Çdo keqkuptim, mosmarrëveshje, konflikt që keni ose keni pasur me prindërit tuaj, mos u përpiqni të debatoni me ta ose t’i bëni ata të kuptojnë gjendjen tuaj mendore ose mendimin tuaj për këtë çështje. Ata janë të bindur se kanë bërë më të mirën dhe ideja e tyre nuk mund të ndryshohet.
Në një nivel racional është, edhe nëse ju kanë krijuar plagë dhe kanë kaluar karmën tek ju, që ata nuk e dinë.
Ndaj, mos mendoni se mund të gjeni mirëkuptim, ndjeshmëri, solidaritet tek ata, madje as për gabimet e dukshme që mund t’ju kenë bërë. Marrëdhënia me ta duhet të jetë e lirë nga çdo përpjekje për të bërë arsyetimin tuaj, sepse ata kurrë nuk do ta kuptonin. Ata nuk mund të kuptojnë objektivisht, sepse i përkasin një bote tjetër, filtrat e tyre i parandalojnë ato.
Dhe ndër të tjera, një përpjekje e tillë do të kishte kuptimin e të kërkuarit akoma miratimin e tyre, pëlqimin, lejen e tyre për të shprehur emocionet dhe për të menduar ndryshe nga ata.
Harroje! Ndjenja juaj është e ligjshme pavarësisht nga çdo ndarje ose autorizim, mësoni t’i jepni dinjitet dhe vlerë edhe pa pranimin e të tjerëve.
Ju gjithashtu mund t’i doni prindërit tuaj për mosdijen e tyre dhe mos u përpiqni t’i bëni ata të vetëdijshëm për atë që “shihni”.
Ata do të vuanin shumë nëse do ta dinin se ju kishin lënduar. Nga pikëpamja psikologjike dhe energjike, ata janë ende në gjendjen e egos së fëmijës sepse askush nuk i ka edukuar për emancipim.
Shpirtërisht, kjo ishte detyra e tyre, që do të të jepte atë përvojë, ku do të gjendeshe në plagët që ke marrë. Pra, mos u përpiqni të keni një marrëdhënie të barabartë me ta, midis dy të rriturve, nuk është e mundur.
Hiqni dorë nga çdo sqarim, hiqni dorë nga çdo kontakt njohës ose empatik përveç atij të dashuruar për faktin se ata janë “prindër”.
Por ata nuk e kanë detyrimin t’ju kuptojnë, larg kësaj, kështu është shkruar, kështu funksionon.
Sqarimet që duhet t’i jepni fëmijës tuaj të brendshëm, duke e siguruar atë se, edhe nëse ai nuk është kuptuar, njohur, vlerësuar apo dashuruar, ai është në rregull.
Pra, është puna, barra dhe përgjegjësia juaj që t’ju japë konfirmimet që ju nevojiten dhe kështu të bëheni të rritur të vetë-mjaftueshëm.
Me fjalë të tjera, jeni ju që duhet t’i jepni vetes leje për të jetuar esencën tuaj, jetën tuaj, mos e kërkoni atë ose mos e prisni më nga prindërit.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi Metodo StudiAmo – D.ssa Lucia Goldoni
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
