Në shoqërinë e sotme, gjithnjë e më shumë aktivitete përfshijnë kontakte të drejtpërdrejta fizike. Në varësi të personit në fjalë, ata mund të përqafojnë ose të refuzojnë këto veprimtari. Kjo shtron një pyetje. Pse disa njerëz e shohin kaq shqetësuese, deri në masën që duket pothuajse e pamundur, të jenë në kontakt me njerëz të tjerë? Nga ana tjetër, pse është kaq e lehtë për të tjerët?
Thjesht nuk mund të argumentosh me faktin se kontakti fizik është jashtëzakonisht i rëndësishëm. Në vitin 1969, Hall foli për këtë rëndësi të veçantë në lidhje me mënyrën se si njerëzit priren të përdorin hapësirën. Në fakt, ai theksoi se si mungesa e kontaktit fizik mund të ndryshojë rritjen fizike dhe mendore të një fëmije. Për më tepër, shkencëtarët në Universitetin Duke në Shtetet e Bashkuara arritën në përfundimin se ju duhet të merrni përqafime dhe përkëdhelje që nga momenti kur lindni. Kjo sepse kontakti fizik luan një rol shumë të rëndësishëm në zhvillimin e neuroneve tuaja.
Kontakti fizik me një person që ju pëlqen do të thotë që trupi juaj lëshon oksitocinë dhe dopaminë. Këta janë neurotransmetues që luftojnë stresin dhe trishtimin. Për më tepër, ata prodhojnë një ndjenjë të mirëqenies. Përveç kësaj, kur jepni ose merrni një përqafim, nivelet tuaja të serotoninës rriten. Kjo përmirëson gjithashtu gjendjen tuaj shpirtërore.
“Një përqafim në ditë i mban larg demonët.” -Proverb gjerman-
Vlera e kontaktit fizik
Kontakti aktivizon një numër mekanizmash fiziologjikë që kontribuojnë në mirëqenien tuaj emocionale. Më konkretisht, kontakti fizik ul prodhimin e kortizolit. Ky është një hormon i lidhur me stresin. Përveç kësaj, rrit prodhimin e oksitocinës. Ky hormon lidhet me afeksionin. Kontakti fizik gjithashtu rrit nivelet e serotoninës që ju bëjnë të relaksoheni. Për më tepër, ul presionin e gjakut dhe rrahjet e zemrës. Specialistët në Universitetin e Karolinës së Veriut në Shtetet e Bashkuara zbuluan se, nëse dikush ju përqafon ose ju mban dorën për të paktën dhjetë minuta, mund të zvogëlojë efektet e dëmshme fizike të stresit.
Në hulumtime të tjera, u zbulua se kontakti fizik aktivizonte zonën e korteksit cerebral. Ky rajon i veçantë ka të bëjë me ndjenjat e pranimit dhe besimit. Këto rezultate treguan se ata që lidhen me të tjerët duke përdorur prekjen perceptohen si më të ndershëm dhe të besueshëm.
Ndjenja juaj e prekjes ka tendencë të nënvlerësohet. Në fakt, është një nga shqisat thelbësore që ju duhet për të mbijetuar. Ky është veçanërisht rasti kur jeni foshnjë dhe kontakti së bashku me përqafimet janë po aq të rëndësishme sa të hani ose flini. Në të vërtetë, nga atje ju përparoni natyrshëm, nga nevoja e vetme për kontakt fizik deri te krijimi i kontaktit me sy me të tjerët. Me pak fjalë, kontakti fizik mbron sistemin tuaj imunitar, zvogëlon stresin dhe indukton gjumin. Ju duhet për shëndetin tuaj fizik dhe mendor, si dhe për të komunikuar me të tjerët.
Kërkime mbi vlerën e kontaktit
Dihet prej kohësh se vetmia ekstreme, ndër çrregullime të tjera, mund të shkaktojë depresion, ankth, çmenduri dhe psikozë. Sidoqoftë, një studim i ri sugjeron se vetmia në të vërtetë mund të shkaktojë dëme më të rrezikshme në trurin tuaj. Studiuesit përdorën një grup minjsh, që janë kafshë shoqërore si ne dhe i vendosën në një mbyllje plot me lodra, labirinte dhe shpërqendrime të tjera. Atëherë ata i izoluan shoqërisht. Sipas rezultateve të botuara në revistën Neurobiology of Learning and Memory, ky izolim shoqëror uli vëllimin e hipokampusit tek minjtë. Hipokampusi është një rajon i trurit që është i rëndësishëm për kujtesën dhe të mësuarit.
Megjithëse këto përfundime nuk mund të ekstrapolohen tek njerëzit, studiuesit sugjeruan disa paralele të mundshme. Në fakt, ky studim mund të sugjerojë që ju të filloni të merrni parasysh se sa të rëndësishme janë marrëdhëniet shoqërore, si për të mbajtur trurin tuaj të shëndetshëm ashtu edhe për të ndaluar përkeqësimin e funksioneve tuaja njohëse.
I njëjti studim arriti në përfundimin se vetmia e zgjatur në moshën e rritur shkakton shqetësime të trurit dhe deficite të të nxënit. Izolimi social në moshën e rritur është një faktor stresi psikosocial që mund të shkaktojë ndryshime endokrinologjike dhe të sjelljes në specie të ndryshme. Është e rëndësishme të mos e harrojmë këtë. Kështu, herën tjetër kur të përqafoni dikë, thjesht mos harroni se sa po e përmirëson jetën tuaj.
Burimi / https://exploringyourmind.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
