E gjithë kjo na bën më të vetëdijshëm për faktin se të gjitha historitë e dashurisë, edhe ato në dukje më të forta, mund të marrin fund. Sigurisht, asgjë e re nën diell. Dhe pastaj duhet marrë parasysh që kur dy njerëz që e kanë dashur njëri-tjetrin vendosin vullnetarisht të largohen, ata e bëjnë këtë për të mirën e të dyve. Sido që të jetë, problemet lindin kur njëri nga të dy largohet nga tjetri.
Nuk është një dhimbje e thjeshtë, është një çarje shpirti që të dhemb, një vorbull zemërimi, zhgënjimi, nostalgjie, një ndjesi vetmie, hutimi. Natalia Aspesi në rubrikën “Çështjet e zemrës” të premten e Republikës i pëlqen shpesh të thotë se askush nuk ka vdekur ndonjëherë nga dashuria. Por si t’i mbijetosh më mirë fundit të një dashurie? Vitin e kaluar publikimi në Itali i një best seller që ka shitur mbi një milion kopje në SHBA: “Pse mbaron një dashuri” nga terapistja Daphne Rose Kingma. Libri mëson se si të shërohemi nga vuajtjet që lidhen me fundin e padëshiruar të një marrëdhënieje dashurie. Cilat janë këshillat tuaja dhe ato të manualeve të tjera të “vetë-ndërtimit”? Fjala e parë për ata që kanë mbetur vetëm është “të lejojnë veten të jenë = të rilindin” për të arritur më pas në bindjen se më e mira në jetë nuk ka ardhur ende ose, siç thonë amerikanët, “gjërat argëtuese janë përpara”. Ky është me të vërtetë fillimi i rindërtimit, por para kësaj është e nevojshme një fazë pak a shumë e gjatë paraprake. Në fakt, së pari duhet t’i lejoni vetes një periudhë “zie” për të kaluar përmes pakënaqësisë. Ky është hapi i parë real, si dhe më i rëndësishmi, për të dalë prej tij relativisht shpejt dhe pa pasoja. Këtu janë ushtrimet që ndihmojnë gjatë kësaj faze:
- Gjeni një vend të qetë dhe të vetmuar, larg të gjithëve dhe në kontakt me natyrën. Mund të jetë brenda ose jashtë shtëpisë, për sa kohë që nuk keni zhurmë dhe zëra që ju mërzitin dhe nuk ka asgjë që mund t’ju shqetësojë (telefon, TV …)
- Uluni dhe meditoni, duke i lënë mendimet tuaja të qetësohen. Mos dëshironi të harroni – do të ishte humbje e kotë e energjisë – por përpiquni të analizoni kujtimet tuaja dhe t’i metabolizoni ato
- Shkruani në një copë letër, si u dashuruat, karakteristikën e tjetrit që ju goditi në fillim dhe përpiquni të regjistroni gjurmët, të çarat e vogla, më pas të neglizhuara, që mund t’ju kishin bërë të merrni me mend dështimin e ardhshëm. Mundohuni të mbani mend gjendjen tuaj shpirtërore kur u dashuruat: a po kërkoni dashuri të madhe apo po gjuani për aventura? Përshkruani gjithashtu një dhuratë veçanërisht domethënëse që i keni bërë partnerit tuaj
- Tani përballuni me fundin dhe metabolizoni faktin që solli pushimin përfundimtar. Shkruani ish-it tuaj një “letër të helmuar” duke renditur të gjitha të metat e tij, të metat e tij dhe kafshatën e hidhur që keni gëlltitur. Nuk do t’ia dërgoni atij, është e nevojshme për të rikthyer vetëvlerësimin. Më pas shkruani një letër fiktive faljeje dhe faljeje për gabimet që keni bërë edhe ju.
- Mendoni përsëri për dhuratat, nëse keni forcën, shikoni ato, prekini ato. Mos doni t’i hiqni qafe, por mbajini dhe pranojini, ashtu si kujtimet e kohëve të mira të kaluara, ndjenjat e mira të përjetuara, çdo fëmijë duhet të pranohen dhe jo të urrehen.
- Pasi të keni përjetuar lloj-lloj ndjenjash në një udhëtim që, duke filluar nga dhimbja torturuese, është ngjitur përmes urrejtjes, zemërimit, kujtimit dhe faljes, ju jeni gati të “shëroni”. Mendoni se tani fillon bukuria e jetës suaj dhe mbi të gjitha, kur flisni për të, mos e quani më “ai krimbin” apo “i mjeri”, por thjesht “ish-i im” pa përbuzje, por me mirësjellje dhe shkëputje. Këtu, më në fund mund të filloni të jetoni përsëri!
Përgatiti K.I / Burimi www.donnad.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
