte ardhur në shtëpi shumë nervoze dhe gjatë rrugës i kishte folur të shoqit në mënyrë jo të duhur, duke përdorur fjali të shkurtra e të shkëputura. Sikur truri i saj të ishte rrëmbyer nga kortizoli, produkt i stresit.
Kortizoli dhe oksitocina (inteligjencë emocionale praktike)
Të gjithë kemi përjetuar situata të këtij lloji, ato në të cilat ndiejmë se zemra na rrah aq fort sa duket sikur na del nga goja. Këto janë momente në të cilat ne veprojmë në mënyrë të pandërgjegjshme, në të cilat ne mbështetemi plotësisht në intuitën tonë.
Marian i shpëtoi rrezikut duke i thënë grabitësit se makina luksoze e parkuar pranë saj ishte e dikujt tjetër. Ndoshta deklarata dhe reagimi i saj, e la të hutuar grabitësin, i cili priste luftë, dorëzim apo arratisje, jo atë deklaratë. Ekspertët thonë se kur kortizoli aktivizohet kaq papritur, duhen orë të tëra për t’u rikuperuar në nivelet bazë. E ashtuquajtura “Ende nuk e kam marrë veten nga shoku”, nuk është një metaforë.
Trupi ynë ka nevojë për kohë për të rikuperuar nivelet bazale të aktivizimit pas një ndryshimi të këtij lloji dhe si rezultat me humbjen e energjisë.
Rrjedha e historisë na ka lejuar të përshtatemi me mjedisin përreth. “Biologjia jonë ka mësuar” që për të shpëtuar nga kërcënimet serioze na duhet shumë energji, kështu që trupi ynë përgatitet për ta prodhuar atë. Ai gjithashtu mësoi se mund të ketë të tjerë të rëndësishëm afër një kërcënimi të madh, kështu që ai po përgatitet të investojë energji për një periudhë relativisht të gjatë kohore.
Megjithatë, në botën moderne për t’u mbijetuar këtyre kërcënimeve nuk kemi nevojë të nxitojmë, por më tepër kemi nevojë për inteligjencë emocionale praktike. Përveç kësaj, sapo hyni në një hapësirë të sigurt, kërcënimi zakonisht zhduket menjëherë. Nga ana tjetër, ne jetojmë në një botë kaq të mbistimuluar saqë sistemi ynë i paralajmërimit është disi i pavarur. Është sikur po jetojmë në një gjendje të vazhdueshme hipervigjilence. Kushtëzimi aversiv mund të jetë aq i fortë sa përpara se të lexoni mesazhin e pritur nga shefi, trupi është i zhytur në të njëjtën gjendje që do të ishte nëse do të kishim një hajdut në krah.
Merrni masa për të rifituar kontrollin
Çfarë mund të bëjmë për t’u qetësuar? Bazuar në inteligjencën tonë praktike emocionale, në cilat burime mund të mbështetemi për të rikuperuar gjendjen tonë bazë? Marian nuk e vendosi me vetëdije këtë qëllim, ajo e ushqente me gji fëmijën e saj vetëm kur kthehej në shtëpi dhe kuptoi efektin që kishte në sistemin e saj nervor. Nivelet e oksitocinës në trupin e saj u rritën, kështu që ajo u qetësua.
Natyrisht, kjo nuk është një masë që ne të gjithë mund ta marrim në çdo kohë. Pra pyetja është se cilat veprime të tjera rrisin nivelet e oksitocinës në mënyrë që të arrihet i njëjti efekt relaksues dhe anestezik, pasi gjithashtu ne e dimë se nivelet e larta të oksitocinës zvogëlojnë intensitetin e dhimbjes.
Rrethi social: mund të mbështetemi në shumë burime personale. Megjithatë, nëse kemi besim tek njerëzit rreth nesh, ata shumohen. Të jetosh me ndjenjën se ka njerëz të gatshëm të na japin dorën në një moment vështirësie, bën që disa situata të duken më pak kërcënuese.
Kontakti fizik: përqafimet kanë një efekt qetësues. Krahët e personit tjetër veprojnë si një cilindër oksigjeni, duke na lejuar të marrim frymë më mirë.
Kthimi paqësor në universin e brendshëm: ne gjithmonë mund të përpiqemi të rimarrim kontrollin e vëmendjes sonë, të ndalojmë së fokusuari te e ardhmja ose e kaluara nëse nga kjo vjen ajo që na shqetëson.
Çlirimi emocional: e qara vepron si çlirim i emocioneve, duke ulur kështu nivelet e kortizolit në gjak (hormoni i stresit) dhe duke rritur ato të oksitocinës. Për këtë arsye, pas një të qare, gjejmë lehtësim dhe qetësi.
Mirësia dhe bujaria: ofrimi, dhënia, huazimi, lehtësimi i jetës së të tjerëve na ndihmon gjithashtu të çlirojmë oksitocinën.
Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
