Pas kalimit të një nate me një person që nuk e njihni shumë, zgjoheni me një ndjenjë të çuditshme. Kishte shumë kënaqësi, por mungonte diçka. Ne nuk ndihemi plotësisht të qetë, kemi një ndjenjë zbrazëtie. Ka disa boshllëqe të veçanta siç mund të jetë: mungesa e intimitetit.
Kjo ndjenjë është kryesisht për kërkimin e dashamirësisë, ne duam të ndjehemi të mirëpritur dhe e bëjmë përmes seksit, duke menduar se intimiteti i dy trupave të zhveshur është e vetmja mundësi për përpjekjet dhe kohën që vendosni për ta ndërtuar atë, për traumën që mund të largohet nëse tradhtohet.
“Unë nuk di ndonjë recetë kundër pakënaqësisë, por nuk mendoj se të ndalësh së dashuruari funksionon” (Enrique Hernández Reina)
Seksi pa dashuri ekziston
Ne shpesh flasim për seksin dhe dashurinë, i përziejmë dhe ngatërrojmë ato gjatë gjithë kohës. Mund të jetojmë një eksperiencë shumë të këndshme seksuale me dikë pa një marrëdhënie dashurie. Psikologia Silvia Olmedo argumenton se dëshira seksuale mund të manifestohet pa dashurinë dhe pa ndonjë lloj tjetër dashurie ose emocioni.
Megjithatë, takimet e shpeshta seksuale, me të gjitha implikimet e tyre në aspektin e dëshirës, emocioneve, intimitetit dhe seksit, mund të jenë baza e një marrëdhënieje romantike. Nuk është e pazakontë që pas përsëritjes së këtyre lloj takimesh, midis partnerëve lindin lidhje të vogla.
Intimiteti është shumë më tepër se një natë pasioni
Intimus është një fjalë latine që tregon një koncept të ngjashëm me “më në brendësi”, “më thellë”. Me fjalë të tjera, i referohet botës sonë të brendshme, asaj që nuk ua tregojmë të tjerëve. Mban ëndrrat tona, frikën, atë që na jep gëzim dhe çfarë na bën të turpërohemi. Ne fshehim gjithë këtë, sepse nëse ia besojmë personit të gabuar, do të ekspozohemi në plagë shumë të thella. Hyrja në intimitet me një person tjetër do të thotë të tregosh botën e brendshme dhe të shohësh se edhe tjetri na tregon vetveten. Intimiteti krijohet duke ecur, duke biseduar, duke gatuar së bashku një pjatë, duke udhëtuar, duke dërguar një mesazh për të ditur se si është tjetri.
Seksi është gjithashtu një manifestim i intimitetit, por nuk është i vetmi. Intimiteti, në përgjithësi, si brenda seksit dhe jo, kërkon një situatë në të cilën ndihemi të sigurt dhe rehat. Një hapësirë në të cilën ndiejmë se nuk kemi frikë.
“Intimiteti midis njerëzve është tolerancë, është një mbyllje ku ruhet siguria personale”. (Theodor Adorno)
Nëse mendoni për këtë, kur njihni një person, kur nuk dini asgjë për të, pas pak kohësh kuptoni se shumë gjëra nuk janë siç i keni menduar. Ata janë ndryshe dhe nganjëherë më të mirë. Ndjeni që edhe ju jeni të ndryshëm, sepse i keni hapur zemrën tuaj këtij personi të ri.
Intimiteti arrihet kur nuk ka nevojë për fjalë. Mjafton një shikim për të kuptuar se çfarë mendon personi tjetër. Intimiteti krijohet kur harrojmë të shikojmë orën dhe i lëmë orët dhe minutat të kalojnë, kur koha ngadalësohet me çdo gjest dashurie.
A kemi frikë nga intimiteti?
Në shoqërinë e sotme gjithçka shkon shumë larg: kur njohim një person, mund të mendojmë mundësinë e një takimi seksual me të, pa gjykimin e shoqërisë si në të kaluarën. Mund të kemi frikë se tjetri do të zbulojë sekretet tona, mund të kemi frikë se do të refuzohemi përsëri, prandaj, sapo të lindë ndonjë intimitet, ikim.
Intimiteti lind kur nuk kemi më frikë të tregojmë veten, nuk kemi më frikë se tjetri do të vërejë gabimet tona dhe do të na tregojë të tijat dhe kjo kërkon kohë dhe durim. Nuk mjafton të heqim rrobat tona, ne gjithashtu duhet të heqim forcën tonë; është një proces i njohurisë së ndërsjellë që kërkon muaj e madje vite.
Kur ka intimitet mes dy njerëzve, seksi përmirësohet sepse bëhet një demonstrim i dëshirës, afeksionit dhe dashurisë. Intimiteti jo vetëm që pushton shtratin, por gjithçka që rri pezull rreth dy partnerëve, jetën e tyre të përditshme, pamjen dhe përkëdheljet e tyre.
E njëjta gjë ndodh me miqtë: kur njohim dikë me interesa të ngjashme, ndiejmë një lidhje të caktuar, fillojmë të ndajmë disa gjëra, të flasim, ta zbulojmë atë person derisa me kalimin e kohës të fitohet një miqësi e thellë dhe e sinqertë.
Tejkalimi i frikës nga krijimi i intimitetit me dikë do të thotë të dish se si ta trajtojmë këtë frikë dhe të jemi të vetëdijshëm se rrezikojmë çdo herë që tregojmë shpirtin dhe zemrën tonë. Megjithatë, ky rrezik është i domosdoshëm për të jetuar, për të njohur njëri-tjetrin dhe për të shijuar ekzistencën tonë.
“Intimiteti është veprimi i lidhjes me dikë aq thellë sa ai ndjen se mund ta prekë shpirtin e tij”.
Burimi / http://aprilamente.info
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
