Ndonjëherë kur njerëzit heshtin përballë kritikave, zilisë ose provokimit, nuk është për mungesë argumenti apo mungesë guximi. Thjesht kur injoranca flet, inteligjenca hesht, qesh dhe largohet.
Sipas një studimi 70% e njerëzve ndihen të lënduar nga kritikat, 20% përballen me të dhe e refuzojnë atë me zemërim, dhe vetëm 10% reflektojnë mbi të dhe e lënë të shkojë kur nuk pasqyron asgjë tjetër veç injorancës.
Një nga arsyet pse është kaq e vështirë të pranosh kritikat është se njerëzit duhet të ndihen të pranuar dhe të riafirmuar. Kritika është humbja e këtij ekuilibri delikat, personal të bashkuar nga krenaria. Por kur kritika bazohet në injorancë të thellë, nuk ka asnjë rrezik për vetë-konceptin tuaj.
Injoranca është fara e intolerancës
Lloji më i dëmshëm i injorancës është ai që i mungon intimiteti, ndjeshmëria dhe ndjeshmëria për ta vënë veten në vendin e tjetrit; lloji që pëlqen të japë gjykime përçmuese të vlerës .
Niveli më i lartë i injorancës është kur ju refuzoni diçka për të cilën nuk dini asgjë. Kur e dini se ju mungojnë faktet ose informacionet, por preferoni t’i kushtoni përpjekjet tuaja për të ruajtur pozicionin tuaj në vend që të gjeni informacionin. Këto qëndrime janë fara e intolerancës dhe e vrazhdësisë, që shumica prej nesh e kemi përjetuar në vetvete në një moment.
Pjesa më e ndërlikuar është se ndonjëherë, injoranca ekziston në rrethet tona më të afërta. Në baballarët, nënat dhe anëtarët e tjerë të ngushtë të familjes, të cilët gjykojnë të gjithë të tjerët pa ditur ose pa u munduar të mësojnë për interesat ose nevojat e tyre. Në këto raste, natyrisht, intoleranca, kritika dhe ofendimet lëndojnë vërtet.
Por me kalimin e kohës, plagët shërohen dhe ju maturoheni dhe më në fund arrini të kuptoni shumë gjëra. Ti e kupton që njerëzit nuk ndryshojnë dhe se njerëzit nuk kalojnë nga injoranca në dije sepse nuk duan. Përballë gjithë këtyre sjelljeve, nuk ka zgjidhje tjetër veçse të pranosh se beteja është e humbur, të ruash dinjitetin tënd dhe të qetësosh shpirtin. Kuptoni se në fund, është më mirë të qëndroni të qetë, të buzëqeshni me inteligjencë dhe të vendosni distancë mes jush dhe atyre.
Kur inteligjenca detyrohet të reagojë
Nuk është gjithmonë e mundur apo e drejtë të zgjedhësh heshtjen përballë përbuzjes dhe keqbërjes. Ndonjëherë, inteligjenca është e detyruar të reagojë për të mbrojtur integritetin e saj. Sepse ndonjëherë është e nevojshme të ngrini zërin në mënyrë të sigurt, të sigurt dhe me guxim për ta bërë të qartë se ku janë kufijtë tuaj.
Përballë manipuluesve. Kur zëri i injorancës kalon kufirin e respektit dhe përdor përçmimin për të përcaktuar veten dhe për të marrë pushtetin, ju duhet të veproni.
Ka gjithashtu shumë poshtërues profesionistë në botë. Njerëz që kërkojnë të poshtërojnë të tjerët, publikisht dhe privatisht, për të fituar pushtetin. Rrënja e kësaj sjelljeje, me raste, është zilia .
Ju nuk mund ta mposhtni një poshtërues duke e poshtëruar, duke i bërtitur ose duke u bërë i dhunshëm. Gjëja që i pushton është indiferenca, e cila u tregon atyre se nuk kanë fuqi mbi ju. Do ta sqaroni njëherë e mirë se çfarë mendoni për sjelljen e tyre. Jini të drejtpërdrejtë, mbani kontaktin me sy dhe jini shumë të sigurt.
Për të përfunduar, ne të gjithë e dimë se lloji më i dëmshëm i injorancës mund të mbjellë fara përgjatë rrugës suaj. Por nuk është gjë tjetër veçse një farë e keqe. Mendoni mirë se cilat beteja ia vlen të zhvillohen dhe cilat jo, sepse gjëja më e rëndësishme është të ruani paqen tuaj të brendshme.
Jini të aftë, të matur dhe kuptoni se mendjet e ngushta nuk i kuptojnë kurrë ëndrrat e mëdha dhe se disa veshë janë të shurdhër ndaj fjalëve inteligjente.
Përgatiti K.M / Burimi News18
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
