Aplikacionet e takimeve dhe rrjetet sociale kanë ndikuar në mënyrën se si njerëzit sillen në marrëdhënie deri në pikën që qasjet kanë fituar neologjizma.
Kështu, modelet e reja të komunikimit kanë ndryshuar dhe kanë kushtëzuar marrëdhëniet, kanë lindur edhe fjalë të reja për t’i përcaktuar ato. Sepse nëse, siç argumenton filozofi Umberto Galimberti, ne mendojmë vetëm për fjalët që njohim, është e nevojshme të përcaktojmë një formë, në të cilën të njohim veten, përmes gjuhës së duhur.
Si ka ndryshuar mënyra jonë për të rënë në dashuri?
Takimet në internet kanë ndryshuar mënyrën se si ne e perceptojmë dashurinë, për shembull, idenë se dashuria është rezultat i një takimi të rastësishëm, krejtësisht të papritur. Sot rrallë e hasim dashurinë, por e kërkojmë atë. Dhe ne e kërkojmë atë në privatësinë e shtëpisë sonë, në ndonjë platformë ose aplikacion që na lejon të mbajmë një distancë të sigurt midis personit të njohur dhe mjedisit tonë familjar dhe shoqëror. Angazhimi bëhet më i lehtë, por edhe shkëputja. Për doktoreshën Marie Bergström, sociologe, e intervistuar nga Guardian dhe autore e The Neë Laës of Love, ne do të përdorim gjithnjë e më shumë platformat e takimeve online në të ardhmen dhe kjo do të çojë në një ndarje edhe më të qartë midis seksit dhe jetës reale.
Cili është implikimi i gjithë kësaj?
Mund të duket paradoksale, por është frika nga trupi, nga kontakti fizik, sepse të dashurosh online është një formë mbrojtjeje. Në librin Fundi i dashurisë, sociologjia e marrëdhënieve negative, Eva Illouz argumenton se: “Përdorimi i mjeteve të përzgjedhjes së partnerit si Tinder do të thotë që vetë zgjedhja fillestare bëhet sipas karakteristikave të zgjedhjes në një katalog mallrash, në një mostër: e shpejtë, në shikim të parë. Rezultati nuk është i një lloji selektiv, por i një lloji kumulativ: nuk bëhet fjalë për zgjedhjen e kujdesshme të një partneri të qëndrueshëm dashurie, por për shumëfishimin e kontakteve të rastësishme në funksion të një kënaqësie seksuale të rastësishme”. Këto forma të mosmarrëdhënieve gjenerojnë pasiguri, një pasiguri që ndikon negativisht në personalitetin dhe integritetin emocional të njerëzve.
Gjuha dhe takimet në internet
Dashuria e shkruar është më pak fuqizuese, por për këtë arsye nuk është e huaj ndaj varësisë emocionale. Rrjetet sociale kanë transformuar thellësisht formën e marrëdhënieve, duke i bërë ato kalimtare, por potencialisht të prirura deri në pafundësi: njësoj si një histori (funksioni më i fundit i disponueshëm nga Instagram) për të theksuar praninë e dikujt, për të gjeneruar pritshmëri që më pas shpërfillen dukshëm. Në këtë univers kompleks relacional, fjalët kanë peshën e tyre dhe për të shpjeguar forma të reja sjelljeje, të cilat ndoshta nuk do të kishin ekzistuar pa mediat sociale dhe aplikacionet e takimeve, lindën neologjizmat. Këtu janë tendencat e reja, të identifikuara nga Babbel, një platformë për mësimin e gjuhëve, të cilat përshkruajnë botën e takimeve:
“Ekspozimi i kafshëve shtëpiake”. Të eskpozosh kafshët, do të thotë t’i përdorësh ata për të tërhequr vëmendjen e një personi tjetër. Paraqitja e vetes me një foto dhe një qenush që mbahet në krahë, për shembull, mund të zgjerojë mundësitë tuaja për tërheqje.
“Hardballing”. Hardballing, nga hardball (një term që përkthehet në “metodë e fortë, e drejtpërdrejtë dhe ndonjëherë e pakëndshme”), konsiston në komunikimin e pritshmërive të dikujt edhe përpara takimit të parë dhe në mospranimin e rrugës së mesme. Në fakt, pas pandemisë, shumë menduan për prioritetet dhe objektivat e tyre dhe për rëndësinë e të mos humbur kohë me njohje të kota.
“Avokues”. Të avokosh, nga bashkimi i avokatëve (mbështetja e një kauze) dhe takimi, do të thotë të kërkosh një partner që mbështet të njëjtat kauza, si lëvizja Black Lives Matter ose DDL Zan, dhe që ka pikëpamje të ngjashme politike. Kjo ndodh edhe në aplikacionet e takimeve, ku gjithnjë e më shumë njerëz specifikojnë në profilin e tyre shkaqet dhe vlerat që mbështesin dhe për të cilat nuk janë të gatshëm të bëjnë kompromis.
Përgatiti K.I / Burimi vanityfair.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
