Një studim që krahasoi individët me çrregullim të përdorimit të alkoolit dhe pjesëmarrës të shëndetshëm zbuloi se individët me çrregullim të përdorimit të alkoolit shfaqin lidhje të shtuar midis talamusit të djathtë anteromedial dhe rajoneve të insulës së djathtë anteriore të trurit kur parashikojnë një kërcënim të paparashikueshëm.
Këto rajone luajnë role kritike në zbulimin e sinjaleve të brendshme dhe të jashtme dhe në gjenerimin e përgjigjeve emocionale për t’u përgatitur për ngjarjet e ardhshme.
Çrregullimi i përdorimit të alkoolit është një gjendje në të cilën një person lufton për të kontrolluar konsumin e tij të alkoolit, duke vazhduar të pijë pavarësisht dëmtimit të shëndetit, marrëdhënieve ose përgjegjësive të tij. Njerëzit me këtë çrregullim përjetojnë dëshira të forta dhe një varësi të fortë psikologjike nga alkooli, shpesh duke e përdorur atë si një mënyrë për të përballuar stresin ose emocionet negative. Me kalimin e kohës, pirja fillon të dominojë jetën e tyre, duke reduktuar interesin për aktivitete të tjera dhe duke tensionuar lidhjet sociale dhe familjare. Njerëzit me çrregullim të përdorimit të alkoolit mund të zhvillojnë gradualisht një tolerancë më të lartë për alkoolin, duke kërkuar më shumë për të ndjerë efektet e tij dhe ata shpesh përjetojnë simptoma të tërheqjes si ankth ose nervozizëm kur ndalojnë së piri.
Biologjikisht, marrja e tepërt kronike e alkoolit që karakterizon çrregullimin e përdorimit të alkoolit mund të çojë në probleme serioze shëndetësore, duke përfshirë dëmtimin e mëlçisë (siç është cirroza), sëmundjet e zemrës dhe një sistem imunitar të dobësuar. Ai gjithashtu rrit rrezikun e zhvillimit të kushteve të shëndetit mendor si depresioni dhe ankthi, si dhe sëmundje kronike si presioni i lartë i gjakut dhe disa lloje kanceri. Pirja e rëndë afatgjatë mund të rezultojë në kequshqyerje, dëmtime nervore dhe dëmtime njohëse.
Hulumtimi u botua në Biological Psychiatry: CNNI.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
