Çdo ditë, fëmija juaj përballet me dhjetëra zgjedhje, nga ato të zakonshmet, tek ato më të ndërlikuarat. Një nga vendimet më të rëndësishme që ata marrin çdo ditë ka të bëjë me mënyrën se si i trajtojnë ndjenjat e zemërimit.
Zemërimi është një emocion normal, i natyrshëm, zakonisht i shkaktuar nga zhgënjimi dhe përjetohet si një gjendje e pakëndshme. Ndërsa zemërimi është një ndjenjë universale e përvojës njerëzore, shprehja e tij është e larmishme.
Shebull: Ema e nxjerr litarin e saj të kërcimit jashtë gjatë pushimit në shkollë. Ajo fton një grup shokësh të klasës për të luajtur. Fëmijët organizojnë shpejt rendin në të cilin secili person do të kërcejë. Kur fillon loja, Ema shpejt e kupton se ajo është lënë jashtë linjës dhe është ngecur duke mbajtur litarin gjatë gjithë kohës. Ajo ndihet e mashtruar dhe e zemëruar.
Sulm
Instinkti i parë i Emës është të shfaqë zemërimin e saj në mënyrë agresive. Në kokën e saj, ajo parashikon të kapë litarin e kërcimit dhe të largohet nga shokët e klasës, duke bërtitur: “Herën tjetër, unë shkoj i pari. Është litari im i kërcimit!” Agresioni është zakonisht impulsiv dhe i paplanifikuar. Qoftë fizik (goditja, rrëmbimi, shkelmimi) ose verbal (duke thirrur emra, kërcënues), agresioni është shkatërrues për marrëdhëniet.
Pasiviteti
Nga ana tjetër, Ema mendon me vete: “Është në rregull nëse nuk arrij të kërcej sot. Fëmijët do të më pëlqejnë më shumë nëse i lë të luajnë dhe nuk u kërkoj radhë.” Një person pasiv mendon se nevojat e tij nuk janë aq të rëndësishme sa nevojat e të tjerëve, kështu që ata sillen në mënyra që lejojnë që të drejtat e tyre të shpërfillen ose shkelen nga të tjerët.
Pasive agresive
Ema konsideron gjithashtu ngritjen e litarit papritmas ndërsa Madison po kërcen, duke bërë që Madison të pengohet dhe të bjerë. Kur Madison pyet: “Për çfarë e bëre atë?” Ema ngre supet pafajësisht dhe thotë: “Oh, më falni. Ishte një aksident.” Agresioni pasiv është një mënyrë e qëllimshme, por e maskuar për të shprehur ndjenjat e zemërimit.
Vetëbesimi
Në fund, Ema u shpjegon shokëve të klasës se e solli litarin e kërcimit që të luante dhe do të ishte e lumtur të vazhdonte të ndante, për sa kohë të përfshihet në lojë. Vetëbesimi është një stil që përdoret për të shprehur zemërimin në një mënyrë verbale, pa fajësim, me respekt. Është një formë e sinqertë e komunikimit në të cilën një person shpreh dëshirat dhe nevojat e tij pa lënduar apo shkelur të drejtat e të tjerëve.
Përgatiti K.I / Burimi www.psychologytoday.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
