Koha na tregon se gjërat e mira mund të vijnë në çdo çast dhe se ekzistenca jonë është plot me rastësi të bukura që vijnë në jetën tonë për të ngjyrosur botën tonë me një ngjyrë tjetër.
Ndonjëherë gjërat vijnë kur më së paku i presim, ndërsa herë të tjera vijnë kur ne kemi më shumë nevojë për to. Pavarësisht kësaj, asgjë nuk zgjat përgjithmonë, por në këtë moment të saktë, këtu dhe tani, gjithçka rreth nesh është plot jetë dhe rastësi.
Nëse gjërat shkojnë mirë për ju, shijoni ato në maksimum, sepse nuk do të zgjasin përgjithmonë. Nëse gjërat shkojnë keq, mos u shqetësoni, sepse edhe këto do të ndryshojnë herët a vonë. Mos u mundoni të keni gjithçka të llogaritur, sepse jeta nuk sillet rreth planeve tona, por udhëhiqet nga rastësia.
Gjërat më të mira në jetë nuk planifikohen, ato ndodhin
Ndonjëherë ndeshemi me rastësi të bukura gjatë rrugës sonë, por këtë e kuptojmë vetëm kur ndalojmë së nënshtruari ndaj presioneve të pritshmërive dhe nevojës për të marrë kënaqësi dhe rezultate të menjëhershme pas përpjekjeve tona. “Goditjet e fatit” mund të jenë ose jo të pashmangshme, por është e qartë se duhet t’i japim vetes leje për të shijuar fatin e papritur të gjetjes së dashurisë, gjetjes së një mundësie pune dhe të parë sesi, papritur, gjithçka që rrethon përmirësohet.
Ajo që ne ndërtojmë rreth rastësive të jetës sonë nuk është më pak e vlefshme për këtë arsye. Shumë nga gjërat që ndodhin dhe që ne këmbëngulim t’i quajmë “fat” ose janë, në një mënyrë ose në një tjetër, pasoja të përpjekjeve dhe veprimeve tona. Nëse janë rastësi, nuk do të thotë se nuk duhet t’u besojmë atyre, edhe nëse shpesh priremi t’i kritikojmë ose t’i përçmojmë. Siç e thamë edhe më parë, është shumë më e shëndetshme ta pranojmë jetën ashtu siç na paraqitet, pa dyshuar dhe analizuar çdo aspekt. Le të jetojmë.
Ajo që duhet të jetë do të jetë, në kohën e vet dhe në mënyrën e vet, sepse fati është i pasigurt dhe, ndonjëherë, thjesht, era nuk është në favorin tonë dhe velat tona nuk janë gati të shpalosen pavarësisht përpjekjeve tona.
Rëndësia e respektimit të ritmeve tona dhe të të tjerëve
Ne duhet të respektojmë ritmet tona dhe të të tjerëve për t’i lehtësuar gjërat. Me këmbët e vendosura fort në tokë, nuk mund të detyrosh të ndalojë rrahjet e zemrës, sepse kjo do të ishte vetëvrasje psikologjike. Është e rëndësishme të merrni frymë sipas ritmit tuaj dhe të mos nxitoni shumë. Të gjithë e dimë se kur nxitojmë dhe marrim frymë shumë shpejt, ndiejmë trullosje dhe madje ndjejmë një ndjenjë të shqetësimit, mbytjes. E njëjta gjë vlen edhe nëse marrim frymë shumë shpejt ose shumë ngadalë, sepse mos e bëjmë siç duhet na lodh dhe ul cilësinë e jetës sonë. Ju nuk keni nevojë për asnjë provë për të besuar në vërtetësinë e çështjes.
Pyetja që duhet t’i bëjmë vetes është: “Pse marrim frymë kaq shpejt?”. Pasi të kemi menduar për këtë temë, do të jemi të gatshëm të dimë se çfarë duhet të bëjmë për të ngadalësuar ritmin.
Nuk ka sukses më të madh sesa të dish të përfitosh nga rastësitë
Gjithmonë duhet ta shtyni veten për të mësuar më shumë për rastin, çfarë po ndodh rreth jush dhe çfarë do të thotë për ju. Nuk ka nxitim për të jetuar. Mos lejoni që gjithçka që dini dhe dëshironi të vdesë. Marrja e kohës dhe durimi nuk do të thotë se po e humbim jetën tonë kot ose se nuk po përpiqemi më. Mos harroni gjithmonë se nëse një situatë nuk ju jep atë që dëshironi, ajo ju mëson atë që keni nevojë. Jeni pjesë e çdo momenti dhe, nëse nuk e shijoni, nuk mund të ktheheni. Për këtë arsye, mësoni të përvetësoni si rregull të jetës atë që na bën të pranojmë dhe të ndjejmë se, atëherë kur nuk e presim, gjithçka mund të shkojë për mirë. Dhe, siç tha i madhi García Márquez, mos ndaloni kurrë së kërkuari një “kush e di” të madhe plot rastësi.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
